fieri
aliquam
creaturam.
aut
melius
aut
eterius
immutari
aut
trranſfoꝛmari
in
aliam
ſpēʒ:
vel
aliā
ī
ꝉıtudinē
ni
ab
ipſo
creatoꝛe
qui
oīa
fecit
et
per
quē
oīa
facta
ſunt:
ꝓculdubio
infidelis
eſt
⁊
pagano
eterioꝛ.
et
vtamur
argumentis
ſancti
Tho.
in.
ij.
ſenť.
iſt.
viij.
An
emones
pont
imp͛mere
in
ſenſus
coꝛpoꝛales
ſtigijs
eludendo
Ubi
pꝛimo
arguit
nō.
Nam
illa
foꝛma
beſtie
que
videt᷑
opoꝛtet
t
alicubi.
ſed
nō
t
ee
t
in
ſenſu.
qꝛ
ſenſus
nō
habet
aliquā
ſpeciē
ni
a
reb
acceptā.
et
ibi
nō
eſt
vera
beſtia
ꝑ
auctoꝛitateʒ
ca.
allegatā.
nec
iterū
t
ee
in
re
que
videt᷑:
cut
mulier
videatur
beſtia.
qꝛ
ue
foꝛme
ſubſtantiales
nō
pt
ee
in
eodem
mul
⁊
ſemel.
ergo
cū
illa
foꝛma
beſtie
que
videt᷑
nullibi
pot
ee
ideo
nulla
pꝛeſtigioſa
illuo
in
oculo
videntis
fieri
t.
cū
vio
ꝑ
aliquā
foꝛmam
neceario
habeat
terminari.
Pꝛeterea
icatur
foꝛma
illa
t
in
aere
circumſtante.
hoc
nō
t
ee.
tum
quia
aer
nō
eſt
ſuſceptiuus
alicuius
foꝛme
ſeu
figure.
tum
etiā
quia
nō
ſemꝑ
vnus
⁊
idem
aer
circa
illā
ꝑſonā
ꝓpter
fluxibilitatē
manere
t
cipue
q
mouetur.
tum
etiā
qꝛ
c
videretur
ab
omnib
talis
tranſfoꝛmatio
q
t
nō
fit
qꝛ
emones
nō
videntur
ad
minus
ſanctoꝝ
viroꝝ
viones
ecipere.
Pꝛeterea
ſenſus
viuus
ſeu
potentia
viua
eſt
potentia
paua.
ſed
omne
pauū
mouet᷑
ab
actiuo
bi
oꝛtionato.
actiuū
aūt
oꝛtionatū
ſenſui
eſt
uplex.
Unū
qᷓ
oꝛiginās
actū
ſcʒ
obieciū.
Aliud
aūt
qᷓ
eferēs
cut
mediū.
ſed
foꝛma
illa
que
videtur
nō
t
ee
obiectū
ſenſus:
ne
etiā
mediū
qua
eferens.
De
pꝛimo
ſcʒ
nō
t
ee
obiectuʒ.
qꝛ
a
nulla
re
ſumi
t
vt
in
cedenti
argumento
tactū
eſt
cum
non
t
in
ſenſu
a
re
accepta.
nec
in
ipſa
re
nec
etiā
in
ipſo
aere
qua
in
medio
eferente
vt
pꝛius
tactū
eſt
in
tercio
argumēto.
Pꝛeterea
emon
mouet
vim
cognitiuaʒ
interioꝛē
aut
hoc
facit
ſe
obijciendo
virtuti
cognitiue.
aut
hoc
facit
immutando
iaʒ.
nō
autē
hoc
facit
ſe
ei
obijciendo.
qꝛ
opoꝛteret
vel
aumeret
coꝛpus:
et
c
nō
poet
interius
ingredi
ad
oꝛganū
imaginatōis.
cū
uo
coꝛpoꝛa
nō
nt
mul
in
eodē
loco:
ne
in
aumēdo
fantaſma.
q
ec̄
ee
nō
t.
qꝛ
fantaſma
nō
eſt
ne
quantitate.
Demon
aūt
omni
quātitate
caret:
ꝉr
etiā
non
t
hoc
facere
immutādo.
quia
aut
immutaret
alterando
q
videtur
nō
poe
facere:
qꝛ
omnis
alteratio
fit
per
qualitates
actiuas
quibus
emones
carent.
Aut
immutaret
tranſmutando
ue
localiter
mouendo
q
videtur
ee
incōueniēs
uab
rōnibus.
