matrimonij coniunctis ſuſcitata ꝑ maleficia et militer infrigidatōnes generatiue potentie. vt nec redditionē nec exactionē ebiti matrimonialis locum ꝓ pꝛole habere valeant. Sed quia amoꝛ et odium in anima exiſtunt quā etiā emon intrare nequit: ne alicui hec qua incredibilia videantur ſub queſtione ſunt iſcutienda cū etiā oota iuxta ſe pota magis eluceſcunt.
¶ Queſtio: an malefice mentes hoīm ad amoꝛē vel odiū valeant immutare Et eſt ſeptima in oꝛdine.
QUeritur
an
emones
ꝑ
ias
maleficas
mentes
hoīm
ad
amoꝛem
vel
odiū
inoꝛdinatū
immutare
et
incitare
valeant
Et
arguitur
non
m
mia.
Tria
ſunt
in
hoīe
voluntas.
intellectus
et
coꝛpus.
Pꝛimū
eus
cut
habet
ꝑ
ſe
regere.
qꝛ
coꝛ
regis
in
manu
omini.
ita
ſecundū
ꝑ
angelū
illuſtrare
et
im
coꝛpus
ꝑ
influxꝰ
celeſtiū
coꝛpoꝝ
irigere.
Pꝛeterea
intra
coꝛꝑa
emones
nō
pt
ee
illa
immutando.
ergo
minus
infra
animaʒ
eius
potentijs
odium
vel
amoꝛē
immittendo.
Patet
ↄa.
qꝛ
ex
natura
maioꝛē
habent
poteſtatē
ſupꝛa
coꝛpoꝛalia
ᷓ
ſupꝛa
ſpiritualia.
et
quidē
non
pt
immutare
ſupꝛa
patuit
in
pleriſ
locis
quia
nullā
foꝛmam
ſubſtantialē
vel
accidentalem
inducere
pt
ni
adminiculo
alicuius
alterius
agentis.
cut
etiā
quilibet
alius
artifex.
eſt
etiā
ad
idem.
c.
xxvi.
q.
v.
ei.
in
fi.
Qui
credit
aliquā
creaturaʒ
poe
tranſmutari
in
melius
vel
in
eterius
ni
ab
io
oīm
creatore
infideli
et
pagano
eterioꝛ
eſt.
Pꝛeterea.
omne
agens
ex
oto
cognoſcit
ſuū
effectū
Si
igitur
iabolus
poet
mentes
hoīm
immutare
ad
odiū
vel
amoꝛem:
poet
internas
cogitatōes
anime
videre
eſt
cōtra
illud
q
in
li.
e
eccleaſticis
ogmatib
icit᷑.
Diabolus
internas
cogitatōes
nō
t
videre.
Et
iterum
ibidem.
Non
oes
cogitatōnes
noſtre
male
a
iabolo
excitantur.
ſed
aliquotiēs
ex
noſtri
arbitrij
motu
emergunt.
Pꝛeterea.
amoꝛ
et
odium
ſunt
circa
voluntatē
que
radicatur
in
anima.
ergo
non
pt
cauſari
a
iabolo
quacun
arte.
tenet
ↄſequentia.
qꝛ
illabi
anime.
vt
icit
Auguſtinꝰ.
illi
ſoli
eſt
poſbile
qui
eam
creauit.
Pꝛeterea.
icatur
poteſt
mouere
ſentiuas
interioꝛes
et
c
cōſequenter
voluntatē
nō
valet.
quia
vis
ſentiua
eſt
ignioꝛ
ᷓ
vis
nutritiua.
Sed
iabolus
nō
poteſt
foꝛmare
actū
virtutis
nutritiue
vt
foꝛmet
carnem
aut
os.
ergo
etiā
non
t
cauſare
aliquē
actum
interioꝛuʒ
virium
anime.
Sed
cōtra.
Diabolus
non
ſolū
vibiliter
ſed
etiā
inuibiliter
hoīes
tentare
icitur
hoc
aūt
falſum
eet
ni
interius
circa
aīam
et
eius
potentias
aliquid
cauſare
poet.
