 2 |
4  |
C recensere
XCIX. Ecclesiae S. Frigdiani Lucensis possessiones juraque confirmat. (Anno 1132, April. 16.) [ Bullarium Lateranense, 10.] C. [ Gualterio archiepiscopo Ravennati] haec significat: « Transalpinati sumus; Astae Resurrectionem Domini celebravimus; inde rogatu Novariensium ad eorum urbem perreximus et illorum majorem ecclesiam consecravimus. » Monet ut sibi Papiam obviam veniat. (Anno 1132, April. 17.)[AMADESII in antist. Raven. Chronot., III, 121.] CI. Ecclesiae B. Alexandri Bergomatis possessiones et privilegia confirmat. (Anno 1132, Maii 31.)[LUPUS, Codex diplom. Bergomatis, II, p. 963.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PETRO praeposito, et fratribus in ecclesia B. Alexandri Pergamensis Domino servientibus tam praesentibus quam futuris, in perpetuam memoriam.
Officii nostri nos hortatur auctoritas ecclesiarum omnium curam gerere et earum quieti et utilitati, auxiliante Domino, salubriter providere. Quamobrem, dilecti in Domino filii, vestras postulationes benignius admittentes, Beati Alexandri ecclesiam in qua divino vacatis servitio ad exemplum praedecessoris nostri fidelis memoriae papae Paschalis apostolicae sedis privilegio duximus muniendam, statuentes ut quaecunque possessiones seu bona ad eamdem inpraesentiarum juste et canonice pertinent, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, vel principum, oblatione fidelium seu vestra justa acquisitione, vel aliis modis rationabiliter praestante Domino poteritis adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata serventur; in quibus haec nominatim duximus exprimenda: Concessionem videlicet decimarum a bonae memoriae Adeberto Pergamensi episcopo, ecclesiae vestrae praeposito, factam, quemadmodum in scriptis ejusdem episcopi et canonicorum beatorum martyrum Alexandri et Vincentii continetur, ut eaedem decimae perpetuis fratrum usibus cedant; ecclesias quoque de Licina et de Lemene, et de villa, salva siquidem in eis dioecesani episcopi justitia et reverentia. Porro bonos usus et rationabiles consuetudines a praedecessore nostro piae recordationis papa Honorio vobis firmatas, nos quoque auctoritate apostolica roboramus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit vestram ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur vestris usibus profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Ubertus presbyter card. tit. Sancti Clementis Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. subscripsi. Ego Goselmus presb. card. tit. Sanctae Caeciliae subscripsi. Ego Lucas presbyt. card. tit. SS. Joannis et Pauli subscripsi. Ego Romanus diac. card. S. Mariae in Porticu subscripsi. Ego Gregorius diac. card. S. Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Otto diaconus card. Sancti Georgii subscripsi.
Datum Placentiae per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancell., II Kalend. Junii, indictione X, Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno III.
CII. Monasterium S. Salvatoris Papiensis sub protectione sanctae Romanae Ecclesiae suscipit, ejusque bona confirmat. (Anno 1132, Junii 3.)[MARGARINI, Bullar. Casin., tom. II, p. 142.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio JOANNI abbati venerabilis monasterii, quod dicitur D. Salvatoris, secus Papiam siti, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Ad hoc nobis a Deo pastoralis officii cura commissa est, ut quieti et utilitati omnium Ecclesiarum particulari debeamus sollicitudine providere, et ne pravorum hominum fatigentur molestiis, eas auctoritate sedis apostolicae communire. Quapropter, dilecte in Domino fili Joannes abbas, tuis rationabilibus postulationibus assensum praebentes, Domini Salvatoris monasterium cui Deo auctore praesides, cum omnibus ad ipsum pertinentibus, ad exemplar praedecessorum nostrorum felicis memoriae Joannis, Benedicti, Paschalis, Calixti, Romanorum pontificum, sub beati Petri tutela et apostolicae sedis protectione suscipimus. Quod nimirum coenobium ab Adelaide imperatrice augusta renovatum, et ejus liberalitate, et donationibus ditatum, suprascripti nostri privilegii pagina communimus, statuentes ut quaecunque bona, quaecunque praedia urbana, sive rustica, culta vel inculta, quascunque possessiones, utensilia vel ornamenta a praefata Augusta, vel ab aliis fidelibus de suo jure eidem monasterio collata, inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate principum, oblatione fidelium, seu aliis justis nominibus, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, et illibata permaneant. Sane obeunte te, nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres, communi consensu, vel pars consilii sanioris, secundum Dei timorem, et beati Benedicti Regulam, providerint eligendum; electus autem a Romano pontifice consecretur. Chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium, seu basilicarum, ordinationes monachorum, seu canonicorum vestrorum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, a quo malueritis, suscipiatis episcopo, siquidem Catholicus fuerit, et gratiam sedis apostolicae habuerit. Porro in ecclesiis ad ipsum monasterium pertinentibus baptismum celebrare permittimus, in quibus videlicet usque ad haec tempora constat esse celebratum. Missas quoque publicas in eodem monasterio celebrare, aut stationes, sive ordinationes aliquas, praeter abbatis voluntatem, ab episcopo quolibet fieri prohibemus. Decimas praeterea reddituum praefati coenobii, absque alicujus episcopi vel ministrorum ejus contradictione, vobis habendas concedimus. Nulli ergo omnino hominum liceat praenominatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Ad haec praesenti capitulo adjungentes, statuimus ut supradictum coenobium sub nullius personae jurisdictione, seu potestate permaneat, sed ab omni jugo liberum, soli sanctae Romanae et apostolicae sedi subjectum esse. Sancientes, dalmaticae, sandaliorum, nec non chirotecarum usum tibi, tuisque successoribus juxta praedecessorum nostrorum statuta concedimus. Si qua ergo in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Ubertus presbyter cardinalis tituli Sancti Clementis subscripsi. Ego Anselmus presbyter tit. S. Laurentii in Lucina ss. Ego Cosmas presbyter cardinal. titul. S. Caeciliae ss. Ego Lucas presbyter cardinal. titul. SS. Joannis et Pauli ss. Ego Dominicus diacon. card. tit. S. Mariae in Porticu ss. Ego Gregorius diacon. card. Sanctorum Sergii et Bacchi ss. Ego Otto diaconus cardin. S. Georgii ss. Ego Guido diacon. card. Sanctorum Cosmae et Damiani ss.
