Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00060.svg

  

apoſtata ſeu fugitiuus etiaʒ  ad longinqua iu euagetur. ni poſtᷓ c viuit  animum redeundi ſe epoſuie oſtendit. ff. e re mili. l. eſertoꝛem. Et hoc fieret  vxoꝛem uceret vel mile tale. Similiter ⁊ apoſtaam inobe­dientie vbi quis ſponte cōtemnit pꝛecepta ec​clee ⁊ pꝛelatoꝝ. e qua. iij. q. iiij. alieni. Qui etiam infamis efficitur repellitur a teſtimo­nio ⁊ ebet excōmunicari. xi. q. iij. Si auteʒ. Unde ⁊ apoſtaa e qua loquimur ſuꝑ apo​ſtaam maleficarū icitur apoſtaa perfidie  ⁊ tanto grauioꝛ. quanto ⁊ cuʒ inimico fidei rationis ſalutis ꝑ pactum expꝛeum ꝑagit᷑. Hoc e habent facere malefice ⁊ hoc inimi­cus ille exigit vel in toto vel in parte. Reper­te ſunt e ꝑ nos inquitoꝛes  omnes fidei articulos abnegauerant. quaſdam vero cer­tas in numero ſemꝑ tamē confeonē veram ⁊ ſacramentalem habeāt abnegare. Unde ⁊ Juliani apoſtate perfidia non videtur tanta fuie licet in alijs aduerſus eccleam maio­ra exercuiet. e qua ⁊. ij. q. vij. nō poteſt. Si quis vero incidētaliter quereret. Quid  mē​te ⁊ coꝛde fidem tenerent quoꝛū ſcrutatoꝛ ſo­lum eus eſt. ⁊ non quecū angelica creatu­ra vt ſupꝛa patuit. facerent tamē reuerentiā ⁊ obedientiam iabolo ꝑ actus exterioꝛes. Di​cendum videtur  cū apoſtaa perfidie u­pliciter poteſt fieri. per actus infidelitatis ex­terioꝛes abſ exo pacto cū emone inito. cut qui in terris infideliū mahumeticā vi­tam aumeret aut in terris xianoꝝ cum ex­pꝛeo pacto ⁊c̈. Pꝛimi vbi mente retinent fi­dem. actu t exterioꝛi negāt. licet nō nt apo­ſtate nec heretici t moꝛtaliter peccant. Sic e ſalomon ijs ſuaꝝ vxoꝛum reuerentiā ex​hibuit. Nec e aliquis excuſatur  ex metu hoc faceret. quia m Auguſtinū. Sanctius eſt moꝛi fame ᷓ veſci idolaticis. aliqui habēt Sacius. xxxij. q. iiij. Sacius. Malefice aūt quantūcun fidem retinent coꝛde ⁊ abnegāt oꝛe apoſtate tamē iudicantur eo  fedus cuʒ moꝛte ⁊ pactum cum inferno pepigerūt. Un­de ſanctus Thomas in. ij. iſ. iiij. ar. vltimo. Loquens e milib operib magicis. Et q͛ quocū modo auxilium petunt a emonib icit. Jn omnib eſt apoſtaa a fide ter pa­ctum initum cum emone vel verbotenus  inuocatio intert vel facto aliquo etiam  ſa​crificia ent. nō e poteſt homo uob o­minis ſeruire. Ad idem Albertus vbi ſupꝛa iſ. viij. vbi queritur. Utrum magicis ⁊ ma­thematicis intendere t peccatum ⁊ apoſta­a a fide. Jta reſpondit. Jn talib eſt ſemper apoſtaa verbi vel operis. Si e inuocatio​nes fiant tunc apertum pactuʒ initur cum e​mone ⁊ tunc eſt aperta apoſtaa verboꝛum. Si autem non fit ni opere mplici tunc ē apoſtaa operis. Et quia in his omnib ſem​per eſt fidei contumelia quia expectatur a e­mone quod expectandum eſt a eo ideo ſem​per apoſtaa iudicatur. Ecce ᷓ clare upli­cem apoſtaam ponunt terciam ſubintelligē​tes ſcilicet coꝛdis que  et tamen malefice verbis ⁊ operib apoſtatrices iudicantur. Pe​nis ergo vt patebit ⁊ heretitoꝛum ⁊ apoſtata­rū ſubiacere ebēt. Eſt ⁊ tercia criminis enoꝛ​mitas pꝛe cūctis alijs herebus in eis. Naʒ  iuxta Auguſtinū omnis infideliū vita pec​catum ē. xxviij. q. i. §. ij. ⁊ eſt gloſa ſuper illud Ramanoꝝ. xiiij. Omne quod non eſt ex fide peccatum eſt. Quid iudicandū eſt e tota vi­ta id eſt e omnibus alijs operibus malefica​rum que tamen non ad complacentiaʒ emo​num fiant cut ieiunare. eccleas frequenta­re. cōmunicare ⁊ c e alijs. Jn omnibus e peccant moꝛtaliter quod c eclaratur. Tan​ta eſt e labes huius peccati  facultatem re​ſurgendi licet non ex toto amputat. eo  pec​catum non coꝛrumpit totum bonum nature ⁊ lumen naturale in eis remaneat. Tamen ꝓ​pter pꝛeſtitum homagium ni ab illo abſol­uantur. omnia eoꝛum opera etiam e genere bonoꝛum ſunt potius e genere maloꝛuʒ q in alijs infidelib nō cernitur. Nā m Tho. ſe. ſe. q. x. An omnis actio infidelis t pecca­tum icit  ᷓuis opera infidelium que ſunt e genere bonoꝛuʒ vt ieiunia elemone ⁊ hu­iuſmodi non nt eis meritoꝛia pꝛopter infi­delitatem que eſt grauimū peccatoꝛum. ta­men quia peccatum non coꝛrumpit totū bo­num nature ſed remanet in eis lumen natu­rale. Jdeo non omnis actus eoꝛum eſt moꝛta​le peccatum. ſed actus pꝛocedens ex ipſa infi​delitate vel relatus ad iam etiam  t e ge​nere bonoꝛū. puta ſarracenus ieiunat vt ſer­uat legem. Mahumeti e ieiunio mandan­tem Judeus celebꝛat ſuas feſtiuitates ⁊ hu­iuſmodi in his eſt moꝛtale. Et c intelligitur illud Auguſtini ſupꝛa allegatum. Ois in­fidelium vita peccatum eſt.

¶ Ꝙ malefice grauimas merentur penas vltra omnes flagicioſos mundi.
DEni  eoꝛum flagicia cuncta ali​oꝛum peccata excedunt ᷓtum ad emerituʒ pene eclaratur. Pꝛimo quo ad penam hereticis infligen­dam. Secundo quo ad penam apoſtatis in=