Vide: |
Haec pagina sine abbreviaturis |
Haec pagina transscripta |
Questio Tercia | Questio Quinta |
¶ Quarta queſtio a quibus emonibus huiuſmodi exercentur.
UTrum
catholicuʒ
t
aerere
actus
incuboꝛum
⁊
ſuccuboꝛum
emonuʒ
cōueniat
omnibus
ſpiritibus
immūdis
indifferēter
⁊
equaliter.
Et
videtur
c.
quia
ootum
aerere
eet
oꝛdinem
quendam
bonū
inter
eos
affirmare.
pꝛobatur.
Sicut
ad
ratōnem
boni
pertinet
modus
⁊
oꝛdo.
Auguſtinus
in
libꝛo
e
natura
boni.
ita
ad
rationem
mali
pertinet
inoꝛdinatio.
Sʒ
in
angelis
bonis
nihil
eſt
inoꝛdinatū.
ergo
⁊
in
malis
nihil
poteſt
ee
oꝛdinatum.
Unde
indifferenter
huiuſmodi
actibus
habēt
inſtere.
Jnde
etiā
illud.
Ubi
nullus
oꝛdo
ſed
ſempiternus
hoꝛroꝛ
inhabitat
in
terra
videlicet
miſerie
⁊
tenebꝛarum.
Job.
x.
Pꝛeterea
nō
omnes
indifferenter
his
actib
inſtunt
hoc
eis
competit
vel
ex
natura
vel
ex
culpa
vꝉ
pena.
Nō
ex
natura.
quia
poſt
peccatum
oes
indifferenter
vt
in
pꝛecedenti
queſtione
tactū
eſt.
ſunt
in
natura
ioꝛum
ſpiritus
impuri
licet
non
immundi
ᷓtum
ad
iminutionem
naturalium
bonoꝛum.
Jn
nequicia
ſubtiles
nocendi
cupidi.
per
ſuperbiam
tumidi
⁊c̈.
ergo
competit
eis
quo
ad
culpam
vel
penam.
Tunc
c.
Ubi
eſt
maioꝛ
culpa
ibi
maioꝛ
pena.
ſed
ſuperioꝛes
angeli
magis
peccauerunt
ergo
in
eoꝛum
penam
magis
his
ſpurcitijs
habent
inſtere.
Si
hoc
non
eſt.
abitur
ratio
alia.
cur
non
illis
actibus
indifferēter
inſtant.
Pꝛetetea.
vbi
non
eſt
ſubiectio
⁊
obedientia
ibi
omnes
indifferenter
operātur.
ſed
in
emonibus
nulla
eſt
ſubiectio
⁊
obedientia.
pꝛobatur.
Quia
illa
ne
concoꝛdia
haberi
non
pount.
ſed
in
emonibus
nulla
ē
cōcoꝛdia.
Pꝛouerbioꝝ.
xiij.
Jnter
ſuperbos
ſꝑ
ſunt
iurgia.
Pꝛeterea
cut
equaliter
oes
ꝓpter
culpam
poſt
iem
iudicij
in
infernū
etrudentur.
ita
⁊
ante
illud
tempus
in
aere
caliginoſo
pꝛopter
officium
eoꝛum
etinentur
nec
legitur
ee
inequalitas
ex
parte
mancipationis
ergo
nec
inequalitas
ex
parte
officij
⁊
temptationis.
Sed
contra.
gloſa.
i.
ad
Cor̄.
xv.
Quādiu
urat
mundus
angeli
angelis
homines
hominib.
emones
emonib
ſunt.
Jtem
Job.
xl.
icitur
e
ſquamis
leuiathan
per
quas
membꝛa
iaboli
gnificātur.
vna
vni
adheret..
ergo
inter
eos
eſt
iuertas
⁊
oꝛdinis
⁊
actionis.
Jncidentaliter
ritur.
An
a
bonis
āgelis
ii
emones
ab
huiuſmodi
eoꝛum
ſpurcitijs
exequendis
interdum
impediantur
vel
non.
Et
icendum
quia
poteſtates
icūtur
angeli
quoꝛum
itioni
virtutes
aduerſe
ſubiecte
ſunt
vt
Gregoꝛius
icit.
⁊
Auguſtinꝰ.
iij.
e
trini.
Spiritus
vite
eſertoꝛ
at
peccatoꝛ
regitur
ꝑ
ſpiritum
vite
rationalem
pium
⁊
iuſtum.
Et
cut
ille
creature
ſuper
alias
influentiam
habent
que
ſunt
perfectioꝛes
⁊
eo
inquioꝛes
eo
totus
oꝛdo
pꝛelationis
pꝛimo
⁊
oꝛiginaliter
ē
in
eo
⁊
participatur
a
creaturis
m
ei
magis
inquant.