Pꝛeterea.
Damaſce.
in
ſuis
ſententijs.
Oīs
malicia
et
omnis
immundicia
a
iabolo
excogitata
ſunt.
Et
Dio.
iiij.
c.
e
i.
no.
multitudo
emonū
cauſa
oīm
maloꝛū
et
bi
et
alijs
eſt.
Reſpono.
Hic
pꝛimo
anda
eſt
iſtinctio
e
cauſa.
et
ſecundo
qualiter
t
interioꝛes
potentias
anime
immutare
que
icunt᷑
ſentiue
interioꝛes.
et
c
tercio
ↄcludetur
otuʒ.
Quo
ad
pꝛimū
ↄderandū
eſt
cauſa
alicuius
t
aliquid
ici
upliciter.
Uno
modo
irecte.
Alio
modo
indirecte.
Jndirecte
quidē
cut
cum
aliq
agens
cauſat
aliquā
iſpotionem
ad
aliquē
effectū
icitur
ee
occaonaliter
et
indirecte
cauſa
illius
effectus.
cut
icatur
ille
qui
ſecat
ligna
eſt
occao
cōbuſtionis
ipſoꝝ.
et
hoc
modo
icerere
poumus
iabolus
eſt
cauſa
oīm
peccatoꝝ
noſtroꝛum.
qꝛ
ie
inſtigauit
pꝛimum
hoīem
ad
peccanduʒ
ex
cuius
peccato
conſecuta
eſt
in
toto
genere
humano
quedā
pꝛonitas
ad
oīa
peccata.
et
c
intelligenda
ſunt
verba
Da.
et
Dio.
Directe
aūt
icitur
aliquid
ee
cauſa
alicuius
inquantuʒ
oꝑatur
irecte
ad
illud:
et
hoc
modo
iabolus
nō
eſt
cauſa
ois
peccati.
Non
enī
oīa
peccata
cōmittuntur
iabolo
inſtigante
ſed
quedam
ex
libertate
arbitrij
et
carnis
coꝛruptōne.
Quia
vt
Oꝛige.
icit.
Etiā
iabolus
nō
eet
hoīes
haberent
aetitū
cibi
et
venereoꝝ
et
hmōi.
circa
que
inoꝛdinatōnes
multe
ↄtingunt
ni
ꝑ
rōnem
talis
aetitus
refrenetur.
et
maxime
ſuota
coꝛruptōne
nature.
Refrenare
aūt
et
oꝛdinare
hmōi
aetituʒ
ſubiacet
li.
ar.
ſuꝑ
quem
etiā
iabolus
minus
habet
poteſtatem.
Sed
quia
ꝑ
hanc
iſtinctionē
nō
pounus
iſcernere
qualiter
interdū
amoꝛ
hereos
ſeu
philocaptio
ꝓcurari
t.
Eſt
vlterius
aduertenduʒ
iabolus
licet
nō
pot
ee
cauſa
illius
inoꝛdinati
amoꝛis
irecte
cogendo
hoīs
voluntatem
poteſt
t
ee
ꝑ
modum
ꝑſuadentis
Et
hoc
iterū
upliciter.
ſcʒ
vibiliter
et
inuibiliter.
Uibiliter
cut
cum
in
aliqua
ſpecie
hoīs
ſenbiliter
aaret
etiā
iis
maleficiſ
et
eis
ſenbiliter
loquitur
⁊
ꝑſuadet
peccatū
cut
tentauit
pꝛimos
parentes
in
paradiſo
in
ſpecie
ſerpentis:
chꝛiſtum
in
eſerto
in
aliqua
ſpecie
vibiliter
ei
aarens.
Et
quia
nō
eſt
putandū
ſolū
c
ꝑſuadeat
hoīem.
qꝛ
ſequeretur
nulla
alia
peccata
fierēt
ex
inſtructione
iaboli
ni
que
iabolus
vibiliter