Datum Placentiae, per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, tertio Nonas Junii, indictione XX, Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno III.
CIII. Ecclesiam Novariensem tuendam suscipit et Litifredi episcopi ac ejus successorum possessiones confirmat. (Anno 1132, Jun. 25.)[UGHELLI, Italia sacra, IV, 704.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri LITIFREDO Novariensi episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
In eminenti apostolicae sedis specula disponente Domino constituti, ex injuncto nobis officio fratres nostros episcopos diligere, et Ecclesiis sibi a Deo commissis suam debemus justitiam conservare. Proinde, charissime in Christo frater Litifrede episcope Novariensis Ecclesiae, cujus a Deo tibi cura commissa est salubriter providentes, statuimus ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et legitime possidet firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus exprimenda subjunximus: abbatiam videlicet S. Laurentii, abbatiam S. Bartholomaei in suburbio Novariensi, abbatiam S. Salvatoris de Casale, abbatiam S. Silani de Romagnano, capellam S. Nazarii, capellam Omnium Sanctorum et S. Salvatoris, capellam S. Matthaei, capellam S. Andreae, capellam S. Stephani. Extra civitatem, plebem S. Albini de Mortario cum parochia sua, et septem capellis, videlicet S. Laurentii, S. Julii, S. Gaudentii, S. Victoris, S. Quirici, S. Michaelis, S. Petri, in quibus Novariensis episcopus episcopale jus habere dignoscitur. In campo Lato plebem S. Petri, ecclesiam S. Gaudentii, eccles. S. Majoli, eccles. Alexandri, ecclesiam de Berredo, et capellam S. Nazarii, plebem Vegevenensem cum capellis suis, plebem de Cassiolo, ecclesiam de Ceredano, et de Gravalona, ecclesiam Camari, ecclesiam Romentini et Galiati. Plebem Olegii cum capellis suis, plebem de Dulciagi, cum capellis suis, ecclesiam S. Julii novam et antiquam, plebem Varali cum capellis suis, plebem de Gattico cum capellis suis, plebem Gaudiani cum capellis suis, plebem S. Julii cum capellis suis, plebem Vemeniae cum capellis suis, plebem Baveni cum capellis suis, capellam S. Angeli et S. Remigii, plebem de Intro cum capellis suis, plebem Mergotii cum capellis suis, plebem Oxulae cum suis pertinentiis. Ecclesias omnes, quae sunt in valle Sicidae. Plebem Grinasci, et capellas Romaniani, plebem Agamii cum suis pertinentiis, et Seciani cum suis pertinentiis, plebem Xuni cum capellis suis, plebem Quiregii, plebem Petrori, cum monasterio et suis capellis, plebem de Casali, et castro, et villam ejusdem Casalis, plebem Arcamariani cum capellis suis, ecclesiam Monticelli, plebem Vespolati cum capellis suis. Quascunque praeterea ecclesias intra vel extra civitatem Novariensis Ecclesia possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis in perpetuum, et intemerata manere decernimus. Prohibemus etiam ut nullus absque tuo vel successorum tuorum assensu vel libera voluntate in Novariensi episcopatu, salva sedis apostolicae reverentia, ecclesiam fundare praesumat.
Nulli ergo omnino hominum fas sit praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia cum integritate serventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica seu saecularis persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam venire temere tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem Ecclesiae justa servantibus sit pax Domini Nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subsc. Ego Ubertus presb. card. tit. S. Clementis subscripsi. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina subsc. Ego Jomelsus presb. card. tit. S. Caeciliae subsc. Ego Lucas presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli subsc. Ego Romanus diac. card. S. Mariae in Porticu subsc. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi subsc. Ego Stephanus diac. card. S. Luciae in Orfeu subsc. Ego Otto diac. card. Sancti Georgii subsc.
Datum Placentiae per manum Alimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, VII Kal. Julii, indict. XI, Incarnationis Dominicae 1133, pontificatus vero dom. Innocentii papae II anno III
CIV Ecclesiae Novariensis canonicorum bona confirmat. (Anno 1132, Jun. 25.)[UGHELLI, ibid., p. 706.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis Novariensis Ecclesiae canonicis, tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
In eminenti apostolicae sedis specula divina disponente clemenstia contituti, honestas personas paterna debemus charitate diligere, et ne ipsi, vel eorum bona pravorum bominum agitentur molestiis, sollicite volumus providere. Quamobrem, dilecti in Domino filii, venerabilis fratris nostri Litifredi episcopi vestri precibus inclinati vestris rationabilibus petitionibus duximus annuendum. Statuimus igitur ut quascunque possessiones, vel bona inpraesentiarum juste et canonice possidetis, aut in futurum concessione pontificum, largitione principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis praestante Domino poteritis adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus exprimenda subjunximus: In civitate Novariae ecclesiam S. Ambrosii: in Tercado ecclesias S. Cassiani, et S. Michaelis, et S. Ambrosii, in Veura ecclesiam S. Gaudentii cum omnibus decimis suis et manso uno, in Matheo ecclesiam S. Martini cum omnibus decimis suis et manso uno, in Insarno ecclesiam S. Damiani cum omnibus decimis suis et manso uno, in Matheo ecclesiam S. Martini cum omnibus decimis suis et mansis octo, et districto totius villae, in curte nova ecclesiam Sancti Michaelis cum omnibus decimis suis, et sex mansis et totius villae districto, in Quartaria ecclesiam S. Majoli, cum omnibus decimis suis, et sex mansis et totius villae districto, in Quartaria ecclesiam S. Majoli cum omnibus decimis suis, et terris et districto villae totius, in Baceno ecclesiam S. Gaudentii cum possessionibus domus Tertianae, decimam Tredaci cum decem mansis, decimam Romentini, decimam Galiati, decimam Cameri, decimam Pernati, decimam Berzini, decimam Camiliani et Aguniati, decimam Oblati, decimam Novasse cum omnibus terris ad eamdem curtem pertinentibus, decimam Gondianae cum possessionibus quas tenet in eadem villa, decimam Granotii, decimam Monticelli et viginti modios ficti, decimam Guilengi, cum possessionibus quas ibidem tenetis, decimam Sociaci et mansos quos ibi habetis. Castrum Nomenonii cum omni districto totius villae, et decimis et viginti mansis, decimam Paliati cum duodecim mansis, duos mansos in Terdobiato, unum mansum in Vespolato, in Nibiliola mansum unum, in Garbagna mansos duos, in Stodegarda duos mansos, in Casulino mansum unum, et ficti soldos quindecim veteris monetae Mediolanensis, et quindecim modios annonae, duas partes castri Mositii cum capella S