Jdeo
etiam
boni
angeli
qui
maxime
aꝛopinquant
eo
pꝛopter
eiꝰ
fruitionem
qua
emones
carent
ſuper
ipſos
emones
habent
lationem
⁊
per
eos
reguntur.
Et
cū
inſtatur
emones
pꝛemis
medijs
multa
mala
faciunt.
aut
ergo
non
impediūtur
quia
non
ſubſunt
bonis
angelis.
qui
eos
impedire
poent.
aut
ſubſunt
tunc
cuʒ
ad
negligentiam
pꝛedentis
pertinere
vidētur
ea
que
per
ſubditos
malefiunt.
Uidetur
in
angelis
bonis
t
aliqua
negligētia.
Reſpondetur
ſancti
angeli
ſunt
miniſtri
iuine
ſapientie.
Unde
cut
iuina
ſapientia
ꝑmittit
aliqua
mala
fieri
per
malos
angelos.
vel
homines
pꝛopter
bona
ex
eis
elicit.
Jta
et
boni
angeli
nō
totaliter
cohibent
malos
a
nocendo
ue
hoīes
ue
emones.
Ro.
catholicū
ē
aerere
ndam
oꝛdinē
actionū
interioꝝ
⁊
exterioꝝ.
etiā
per
quādā
lationeʒ
ee
in
emonib.
U
⁊
dam
ſpurcitie
ab
aliquibus
infimis
ꝑpetrātur
a
quibus
ſuꝑioꝛes
ꝓpter
nobilitatē
nature
ſecludūtur.
Et
eclaratur
hoc
pꝛimo
generaliter
ex
triplici
ↄgruentia
qua
talia
cōgruūt
eoꝝ
nature
iuine
ſapientie
⁊
pꝛopꝛie
nequitie.
Demū
magis
in
ſpeciali.
Ex
natura
quidē.
Nā
ↄſtat
a
pꝛincipio
creationis
ſemꝑ
q͛dā
alijs
ſuꝑioꝛes
fuerūt
ex
natura
cum
inter
ſe
ifferant
ſpecie
nec
uo
angeli
vnius
ſpeciei
exiſtant
cōmuniorem
opinionē
ſequendo
etiaʒ
ictis
pħoꝝ
cōcoꝛdat
⁊
Dionius
q͛
ponit.
x.
ca.
celeſtis
ierarchie
in
eodem
oꝛdine
ee
pꝛimos
medios
⁊
vltimos
cui
etiam
neceario
opoꝛtet
aentire.
tum
ex
immaterialitate
eoꝛum.
tum
etiaʒ
ex
incoꝛpoꝛalitate.
Jnſpiciat
q͛
vult
icta
octoꝛis
in.
ij.
i.
ij.
Et
quia
peccatum
naturam
nō
tollit.
⁊
emones
poſt
caſuʒ
ata
naturalia
nō
amiſerūt
vt
ſupᷓ
tactū
ē
⁊
oꝑatōnes
reꝝ
ſequūt᷑
naturales
eaꝝ
ↄditōes.
iō
c̄
ī
natura
c
⁊
in
operationib
ſunt
varij
⁊
multiplices.
[ 26 ]Congruit
etiam
hoc
iuine
ſapientie
vt
ea
ab
ipſo
nt
oꝛdinata
nt.
Roma.
xiij.
que
a
eo
ſunt
oꝛdinata
ſunt.
Et
qꝛ
emones
nt
a
eo
eputati
ad
exercendum
homines
⁊
ad
puniēdum
amnatos.
Jdeo
in
exercitijs
eorū
ab
extra
quo
ad
homines
ſunt
varij
⁊
multiplices.
Congruit
etiam
⁊
nequitie
ipſoꝛum
Quia
e
humano
generi
aduerſantur.
ideo
cum
oꝛdinate
impugnāt.
ideo
magis
hominibus
nocere
eſtimant
cut
faciūt.
Unde
cōſtat
ſpurcitijs
illis
nephandimis
nō
equaliter
inſtunt
q
etiam
magis
ſpecificatur
tali
ratione.
Nam
cum
operatio
ſequitur
naturam
rei
vt
ictum
eſt.
quoꝛumcun
ſunt
nature
ſuboꝛdinate.
opoꝛtet
etiam
operatōes
bi
inuicem
ſuboꝛdinentur
cut
patet
in
rebus
coꝛpoꝛalibus.
Quia
enim
inferioꝛa
coꝛpoꝛa
naturali
oꝛdine
ſunt
infra
coꝛpoꝛa
celeſtia.
actiones
⁊
motus
eoꝛum
ſubduntur
actionibus
⁊
motibus
celeſtium
coꝛpoꝛum.
