 Progymnasma quadragesimum septimum |
Progymnasma quadragesimum nonum  |
Temeraria suspicio.
Personae:
Burkardus, Alipius.
Burkardus
Me infortunatissimum. Nullus dies abit, quin amittam aliquid: nunc atramentariolum, nunc papyrum, nunc libellum aliquem, nunc calamum, ut in praesens. Schola ista est plena furum, nec poenarum ullus iam hic est metus.
Alipius
Ne tu nos tam inconsulto in crimen vocaveris.
Burkardus
Aliquem vestrum mihi surripuisse calamum oportet.
Alipius
Qui scis te attulisse?
Burkardus
Qui sciam? Nonne hoc literarum paullo ante exaravi?
Alipius
Vere alio interim, dum priorem recuperes.
Burkardus
Nec unum praeterea mecum attuli.
Alipius
Suadeo ut in posterum feras semper tres, aut quatuor.
Burkardus
Scilicet ut sit, quos tu semper possis avertere.
Alipius
Libentius ne tu cum malo quiescis, an sine malo, si copia est?
Burkardus
Quis potuit clepsisse, nisi qui mihi sedet proximus?
Alipius
Quid ergo? Ioannes tibi a dextris non assidet, sicuti ego a sinistris? Cur non potius illum quam me arcessis furti huius?
Burkardus
Ioannem novi, mallet spoliari suis, quam minimum quippiam sublegere de meis: dissimilis tui est.
Alipius
Certe dignus es virgis.
Burkardus
Tace de virgis: quare me his dignum deputas?
Alipius
Quia de me falsum audacissime, sine teste, sine argumento pronuncias.
Burkardus
Hei, utinam haberem calamum meum: quem eo molestius amitto, quod tertium iam mensem usus sum: adeo bonus et firmus est.
Alipius
Quid si reddidero tibi calamum tuum?
Burkardus
Qui reddit, abstulit: atque hoc est, quod mihi dudum videbatur.
Alipius
Non est hoc semper consequens, inepte. Tu tibi abstulisti.
Burkardus
Quomodo? Quis post hominum genus natum sibi quidquam abstulit?
Alipius
Quia super auricula, ut mos obtinet, reposuisti, postea es oblitus: quodque non amiseras, quaesivisti, et alios furatos putavisti. En tibi tuum optatissimum calamum: deinceps quoties amiseris, auriculam dextram interroga prius, an viderit calamum, quam de innocentibus mentiare.
Burkardus
Mi Alipi, mi Alipi. Gratias ago tibi: ignosce, obsecro, quod tecum egi suspiciosius, atque immodestius.
Notae
1 UT IN PRAESENS: In praesens, in praesenti, in praesentia, haec tria latine dicuntur ut Graece ἐς τὸ παρὸν, ἐν τῷπαρόντι. In prasentiarum vix latinum est, et soloecismum olet. Utuntur tamen eo Probus in Hannibale, et Cornel. Tacitus: si scriptura est sincera. Immo et Gellius, et Cornificius, sed eos nihil moramur.
2 QUIS POTUIT CLEPSISSE: κλέπτω est furor. Utitur aliquando verbis graecis ad latinam formam detortis Plautus, ioci caussa. Ut hoc ipso, et ἁρπάζω. Pseud.
Qui hac habent consilia, ubi data occasio est, rape, clepe, tene, harpaga,
Bibe, es, fuge; hoc est eorum opus.
Et in Truculento. Dum illi agunt quod agunt, caeteri cleprae?? furantur, vel harpagant. Bacchid.
Nullus frugi esse potest homo, nisi qui et bene et malefacere tenet.
Improbus cum improbus sit, harpaget: furibus furetur quod queat,
Et in Aulul. Autum mihi intus harpagatum est.