LexUniv:Iaddus
IADDUS, vel IEDDOA, summus sacerdos Iudaeorum, post Ionathanem. A. M. 3711. Alex. Mag. genti suae iratum, quòd Tyrum obsidenti annonam non summisissent, Pontificalibus vestibus indutus placavit, eumque de vanitate Deorum gentilium edocuit, qui hac de re ad matrem Olympiadem scripsisse dicitur. Post An. 10. Oniam successorem habuit. Ioseph. Antiqq. l. 11. c. 1. Euseb. in Chron. Cyprian. in tr. de vanit. Idol. Augustin. de Civ. Dei. l. 18. c. 45. Rigalt. in Tertull. Cyprian. & Minuc. Fel.
| Lexicon Universale Navigatio | |
|---|---|
|
|
Posterius |
 In Vicipaedia: | |
 In Victionario: | |