Stephani, et districto, et teloneo, et honore, et duodecim mansis, in Gargarengo mansum unum, in Landiola mansum unum, in Silavengo mansum unum et molendinum, in Carpiniano mansum unum cum districto ejusdem mansi, in Agaimo mansum unum, in Siciano mansum unum cum servis, et ancillis et ficto sex soldorum, in Fara mansum unum quarta parte districti Cisti cum tribus mansis et dimidio, in Caltiniaca tres mansos et molendinum unum, in Dulciago tres mansos cum districto eorum mansorum, in Mommo sex mansos et molendinum, in Albo mansum unum cum districto, in Pramoxello piscariam unam, aliam piscariam juxta castrum Domini, in Maxeria fictum quadraginta denariorum veteris monetae Mediolanensis, Canatum, et Oglon cum piscariis, olivetis suis, et ancillis suis. Ad haec adjicientes decimas et alias possessiones, quas in Novariensi civitate habetis, et diffinitionem controversiae, quae de obedientia, et reverentia clericorum S. Gaudentii, et obsequiis mortuorum inter eos et clericos ejusdem Ecclesiae agitabatur a bonae memoriae Ricardo Novariensi episcopo recte factam, et a praedicto fratre nostro Litifredo episcopo vestro firmatam, atque a praedecessore nostro sanctae recordationis papa Hon. roboratam vobis nihilominus confirmamus. Decernimus ergo ut nulli hominum liceat vos super his, quae universitati vestrae praesentis scripti pagina roboravimus, infestare, aut aliquam vobis temerariam imminutionem inferre, sed omnia cum integritate serventur vestris usibus profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit et secundo tertiove commonita satisfactione congrua non emendaverit, a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini nostri Redemptoris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem vobis justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae retributionis inveniant.
Signata, et subscripta hoc modo, videlicet:Ego Romnus diac. card. S. Mariae in Porticu Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subsc. Ego Ubertus presb. card. tit. S. Clementis subsc. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina subsc. Ego . . . . . . . presb. card. S. Caeciliae subscripsi. Ego . . . . . . . . . . . . subsc. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Stephanus diac. card. S. Luciae in Orfea subsc. Ego Otho diac. card. Sancti Georgii subsc. Ego Guido diac. card. SS. Cosmae et Damiani subsc.
Datum Placentiae per manum Aymerici diaconi card. et cancellarii S. R. E., VII Kalend. Julii, indict. XI, Incarn. Dom. anno 1133, pontificatus autem D. Innocentii papae II anno III.
CV. Canonicis S. Alexandri Bergomatis quasdam ecclesias ad sedem apostolicam spectantes concedit. (Anno 1132, Jun. 28.)[LUPUS, Cod. diplom. Bergom., II, 966.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in filio P[ETRO] praeposito et canonicis ecclesiae Beati Alexandri Pergamensis, salutem et apostolicam benedictionem.
Qui fideliores et devotiores B. Petri filiis esse probantur, debent a sede apostolica diligi et in suis opportunitatibus propensius, adjuvari. Eapropter, dilecti in Domino filii, devotionis vestrae studium attendentes, ecclesias Sanctae Trinitatis, Sancti Salvatoris, Sancti Michaelis quae sunt in Virgis, et ecclesiam S. Eusebii, quae ad jus beati Petri specialiter pertinere noscuntur, charitati vestrae commisimus. Vestra igitur interest sic in obedientia sedis apostolicae et ejus amore persistere quatenus ejus gratiam mereamini fideliter retinere, ut eaedem ecclesiae nequaquam sub vestra custodia deteriorentur, sed in meliorem statum, auxiliante Domino, reducantur.
Dat. Placentiae, IV Kalendas Julii.
CVI. Ecclesiam Aquileiensem sedecim episcopatuum metropolim confirmat, Peregrinoque patriarchae usum pallii, rationalis, nacci, crucis concedit (Anno 1132, Jun. 29.)[UGHELLI, Italia sacra, t. V, col. 62.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri PEREGRINO Aquileiensi patriarchae, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Domus Domini decora, circumamicta varietate, columnas habet, alias in summo splendore positas, alias in medio, alias in ultimo collocatas. Sancta namque Romana Ecclesia, quae ab ipso Salvatore per beatum Petrum principatum obtinuit, opifices suos alios episcopos instituit, qui clero praeessent, et populorum curam animarum gererent, alios archiepiscopos, qui episcopis manum consecrationis imponerent, et jura dantes potestate metropolitica concilia celebrarent, alios primates, qui soli Romano subessent pontifici, et super archiepiscopos et provincias primatum haberent. Eapropter, dilecte frater in Christo, Peregrine Aquileiensis patriarcha, tibi, et per te sanctae Aquileiensi Ecclesiae, cui auctore Deo praeesse dignosceris, potestatem super sexdecim episcopatus, videlicet Polensem, Tergestinum, Parentinum, Petenensem, Emonensem, Concordiensem, Tarvisiensem, Cenetensem, Belonensem, Feltrensem, Paduanum, Vicentinum, Tridentinum, Mantuanum, Veronensem, Cumanum, metropolitico jure concedimus, abbatias quoque scilicet Osciacensem, Mosicensem, Rosaciensem, Beliniensem, Sextensem, Pirensem, Sanctam Mariam ad Organum tibi et tuis successoribus duximus roborandas. Pallii vero usum, rationalis, atque nacci, qui praedecessoribus tuis pro ipsius Ecclesiae dignitate a nostris antecessoribus est concessus, nos tam tibi quam tuis successoribus confirmamus, his videlicet diebus qui in Ecclesiae tuae privilegiis continentur. Sane quocunque perrexeris crucem te et tuos successores deferendi licentiam auctoritate beati Petri et nostra largimur. Porro comitatus, marchiam et ducatum regalibus, seu imperialibus privilegiis Ecclesiae tuae concessa, nos quoque praesentis decreti sanctione nihilominus roboramus. Statuimus etiam ut quascunque possessiones, quaecunque bona Aquileiensis Ecclesia inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis et illibata permaneant, salvo nimirum in omnibus sanctae Romanae Ecclesiae jure ac reverentia. Decernimus ergo ut nulli hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare. Sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem Ecclesiae justa servantibus six pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Romanus diaconus cardinalis Sanctae Mariae Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Ubertus presbyter cardinalis tit. S. Clementis subscripsi. Ego Anselmus presbyter cardinalis tit. S. Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Sozilinus presbyter cardinalis tit. S. Caeciliae subscripsi. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli Sanctorum Joannis et Pauli subscripsi. in Porticu subscripsi. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Stephanus diaconus cardinalis S. Luciae in Orphea subscripsi. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum subscripsi.
