Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile/Pars Secunda - Questio Prima

by Henricus Institor

Henricus Kramer

[[Malleus Maleficarum (Facsimile)]]

Secunda Pars - Questio Prima in Ordine.

1490

Vide:

 Haec pagina sine abbreviaturis

 Haec pagina transscripta

Pars Prima	Capitulum Primum

¶ Jncipit ſecunda pars huıus operis.
SEcunda pars pꝛincipalis hu​ius operis. Quia eſt e modo ꝓcedendi qui a maleficis pꝛo maleficijs inferendis obſerua​tur. Et per ecē et octo capitu​la iſtinguitur cum uabus umtaxat iffi​cultatibus quarū vna in pꝛincipio ſuper re­media ſeruatiua vt videlicet quis maleficia​ri nō pot. altera in fine ſuper remedia amo​uentia maleficia. et per que maleficiati cura­ri pount. cum m pħm in. iiij. phiſycoꝝ re​mouens et ꝓhibens coincidunt. et ſunt cau­ſe per accidens. Jdeo vt per hec totale funda​mentū huius hoꝛrende heres habeat᷑. Cir​ca uo pꝛincipaliter inſtendū erit. Pꝛimo​mo circa introitū earum et ꝓfeonem ſacri​legam. Secūdo circa pꝛogreum in modo operandi et hoꝛrendaʒ obſeruantiā. Tercio impedimēta ſalubꝛia cōtra earum maleficia et remedia ſeruatiua Et quia in moꝛali iam laboꝛamus materia. Unde argumentis va­rijs et eclarationibus vbi inſtere opus nō eſt. cum ea que per capitula ſequent᷑ nt ꝑ pꝛecedentes queſtiones ſufficienter iſcua Jdeo pꝛecamur in eo lectoꝛē ne emonſtra​tionē in omnib querat vbi accōmodata ſuf­ficit ꝓbabilitas ea educendo que conſtant aut viſus vel auditus ꝛia experientia aut fi​de ignoꝛū relatibus ee vera. Circa pꝛimū autem uo pꝛincipaliter tangentur. Pꝛimo iuer modi iius emonis innoxios alli­ciendi. Secūdo iuer modi iam herem ꝓfitendi. Circa ſecundū vero ſex per oꝛdi­nem tangentur quo ad modū pꝛocedendi et curandi. Quia pꝛimo e his que a maleficis pꝛo ſe et ſuis coꝛpoꝛibus pꝛacticantur. Se­cundo e his que erga alios homines operā​tur. Tercio e his que erga beſtias. Et quar​to e his q͛bus terre frugibus nocent. Quin​to e maleficio tantummō viroꝛū quibus vi​delicet maleficijs tantummō viri ⁊ nō mulie​res inſtunt. Sexto e queſtione ſuper ma­leficia amouenda. et quibus modis curant᷑ maleficiati. Eſt ergo pꝛima queſtio per ecē et octo capitula iſtincta. cum totidē modis in ſuis ritibus variant᷑ et multiplicant᷑.
VTrum quis pot per bonos ange­los ita beneficiari.  a maleficis per quoſcū infra ſcriptos modos non valeat maleficiari. Et videt᷑  nō. Eo  per pꝛecedentia eclaratum eſt etiā innoxios et innocentes et iuſtos pluries a emonib af­fligi. vt Job et plures pueri innocentes qui cernunt᷑ maleficiati cum multis alijs iuſtis licet nō equaliter vt peccatoꝛes. eo  non in perditionē ſuarū animarū ᷓuis bonis foꝛ­tune et coꝛpoꝛū affligant᷑. Jn cōtrariū eſt ma​leficarum fao  videlicet nō omnes lede­re valeant. ſed tantummō illos quos cernūt ex infoꝛmatione emonū iuino auxilio e­ſtitutos. Reſpono. Tria ſunt genera homi​num benefictati a eo quibus illud pemū genus ſuis maleficijs nocere non poteſt. Et pꝛimi ſunt qui publicam cōtra eos iuſticiam exercēt. aut officio aliquo publico aduerſus eos inſtunt. Secundi qui e ritibus eccle­e ſeruatis et veneratis vt per aque benedi­cte aſperonē. per ſalis cōſecrati ſumptionē. per candelarum in ie purificationis. ⁊ fron​dium in ie palmarū cōſecratoꝛum vſum li­citum. cum ad hoc talia ecclea exoꝛciſat vt vires emonis imminuant ſe muniunt. e quibus modis patebit. Tercij ſunt qui per ſanctos angelos varijs et infinitis modis be​neficiantur. De pꝛimis ratio atur et per va​ria acta et geſta cōpꝛobatur. quia enī omnis poteſtas a eo eſt ⁊ gladiū poꝛtat. Juxta apo​ſtolum. Jn vindictā maloꝝ et retributionē bonoꝛū nō mirum  tunc angelica poteſtate emones arcentur: quādo iuſticia in vindi­ctam illius hoꝛrēdi criminis exercetur. No​tant ad idē octoꝛes.  quia poteſtas emo­nis quin modis impeditur: in toto vel in parte. Pꝛimo per terminū ſue poteſtati a eo impotum. cut e iob p͛mo et ſecūdo tangi​tur. Et e illo e quo in foꝛnicario nider le­gitur q͛ iudici faus fuerat.  ū quidā im inuocaet vt inimicū ſuū vita pꝛiuaret aut in coꝛpoꝛe lederet: vel ictu fulminis interime​ret. cum vocaem emonē ait vt eius auxi­lio talia perpetrarē. Reſpondit mihi:  neu­trum facere poet. habet inquit fidem bonā et iligēter ſe gno crucis munit. iccirco nō in coꝛpoꝛe ſed in vndecima parte fructuū ſuo​rum in campo  libet ei nocere poum. Se­cundo impeditur per impedimentū exterius adhibitum vt in ana balaam. Nume. xxij. Tercio per miraculū impobilitatis exteri​us factum. Et ſunt qui ex ngulari pꝛiuile­gio beneficiant᷑. De quo tercium genus ho­minum qui maleficiari nō pount iam infe­rius patebit. Quarto per ei iudicium n­gulariter iſponentis per obſtaculū boni an​geli. vt e aſmodeo interficiente ſponſos ſa­re virginis: nō autē thobiā. Quinto interdū Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00070.svgPagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00071.svgPagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00072.svgPagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00073.svgPagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00074.svg