⁊
qꝛ
vt
ictum
eſt
emones
naturali
oꝛdine
inter
ſe
ifferunt.
Jdeo
etiam
naturalibus
actionibus
intrinſecis
et
extrinſecis
pꝛeſertim
in
huiuſmodi
ſpurcitijs
peragendis.
Ex
quib
cōcluditur
quia
huiuſmodi
ſpurcitie
plurimū
pꝛeter
nobilitateʒ
angelice
nature
exercentur
cuʒ
etiam
in
actibus
humanis
infimi
⁊
fetidimi
actus
in
ſe
quidem
conderando
non
ᷓtum
ad
officium
nature
⁊
pꝛocreatōnis
reputantur.
Demū
cum
e
quolibet
oꝛdine
aliqui
cecidie
credūtur
non
eſt
inconueniens
aerere
illi
emones
qui
e
infimo
choꝛo
⁊
iterum
illi
qui
infimi
in
illo
exiſtunt
his
ſpurcitijs
⁊
ab
alijs
eputantur
⁊
inſtūt
Hoc
etiam
plurimū
eſt
aduertendum.
licʒ
e
incubis
⁊
ſuccubis
mulieribꝰ
infeſtos
ſcriptura
tradit.
tamen
nuſᷓ
legitur
in
vitijs
q͛buſcun
contra
naturam
loquendo
non
ſolum
e
ſodomitico
ſed
etiam
e
quocū
alio
peccato
extra
vas
ebitum
perpere
agendo
ſe
incubos
⁊
ſuccubos
fecie.
Jn
quo
maxima
illoꝛum
peccaminū
enoꝛmitas
oſtenditur
cū
indifferenter
omnes
emones
cuiuſcū
oꝛdinis
illa
peragere
abhoꝛrent
⁊
verecundum
eſtimant.
Et
hoc
videtur
velle
gloſa
ſuꝑ
Eʒechielem.
xix.
vbi
icitur.
Dabo
te
in
manus
paleſtinoꝛum
id
eſt
emonū.
qui
etiaʒ
erubeſcunt
e
via
tua
ſcelerata
vicium
contra
naturam
intelligens.
⁊
intuenti
patet.
e
emonibꝰ
opoꝛtet
auctoꝛitatē
intelligere.
Nullum
e
peccatū
tam
ſepe
eus
repꝛoba
moꝛte
in
multis
condemnauit.
Dicunt
etiam
nōnulli
⁊
veraciter
creditur
nullus
talis
vicij
poſtᷓ
tēpus
moꝛtalis
vite
xi
q
ad
annos
xxxiij.
extenditur
in
hoc
ſcelere
ꝑſeuerans
exceerit
ni
ſpeciali
gratia
redemptoꝛis
poterit
liberari
q
ex
eo
ptʒ
octogenarijs
⁊
centogenerijs
iſto
crimine
inueniūtur
ſepe
irretiti
quibus
tempus
xi
qꝛ
vite
moꝛū
iſciplina
fuit.
et
ideo
illo
ſpꝛeto
vix
vnᷓ
ne
ifficultate
per
maxima
ab
hoc
ſcelere
continebit
Sed
⁊
oꝛdo
t
inter
eos
etiaʒ
ad
officia
exterioꝛa
quo
ad
impugnatōnes
emonſtrant
eoꝛum
nomina.
Nam
licet
vnum
⁊
idem
nomen.
ſcʒ
iabolus
multipliciter
expꝛimatur
in
ſcripturis
⁊
hoc
pꝛopter
iuerſas
eoꝛū
ꝓpꝛietates.
Tamen
his
immundis
operibus
vnus
pꝛedere
in
ſcripturis
tradit᷑
cut
etiā
⁊
certis
alijs
vitijs.
Eſt
e
vſus
ſcripture
⁊
locutionis
quemlibet
immūdum
ſpiritū
nominare
iabolū
a
ya
quod
uo
⁊
bolus
q
eſt
moꝛſellus.
quia
uo
occidit.
ſcʒ
coꝛpus
⁊
animā.
⁊
m
ethimologiam.
licet
grece
interpꝛetatur
iabolus
clauſus
ergaſculo
⁊
hoc
bi
conuenit
cum
non
permittitur
bi
nocere
ᷓtum
vellet.
Uel
iabolus
qua
efluens.
quia
efluxit
id
eſt
coꝛruit
ſpecialiter
⁊
localiter.
Nominat᷑
etiam
emon
id
ē
ſapiēs
ſuper
ſanguineʒ.
vel
ſanguineus.
ſ.