Datum Placentiae per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, III Kal. Julii, ind. X, Incarnationis Dominicae anno 1132, pontificatus vero D. Innocentii papae II, anno III.
S. N. Ego Petrus not. ut vidi in privilegio ita scripsi, nec dictionem, vel syllabam addidi, nec praetermisi.
CVII. Ad A[ttonem] priorem ecclesiae S. Frigdiani Lucensis. (Anno 1132, Jun. 30.)[BALUZ. Miscell. IV, 589.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio A. priori S. Fridiani, salutem et apostolicam benedictionem.
Imis superna, terrenis coelestia, temporalibus aeterna, et mortalibus sunt immortalia praeponenda. Discreta siquidem omnipotentis Domini providentia non nos pecudum pastores constituit, sed animarum custodes elegit. Ne igitur animae fidelium omnino depereant, si qui publice criminosi vel incestuosi in parochia tua fuerint, Lucanum episcopum vel archipesbyterum adeas, ut secundum censuram ecclesiasticam poenitentiam eis injungat. Quod si a tua dilectione super hoc tertio invitati adimplere contempserint, tibi poenitentiam eis tribuendi licentiam apostolica auctoritate concedimus.
Dat. Placentiae II Kal. Julii.
CVIII. Bona omnia et privilegia monasterii Sancti Xisti Placentinae dioecesis confirmat. (Anno 1132, Jul. 14.)[COCQUELINES, t. II, p. 214.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei. ODDONI abbati venerabilis monasterii S. Xisti quod Placentiae situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est, ut religiosas diligamus personas, et beneplacentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratus aliquando famulatus impenditur, nisi, ex charitatis radice procedens, a puritate religionis fuerit conservatus. Hoc nimirum charitatis intuitu praedecessores nostri felicis memoriae Paschalis et Calixtus Romani pontifices, in monasterio Sancti Xisti, quod Placentiae situm est, religionem, quae ibi ex tempore jam longo defecerat, reformare volentes, sapientium ac religiosorum virorum, et praecipue egregiae memoriae comitissae Mathildis, precibus et consilio, pro feminis ibidem irreligiose viventibus, monastici ordinis viros constituerunt, et te, dilecte in Christo fili Oddo, ad restaurandum in eodem loco secundum B. Benedicti Regulam disciplinae monasticae ordinem, in abbatem illis auctoritate apostolica praeposuerunt.
Nos itaque eorumdem antecessorum nostrorum inhaerendo vestigiis, provisionem seu dispositionem ab eis factam, et privilegio munitam, praesentis scripti robore confirmamus, et inviolabiliter futuris temporibus observari decernimus; et scriptum illud quod a praedecessore nostro felicis memoriae papa Calixto, dum in Galliarum partibus esset, ab illius loci monialibus subreptum esse dignoscitur, in irritum revocamus. Ipsum vero locum et universa ad eum pertinentia sub apostolicae sedis tutela et protectione servanda censemus, a quorumlibet infestantium molestiis libera, sicut ab antecessoribus nostris Romanis pontificibus noscitur institutum. Statuimus etiam ut universa praedia, vel possessiones quas Angelberga imperatrix, ejusdem monasterii fundatrix, illuc contulisse cognoscitur, seu quaecunque alia bona, quascunque villas, familias, cellas, ecclesias idem coenobium inpraesentiarum juste et legitime, sive in posterum concessione pontificum, largitione principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus ad notanda subjunximus: In Placentia in xenodochio ecclesiam Sancti Petri, ecclesiam S. Martini in Burte, ecclesiam Sanctae Brigidae, ecclesiam Sancti Andreae, extra portam Mediolanensem, ecclesiam S. Mariae in capite Trebiae, ecclesiam Sancti Petri, in Centoria ecclesiam S. Bartholomaei, in Scopora duas capellas; in Castronovo ecclesiam S. Michaelis, et ecclesiam Sancti Bartholomaei, in Wardastalla ecclesiam Sancti Petri, ecclesiam S. Georgii, ecclesiam S. Martini, et ecclesiam S. Bartholomaei; in Luciaria ecclesiam S. Georgii cum capellis suis; in curte Nova ecclesiam S. Laurentii: in campo Miliario ecclesiam S. Petri.
Nulli ergo hominum fas sit praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris de suo, si potuerit idoneus inveniri, collegio secundum Dei timorem, et B. Benedicti Regulam, praeviderint eligendum. Quod si persona in eodem monasterio ad abbatiae administrationem talis non fuerit, de Casae Dei coenobio eligatur, quandiu videlicet illic monastici ordinis disciplina, Domino praestante, viguerit: Electus autem a Romano benedicatur pontifice. Quidquid praeterea libertatis, seu dignitatis praedecessores nostri praenominato monasterio, per authentica privilegiorum scripta concesserunt, nos quoque praesentis privilegii auctoritate concedimus, et ratum haberi per tempora futura censemus. Sane cum ad bene regendum idem tibi commissum sit coenobium, possessiones et bona ipsius integre in tua maneant potestate; capellani ipsius ecclesiae tibi nihilominus sint subjecti. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine strictae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi.
Datum Cremonae per manum Aymerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, II Idus Julli, indictione X [ leg. XII], Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus vero domni Innocentii papae secundi anno III [ leg. IV].
