 Liber II — § 85 |
Liber II — § 87  |
LXXXVI.
1(lxxxiv.) Fiunt simul cum terræ motu et inundationes maris, eodem videlicet spiritu infusi, ac terræ residentis sinu recepti. Maximus terræ memoria mortalium exstitit motus, Tiberii Cæsaris principatu, xii urbibus Asiæ una nocte prostratis. Creberrimus Punico bello, intra eumdem annum septies atque quinquagies nunciatus Romam. Quo quidem anno ad Trasimenum lacum dimicantes, maximum motum neque Pœni sensere, nec Romani. 2Nec vero simplex malum, aut in ipso tantum motu periculum est ; sed par aut majus ostento. Nunquam urbs Roma tremuit, ut non futuri eventus alicujus id prænuncium esset.