ſuper
peccata
tit
⁊
pꝛocurat
triplici
ſcientia
qua
viget.
ſcʒ
ſubtilitate
nature
experientia
tempoꝝ
⁊
reuelatione
bonoꝝ
ſpirituū.
Nominat᷑
etiā
belial
q
intertat᷑
abſ
iugo
vel
abſ
ominio
qꝛ
ꝓ
poe
pugnat
ↄtra
eū
cui
eberet
eē
ſubiectus.
Uocat᷑
etiaʒ
beelʒebub
q
intertat᷑
vir
muſcarū
id
ē
animaꝝ
peccantiū
reliquerūt
verum
ſponſum
xm.
Jtem
ſathanas
id
eſt
aduerſarius.
Unde.
i.
Pe.
ij.
Aduerſarius
veſter
iabolus
circuit
⁊c̈.
Jtem
vehemoth
id
ē
beſtia.
qꝛ
facit
homines
beſtiales.
Je
tamē
emon
foꝛnicationis
⁊
pꝛinceps
illius
ſpurcicij
icit᷑
aſmodeus.
q
intertatur
factura
iudicij.
qꝛ
pꝛopter
hmōi
vicium
factum
fuit
terribile
iudiciū
ſuꝑ
ſodomā
⁊
quatuoꝛ
alijs
ciuitatibus.
Sicut
⁊
emon
ſuꝑbie
icitur
leuiathan.
quod
intertatur
additamentum
eoꝛum.
quia
⁊
lucifer
tentans
pꝛimos
parentes
e
ſuperbia
pꝛomit
eis
additamentum
iuinitatis.
De
quo
⁊
per
Eſaiam
s
Uitabo
ſuꝑ
leuiathan
ſerpentem
veterē
⁊
toꝛtuoſum.
⁊
emon
auaricie
⁊
iuitiarum
icitur
māmona.
Quē
⁊
xs
ī
euāgelio
ext.
mat.
vi.
Nō
poteſtis
eo
ſeruire
⁊c̈.
Ad
argumēta
ad
pꝛimū.
qꝛ
bonū
pōt
inueniri
ne
malo.
ſed
malū
nūᷓ
inuenit᷑
ne
bono.
qꝛ
fundat᷑
ſuper
creaturam
in
ſe
bona
eſt.
Et
ideo
emones
inᷓtū
habēt
naturā
bonam
oꝛdinati
ſunt
ī
naturalibꝰ
⁊
in
eoꝝ
actionibꝰ.
ad
illud
Job.
x.
t
ici.
emones
ad
exercitiū
eputati
nō
ſunt
ī
inferno
ſed
iſto
aere
callginoſo.
[ 27 ]Unde hic habent oꝛdinem inter ſe quē tunc in inferno non habebunt. Uel etiam ici poteſt etiam iam ois oꝛdo in eis ceat quo ad ipſam beatitudinem conſequendam cum a tali oꝛdine irrecuperabiliter ceciderunt. Et ici poteſt etiam in inferno erit inter eos oꝛdo poteſtatis ⁊ penarum afflictionis inᷓtum aliqui ad affligendum animas eputabuntur ⁊ non alij. Sed hic oꝛdo magis erit a eo ᷓ ab ips cut etiam ⁊ eoꝛum toꝛmenta Ad tercium cum icitur ſuperioꝛes emones. quia magis peccauerunt ⁊ magis puniūtur etiam his actib immūdis amplius eberent inſtere. Reſpondetur. quia culpa oꝛdinatur per penam ⁊ non per nature actum ſeu operationem. ideo non inſtunt illis immūditijs ter nobilitatem nature non ter eorum culpam aut penam. Et licet omnes nt ſpiritus impuri ⁊ ad nocendū cupidi tamen vnus amplius altero inquantū potioꝛa naturalia ſunt obtenebꝛata. Ad quartum icit᷑ eſt concoꝛdia inter emones non amicitie ſed nequitie ex qua homines odiūt ⁊ ei iuſticie repugnat ᷓtum pount. Talis enim cōcoꝛdia inter impios reꝑitur vt eis ſe adiūgāt ⁊ ſubijciant ad ꝛiam nequitiam exquendā quos potioꝛes viribus vident. Ad quintuʒ licet carceralis mancipatio omnib equaliter eputetur iam in aere ⁊ poſt in inferno. nō tamen ex hoc naturalia in eis ſunt equaliter ad equales penas ⁊ officia eqᷓlia oꝛdinata. īmo ᷓto ſunt nobilioꝛes in natura et potioꝛes in officio. tanto etiam grauioꝛi ſubiecti toꝛmento. Unde Sapiē. vi. Potentes potenter toꝛmenta patientur.