CIX. S. Antonini martyris in urbe Placentina bona, jura et privilegia omnia confirmat. (Anno 1132, Jul. 15.)[COCQUELINES, II, p. 215.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio AZONI praeposito ecclesiae Sancti Antonini martyris, quae in civitate Placentina posita est, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Officii nostri nos hortatur auctoritas pro ecclesiarum statu satagere, et earum quieti et utilitati salubriter, auxiliante Domino, providere. Dignum namque et honestati conveniens esse cognoscitur, ut qui ad Ecclesiarum regimen assumpti sumus, eas pravorum hominum nequitia defensare curemus. Proinde, dilecte in Domino fili Azo praeposite, tuis justis postulationibus assensum praebentes, ecclesiam Beati Antonini martyris, cui Deo auctore praesides, apostolicae sedis privilegio communimus. Statuimus enim ut quaecunque praedia, quaecunque possessiones aut bona tam in ecclesiis quam in aliis rebus, ab episcopis Placentinae ecclesiae, seu aliis Dei fidelibus eidem ecclesiae sunt concessa, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: ecclesiam scilicet B. Mariae in Curtina, quae prope ecclesiam Sanctorum Antonini et Victoris martyrum sita est, cum usibus et consuetudinibus, quas in eadem ecclesia inpraesentiarum justas habere videmini, ut videlicet in omnibus Mariae festivitatibus tertiam partem candelarum habeatis, atque secundum Deum ibidem sacerdotes et clericos ordinetis: vos autem in ecclesia vestra canonici ob reverentiam B. Antonini martyris, cujus sacratissimo corpore ipse locus prius exstitit decoratus, in B. Mariae purificatione ipsam capellam annis singulis visitabitis. In territorio Plectula ecclesiam S. Antonini martyris cum sorte integra, et dote, et cum oblationibus totius anni, quemadmodum a bonae recordationis Dionysio episcopo Placentino pro ecclesia Sancti Syri vobis in contracambium concessa esse dignoscitur: in qua nimirum secundum Deum ordinandi ministros libera sit vobis facultas. In Gragnano capellam Sancti Michaelis cum omni sua dote, et totius anni oblationibus a venerabili fratre nostro Arduino Placentino episcopo Ecclesiae vestrae hoc modo concessam, ut in eadem capella ponendi clericos, et removendi, sit libera vobis potestas, et ad sacros ordines promovendos suo tempore Placentino episcopo praesentandi; a plebe vero Tunensi ipsius loci presbyter chrisma et oleum sanctum suscipiat; et vocatus ad litanias, et ad baptismum illuc, absque contradictione aliqua vadat, salva ecclesiae vestrae in omnibus aliis justitia et reverentia.
Praeterea omnes alias libertates, seu rationabiles consuetudines, a Placentinis episcopis ecclesiae vestrae concessas, quietas vobis et integras futuris temporibus manere decernimus. Porro si te, vel clericos tuos gravari praesenseris, sedem apostolicam quae subvenire solet oppressis, vobis libere liceat appellare. Bona igitur et possessiones quas in posterum concessione pontificum, largitione principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, auxiliante Deo, poteritis adipisci, firma vobis et integra manere sancimus: salva minirum dioecesani episcopi justitia et reverentia. Nulli ergo omnino hominum fas sit praenominatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognosccat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem ecclesiae justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Guillelmus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli Sancti Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Joannes Ostiensis episcopus subscripsi. Ego Petrus Papiensis episcopus subscripsi. Ego Joselmus presbyter cardinalis tituli Sanctae Caeciliae subscripsi. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli Sanctorum Joannis et Pauli subscripsi. Ego Romanus diaconus cardinalis tituli Sanctae Mariae in Porticu, subscripsi. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii subscripsi Ego Guido diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani subscripsi.
Datum Cremonae per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et similiter cancellarii, Idibus Julii, indictione decima [ leg. undecima], Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus vero Innocentii papae II anno IV.
CX. Henrico Anglorum regi significat de Hugoni archiepiscopo Rothomagensi praecepisse ut ejus de abbatibus quibusdam voluntati satisfaceret. Sed hortatur ne abbates sinat acephalos esse. Hugonem archiepiscopum commendat (Anno 1132, Jul. 15.)[MANSI, Concil., XXI, 424.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, charissimo in Christo filio HENRICO illustri et glorioso regi Anglorum, salutem et apostolicam benedictionem
Quemadmodum personam tuam sincera charitate diligimus, ita iis quae ad honorem tuum spectare cognoscimus et secundum Deum possumus, dare operam parati sumus. Venerabili siquidem fratri nostro Hugoni Rothomagensi archiepiscopo per scripta nostra mandavimus, et consilium dedimus, quatenus de abbatibus illis de quibus tua nobis significavit serenitas, assensum tuae praebeat voluntati. Verumtamen quanto altius divinae pietatis providentia, personam tuam honore, sapientia et divitiis decoravit, tanto amplius eam obnoxiam sibi constituit, et ad suum obsequium arctius alligavit. Expedit igitur ut regno, sive ducatu, a divina dispositione tibi commisso, tuo tempore pravae consuetudines amputentur, et vitiorum radicibus resecatis, bona quaeque per tuae nobilitatis studium, Domino cooperante, plantentur. Aliter enim abbates et reliqui clerici nec gratum Deo famulatum impendere, nec animarum suarum saluti poterunt providere; imo acephali, id est sine capite, reputabuntur, nisi episcopis suis et praelatis debita fuerint humilitate subjecti . . . . . Unde providendum est a tua prudentia ne ipsi omnino libere et sine jugo vivendo, in superbiam elati, animarum suarum detrimentum incurrant, et tibi, quod absit! ante conspectum superni judicis imputetur. Ad excellentiam vero tuam et prudentiam pertinet, ut praedictum fratrem nostrum Hugonem archiepiscopum, tantum siquidem virum, tam discretum, de cujus religione et sapientia sancta Dei Ecclesia laetatur, diligas et honores, et nullis molestiis inquietari permittas.
Datum Cremonae Id. Julii.