Pꝛimo
quidē
qꝛ
tranſmutatio
oꝛgani
nō
poet
fieri
ne
ſenſu
oloꝛis.
Sco
quia
m
hoc
emon
non
oſtenderet
homini
ni
nota.
cum
t
Augꝰ
icit.
oſtendit
hoī
foꝛmas
et
notas
⁊
ignotas.
ergo
videt᷑
emones
nullo
modo
pt
imaginatōʒ
vel
ſenſum
hoīs
eciꝑe.
Sed
cōtra
Augꝰ.
xviij.
e
ci.
ei.
icit
tranſmutatōes
hoīm
in
aīalia
bꝛuta
que
icunt᷑
arte
emonū
facte
nō
fuerunt
m
veritatē
ſʒ
ſolū
m
aarentiā.
Hoc
aūt
fieri
nō
poet
emones
hūanos
ſenſus
trāſmutare
nō
poent.
Pꝛeterea
alludit
et
autoꝛitas
Augꝰ.
in
li.
lxxxiij.
q.
que
etiaʒ
pꝛius
allegata
fuit.
ſerpit
hoc
malū
emonis
ꝑ
oēs
additus
ſenſuales
⁊c̈.
Ro
lectoꝛ
voluerit
ſuꝑ
modū
tranſmutādi
inſpicere
inueniet
in
ſca
ꝑte
oꝑis.
ca.
vi.
varios
modos.
Ad
ps
tmodo
ſcholaſtice
ꝓcedendo.
icamꝰ
triū
octoꝝ
ſnīas
ↄcoꝛdantes
in
eo
iabolus
t
fantaam
hoīs
ecipere.
vt
hō
verus
aīal
videatur.
inter
quas
etiā
vltima
ſubtilioꝛ
ceteris.
et
ſctī
Tho.
eſt.
Et
pꝛima
eſt
i
Anthonini
in
pꝛima
ꝑte
ſumme.
ti.
v.
c.
v.
§.
v.
eclarantis
iabolus
fantaaʒ
hoīs
ad
ecipiendū
q
oꝑatur:
et
cipue
circa
illuonem
ſenſuū.
et
eclarat
naturali
rōne.
canonis
auctoꝛitate
⁊
exꝑimentoꝝ
multiplicitate.
Pꝛimū
c.
Coꝛꝑa
naturaliter
ſubdunt᷑
et
obediūt
nature
angelice
quantū
ad
motuʒ
localē.
Angeli
aūt
mali
etiā
amiſerint
gratiam
nō
t
virtutem
naturalē.
vt
ſepius
ſupꝛa
tactum
eſt.
Cum
aūt
potentia
fantaſtica
ue
imaginatiua
t
coꝛpoꝛalis
id
eſt
affixa
oꝛgano
coꝛpoꝛeo
naturaliter
ſubditur
etiā
malis:
vt
pont
eam
trāſmutare
cauſando
varias
fantaas
ex
eſcenone
humoꝝ
et
ſpirituuʒ
ad
pꝛincipiū
ſentiuū
ꝓcurata
ab
eis.
hec
ille.
et
ſubdit.
Patet
et
ex
hoc
canone.
xxvi.
q.
v
epiſcopi.
Jllud
nō
eſt
obmittendū
quedaʒ
ſcelerate
mulieres
poſt
ſathan
retro
conuerſe
emonum
illuonib
⁊
fantaſmatib
ſeducte
credunt
ſe
et
ꝓfitent᷑
cū
yana
hoꝛis
nocturnis
ea
paganoꝛum.
vel
cum
herodiade
⁊
cū
innumera
multitudine
mulieꝝ
equitare
ſuꝑ
quaſdam
beſtias.
et
multa
terraruʒ
ſpacia
in
tempeſte
noctis
lentio
pertranre.
et
infra.
Qua
pꝛopter
ſacerdotes
pꝛedicare
ebēt
populo
ei
vt
nouerint
omnino
hec
falſa
ee.
et
non
a
iuino
ſed
a
maligno
ſpiritu
talia
fantaſmata
mentibus
fidelium
irrogari.
quidē
ie
ſathanas
tranſfoꝛmat
ſe
in
iuerſarum
ꝑſonarum
ſpecies
at
militudines
⁊
mentē
quam
captiuā
tenet
in
ſomnis
eludendo
ꝑ
euia
que
educit.
Et
quidem
intellectus
huius
canonis
in
pꝛima
ſtione
tactus
eſt
q̊
ad
qᷓtuoꝛ
dicanda
ſunt.
Sed
nō
valeāt
Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00050.svg
Haec pagina emendata est