Pagina:Gauss, Carl Friedrich - Werke (1870).djvu/125

Haec pagina emendata est
115
formae divisorum ipsius .

rus primus positivus atque alicuius ex numeris , , etc. residuum vel non-residuum, hic ipse numerus ipsius residuum vel non-residuum erit (theor. fund.). Quare si inter numeros , , etc. sunt , quorum non-residuum est , totidem erunt non-residua ipsius , adeoque si in aliqua formarum priorum continetur, erit par et , si vero in aliqua posteriorum, erit impar atque .

Ex. Sit = +105 = −3×+5×−7. Tum numeri , , etc. erunt hi: 1, 4, 16, 46, 64, 79 (qui sunt non-residua nullius numerorum 3, 5, 7); 2, 8, 23, 32, 53, 92 (qui sunt non-residua numerorum 3, 5); 26, 41, 59, 89, 101, 104 (qui sunt non-residua numerorum 3, 7); 13, 52, 73, 82, 97, 103 (qui sunt non-residua numerorum 5, 7). — Numeri autem , , etc. erunt hi: 11, 29, 44, 71, 74, 86; 22, 37, 43, 58, 67, 88; 19, 31, 34, 61, 76, 94; 17, 38, 47, 62, 68, 83. Seni primi sunt non-residua ipsius 3, seni posteriores non-residua ipsius 5, tum sequuntur non-residua ipsius 7, tandem ii qui sunt non-residua omnium trium simul.

Facile ex combinationum theoria atque artt. 32, 96 deducitur, numerorum , , etc. multitudinem fore numerorum , , etc. multitudinem ubi designat multitudinem numerorum , , etc.;  etc. et utraque series continuanda donec abrumpatur. (Dabuntur scilicet numeri qui sunt residua omnium , , etc., qui sunt non-residua duorum, etc. sed demonstrationem hanc fusius explicare brevitas non permittit). Utriusque autem seriei summa[1] est . Scilicet prior prodit ex hac iungendo terminum secundum et tertium, quartum et quintum etc., posterior vero ex eadem iungendo terminum primum atque secundum, tertium et quartum etc. Dabuntur itaque tot formae divisorum ipsius , quot dantur formae non-divisorum, scilicet etc.



  1. Neglecto factore .


15*