CXI. Ad Hugonem archiepiscopum Rothomagensem.--Ut nonnihil juris ecclesiastici regi deferat exhortatur. (Anno 1132, Jul.)[MANSI, Concil., XXI, 426.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, charissimo fratri HUGONI Rothomagensi archiepiscopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Quemadmodum sit concedendum regibus et terrarum principibus, quorum potestate ac justitia Dei Ecclesia, et Christianus populus proteguntur, prout credimus, tua fraternitas non ignorat. Caeterum charissimus filius noster rex Anglorum Henricus, prout accepimus, est adversum te graviter indignatus quod contra consuetudinem suam, et aliorum ducum Northmanniae, a quibusdam abbatibus professionem et obedientiam suscepisti. Quod profecto quamvis justum fuerit, et nobis in concilio Remensi mandatum, pro ejus charitate a rigore justitiae aliquando condescendere debemus, et pro tempore ipsius voluntati assensum praebere. Credimus enim, sicut nostris auribus intimatum est, et nos ei praescripta nostra mandavimus, quoniam si ei detuleris quod ad honorem et jus Rothomagensis ecclesiae pertinet, cum plenitudine gratiae suae inposterum obtinebis. Unde fraternitatem tuam rogamus atque mandamus quatenus de abbatibus illis ejus voluntati consentias, et si quem de abbatibus ligasti, absolvas.
CXII. Privilegium pro monasterio de Tilieto. (Anno 1132, Jul. 26.)[MORIONDI, Monumenta Aquensia, tom. I, col. 48.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio OPIZZONI abbati monasterii B. Mariae virginis, et S. Crucis de Civitacula, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est, ut religiosas diligamus personas et placente Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratior aliquis famulatus impenditur, nisi ex radice charitatis procedens a pravitate religionis fuerit conservatus. Hoc nimirum charitatis intuitu, dilecte in Domino fili Opizzo abbas, venerabilis fratris nostri Azonis Aquensis episcopi, et fratris ejus illustris viri Ansermi marchionis precibus inclinati, ejus justis postulationibus clementer annuimus, et monasterium B. Mariae matris Domini, et S. Crucis, quod nimirum ab eodem marchione, et matre sua, nec non fratribus, filiis et uxoribus suis in Aquensi episcopatu constat esse fundatum, cui Deo auctore praesides, apostolicae sedis patrocinio communimus; in primis siquidem statuentes ut ordo monasticus secundum B. Benedicti Regulam et formam religionis fratrum Cisterciensis monasterii futuris temporibus, ibidem inviolabiliter perseveret. Bona igitur et possessiones, quae ad eumdem locum inpraesentiarum juste et canonice pertinere noscuntur, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis procurante Domino poterit adipisci, firma sibi, suisque successoribus, et illibata permaneant, quidquid videlicet in loco qui Boschus dicitur, vel ubicunque a praefato marchione, seu ab aliis Dei fidelibus eidem monasterio constat esse collatum. Sancimus etiam ut nec marchiones, nec aliquis eidem loco adjacentium regionum occasione pacis aut guerrae, seu regalis fodri monachos, vel conversos in eodem loco commorantes in personis, vel eorum substantiis, opprimere, inquietare, vel ab eis aliquid exigere, aut violentiam aliquam inferre praesumat. De vineis quoque, quae apud castrum Varagii sunt, id ipsum auctoritate apostolica constituimus. Decimas sane laborum, quos propriis manibus, aut sumptibus colitis, et de animalibus vestris nullus a vobis expetere, vel recipere audeat. Interdicimus autem ne monachos, vel conversos vestros post factam in vestro monasterio professionem, aliquis episcoporum, abbatum ipsorum, vel aliqua persona absque libera vestra licentia recipere, vel retinere pertentet. Sed tanquam suae professionis praevaricatores redire ad locum ipsum compellantur. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva nimirum Aquensis episcopi justitia ac debita reverentia. Si quis igitur ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpretata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Guillelmus Praenestinus episcopus Ego Ubertus presbyter cardinalis titali S. Laurentii in Lucina. Ego Lucas presbyter card. tituli SS. Joannis et Pauli. Ego Romanus diaconus card. S. Mariae in Porticu. Ego Gregorius diaconus card. SS. Sergii et Bacchi. Ego W. diac. card. S. Mariae in Via Lata. Ego Otto diacon. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diaconus card. SS. Cosmae et Damiani.
Datum Brixiae per manum Aymerici, diacon. card. sanctae Romanae Ecclesiae et cancellarii, VII Kal. Augusti, indictione X, Incarnationis Domini anno 1132, pontificatus vero domini Innocentii II papae anno tertio.
CXIII. Monasterii Lenensis tutelam suscipit, privilegiaque et possessiones confirmat. (Anno 1132, Jul. 26.)[ZACCARIA, Della badia di Leno 114.] CXIV. Privilegium pro canonicis ecclesiae S. Mariae Placentinae. (Anno 1132, Jul. 29.)[COCQUELINES t. II, p. 216.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiis JOANNI praeposito, et canonicis Beatae Mariae Placentinae matricis Ecclesiae, tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
Officii nostri nos hortatur auctoritas, pro Ecclesiarum statu satagere, et earum quieti et utilitati salubriter, auxiliante Domino, providere. Dignum namque et honestati conveniens esse cognoscitur, ut qui ad Ecclesiarum regimen assumpti sumus, eas et a pravorum hominum nequitia tueamur, et beati Petri, atque apostolicae sedis patrocinio muniamus. Quocirca, dilecti in Domino filii, vestris rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et B. Mariae Placentinam Ecclesiam, in qua divino servitio vacatis, praesentis privilegii pagina roboramus; statuentes, ut quascunque possessiones, et quaecunque bona inpraesentiarum eadem ecclesia juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus adnotanda subjunximus: plebem videlicet Carmiani cum capellis suis, plebem Septimae cum capellis suis, plebem Pomariae cum capellis suis, plebem Verdeti cum capellis suis, plebem Montisalti cum capellis suis, plebem Cassiani cum capellis suis, plebem Viculi cum capellis suis, plebem Sancti Georgii cum quinque capellis, duabus in Paderna, et una in Judaea, alia in Castroziano, atque alia in Glariola; capellas sane. in civitate, scilicet Sanctae Euphemiae, Sancti Gervasii, Sancti Protasii, Sancti Petri de Foro, Sancti Juliani, Sancti Martini de Foro, Sancti Domini, Sancti Alexandri, Sancti Martini de Burgo, Sancti Vincentii, Sancti Stephani, Sanctorum Joannis et Pauli, Sancti Zenonis, Sancti Faustini, Sancti Michaelis, Sanctae Agathae, Sanctae Mariae de Sperone, quarum ubique presbyteri, in Sabbato sancto baptizare et catechizare in vestra majori ecclesia de consuetudine debent; vobis nihilominus confirmamus decimas totius civitatis, et praedictorum plebium, exceptis decimationibus plebis de Verdeto; castrum praeterea montis Regii, castrum Cassini, medietatem castri Gosolenghi, medietatem castri Viculi, castrum Carmiani.
Ad haec praesenti decreto sancimus ut nulli episcoporum liceat in ecclesia vestra, personis, vel bonis, contra antiquam consuetudinem et libertatem, aliquam exactionem imponere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praenominatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integritate conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subcripsi. Ego Guillelmus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Ubertus presbyter cardinalis tituli Sancti Clementis subscripsi. Ego Anselmus presbyter cardinalis tit. Sancti Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli subcripsi. Ego Romanus diaconus cardinalis tit. Sanctae Mariae in Porticu, subscripsi. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Via Lata subscripsi. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum, subscripsi. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani subscripsi.
Datum Brixiae per manum Aymerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, IV Kalend. Augusti, indictione X, Incarnationis Dominicae anno 1133; pontificatus vero domni Innocentii II papae anno IV.
CXV. Privilegium pro monasterio SS. Faustini et Jovitae Brixiensis diaecesis, ordinis Casinensis. (Anno 1132, Aug. 10.)[COCQUELINES, t. II, p. 217.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ALBERTO abbati monasterii Sanctorum Faustini et Jovitae, quod in Brixiensi suburbio situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est, ut religiosas diligamus personas, et earum quieti et utilitati salubriter auxiliante Domino providentes, Ecclesias in quibus famulantur apostolicae sedis munimine faveamus. Monasterium igitur beatorum martyrum Faustini et Jovitae, a fratre nostro bonae memoriae Ramberto, quondam Brixiensi episcopo fundatum, et ipsius bonis et possessionibus ditatum esse cognoscitur, ob eorumdem martyrum praesentiam corporalem, tam apud ecclesiasticas quam saeculares personas, maximo honore ac reverentia dignum habetur. Unde praedecessores nostri felicis memoriae, Stephanus et Calixtus, Romani pontifices, locum ipsum specialius dilexerunt, et suis scriptis apostolicis roborarunt. Proinde, dilecte in Domino fili alberte abbas, tuis rationabilibus postulationibus praebentes assensum, praefatum Sanctorum martyrum Faustini et Jovitae monasterium, cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, apostolicae sedis privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum, juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, et illibata permaneant.
In quibus haec propriis nominibus exprimenda subjungimus: Ecclesiam Omnium Sanctorum, in castro praedictae civitatis constructam, ecclesiam Sanctae Mariae in Vergnano cum pertinentiis suis; in curticella ecclesiam Sancti Michaelis, Sancti Zenonis, cum omnibus, quae in Flumicello vestro coenobio pertinent, ecclesiam Sanctae Mariae in Mezzane, Ecclesiam Sancti Stephani cum omnibus quae apud Sale rationabiliter possidetis, hospitalem domum de Denno cum rebus ad ipsam pertinentibus, quidquid etiam idem monasterium in circuitu suo cum hospitali domo et iis quae ad ipsam pertinent, juste possidet; braidam, quae Sancti Faustini dicitur, cum molendinis et aliis in ea aedificiis constitutis, et capella Sancti Domini, braidam quae Campus-Malxus vocatur, castrum Turbolae cum ecclesia Sancti Andreae, quae est infra castrum, et extra cum duobus aliis ecclesiis, videlicet Sancti Martini et Sancti Cassiani, curtem Buenni cum castro et capella Sancti Faustini, medietatem castri Vulpini cum ecclesia Sancti Stephani infra castrum, et extra ecclesiam Sancti Gervasii; in Cimmo ecclesiam Sancti Faustini, et quaecunque alia quiete ibidem tenere videmini, redditus vel fictum quod habitatores Asulae omnes et singuli persolvendum vestro coenobio concesserunt, quaecunque praeterea in Calcinado, Curticelle, Yse, Pisonge, Batisino, loco Sancti Vigilii, Monticello, Provenze, Gussago, Rivatica, Carpenedo, Remedello, et Ponte Carolo, in praesenti indictione decima vestro monasterio pertinere noscuntur. Illud etiam quod a praenominato fratre nostro Ramberto episcopo usibus fratrum ejusdem monasterii concessum est, et scripto roboratum, ut videlicet potestatem et licentiam habeatis, quantum vestris sufficiat necessitatibus, de monte Denno ligna accipere, nos quoque vobis auctoritate apostolica confirmamus. Decimas sane possessionum vestrarum quas usque ad haec tempora juste et pacifice videmini possedisse, vobis habendas possidendasque.
Nulli ergo omnino hominum fas sit, saepedictum coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salvo unius librae argenti censu, annis singulis Brixiensi Ecclesiae persolvendo. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam providerint eligendum. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine, districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Rodulphus Ortanus episcopus ss. Ego Ubertus presbyter cardinalis tituli S. Clementis ss. Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli Sancti Laurentii in Lucina ss. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli Sanctorum Joannis et Pauli ss. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Bacchi ss. Ego Guido diaconus card. Sanctorum Cosmae et Damiani ss.
Datum Brixiae per manum Aymerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinal. et cancellarii, IV Idus Augusti, indictione XI, Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus autem domni Innocentii II papae anno IV.
CXVI. Privilegium pro parthenone S. Juliae, Brixiensis diaecesis, ordinis Casinensis. (Anno 1132, Aug. 30.)[COCQUELINES, II, p. 218.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae in Christo filiae CONSTANTIAE abbatissae monasterii Domini Salvatoris nostri, et sanctae Juliae virginis et martyris quod Novum dicitur, et in civitate Brixiae fundatum est, ejusque sororibus tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
Ex apostolicae sedis auctoritate, in qua, disponente Domino, constituti sumus, omnibus Ecclesiis, et praecipue illis quae ad jus et dominium beati Petri pertinere noscuntur, debitores existimus, ut eas et a pravorum hominum incursibus defensemus, et sub pio sanctae Romanae Ecclesiae gremio confovere curemus. Ideoque, charissima in Christo filia Constantia abbatissa, tuis rationabilibus postulationibus benignitate debita praebentes assensum, Beatae Juliae virginis ac martyris monasterium, cujus utique cura tibi, largiente Domino, commissa est, quod videlicet infra civitatem Brixianam a nobilis memoriae Ansa regina constat esse constructum, apostolicae sedis privilegio communimus. Statuimus enim ut quaecunque praedia, quascunque possessiones, quaecunque bona ex munificentia praefatae reginae, seu etiam ex largitione illustris memoriae imperatorum, qui post eam regni gubernacula susceperunt, vel ab aliis fidelibus collata, idem monasterium inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque sororibus, et his quae vobis in eadem religione successerint, et illibata permaneant, in quibus haec propriis nominibus adnotanda subjunximus : Sermionem scilicet, cum duabus ecclesiis, Domini videlicet nostri Salvatoris et Sancti Viti martyris, Cervanicam cum ecclesia Sanctae Juliae martyris, Nubelariam cum ecclesia Sancti Laurentii, Berciagum cum duabus ecclesiis, Sancti Zenonis et Sancti Stephani, Maghonem vicum cum ecclesia Sancti Alexandri, Timolinam cum ecclesia Sanctae Juliae, Barbadam cum ecclesia Sanctae Mariae, Alfianum cum ecclesia Sanctae Juliae, Monticellum cum ecclesia Sanctae Mariae, Vocem cum ecclesiis Sancti Petri et Sancti Laurentii, Calvatonem cum ecclesiis Sanctae Mariae et Sanctae Juliae, Scandoloriam cum ecclesia Sancti Michaelis, Ciconiariam cum ecclesia Sanctae Mariae, Gosenagum cum ecclesia Sancti Martini confessoris, Miliarinam, cum ecclesia Sanctae Juliae et Sermidam.
Praeterea quascunque alias curtes, villas, castella, ecclesias et omnia ad idem monasterium pertinentia, vobis nihilominus confirmamus. Praesenti quoque decreto sancimus ut praedictum monasterium, apostolicae sedis protectione et regia defensione munitum, sub nullius unquam alterius potestate, vel jurisdictionibus redigatur, adeo ut quisquam sacerdotum, nisi ab ipsius loci abbatissa fuerit invitatus, nec missarum solemnia ibi celebrare praesumat. Nulli ergo omnino hominum fas sit, praenominatum coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur earum, pro quarum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Obeunte vero te ipsius loci abbatissa, vel aliqua illarum, quae tibi in eodem regimine successerint, nulla ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quam sorores communi consensu, vel sororum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam, praeviderit eligendam. Sane ipsius loci abbatissae licentiam indulgemus, ecclesias ad honorem Dei construere, mercatum et castella in terris praefati monasterii, ubicunque voluerit, pro utilitate ejusdem monasterii construere. Nullus etiam episcopus, dux, marchio, comes, vicecomes, seu aliqua magna, parvaque persona ullum districtum in aliquibus locis ipsius monasterii tenere, vel judicare, aut aliquod placitum absque licentia abbatissae habere praesumat, aut res ipsius spirituales, saecularesve, quovis modo alienare, vel molestiam ei inferre, aut fodrum vel mansionaticum, seu ripaticum, aut paratas, sive aliquas audeant functiones exigere. Decimas praeterea fructuum laborum vestrorum, quos propriis excolitis sumptibus, et districtum servorum et liberorum, ad vestrum coenobium pertinentium, vobis habenda firmamus. Chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium sive basilicarum, ordinationes abbatissae vel monacharum, seu clericorum vestrorum, qui ad sacros fuerint ordines promovendi, seu quidquid ad sacrum mysterium pertinent, a quibuscunque malueritis Catholicis suscipiatis episcopis, qui nimirum absque pravitate et reprehensione aliqua, ea vobis concedant, quemadmodum a praedecessoribus nostris felicis memoriae Paulo et Calixto Romanis pontificibus, vestro monasterio, pro fragilitate feminei sexus, constat esse concessum. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Guillelmus Praenestinus episcopus ss. Ego Ulbertus presbyter cardin. tituli S. Clementis ss. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli ss. Ego Romanus diaconus card. Sanctae Mariae in Porticu ss. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Bacchi ss. Ego Guido diaconus card. Sanctorum Cosmae et Damiani ss. Ego Guido diaconus card. S. Mariae in Via Lata ss. Ego Oddo diaconus card. Sancti Georgii ad Velum Aureum ss.
Datum Brixiae per manum Aymerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, III Kalendas Septembris, indictione XI, Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus vero domni Innocentii II anno IV.
CXVII Privilegium pro ecclesia S. Petri de Guastalla. (Anno 1132, Sept. 7.)[AFFO, Storia di Guastalla, I, 333.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis JOANNI archipresbytero et fratribus Ecclesiae D. Petri quae in Guastallensi pago sita est, tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
Justitiae et rationis aequitas persuadet ut qui a successoribus suis sua desiderat mandata servari, praedecessoris sui voluntate statuta custodiat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis desideriis accommodantes assensum, Ecclesiam vestram a praedecessore nostro felicis memoriae papa Gregorio quinto in plebem de Capella promotam et a successore ejus sanctae recordationis papa Paschali privilegii sui munimiae roboratam, sub apostolicae sedis tutelam protectionemque nostram suscipiamus, et D. Petri patrocinio commendemus, statuentes ut quascunque possessiones seu decimas, quaecunque etiam bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis, praestante Domino poterit adipisci, firma vobis et illibata permaneant. De chrismate et oleo sancto atque ordinatione clericorum, sive consecrationibus ecclesiarum, a quocunque velitis episcopo Catholico accipiendi licentiam vobis liberam indulgemus. Ad haec adjicientes decernimus ut nullus ecclesiam infra terminos vestrae parochiae, nisi quae vobis debeat esse subjecta, absque vestra licentia aedificare praesumat, salva tamen in omnibus apostolicae sedis auctoritate et reverenda dignitate suprascriptae plebis. Capellas quoque Sancti Bartholomaei, Sancti Georgii et Sancti Martini ad jus vestrae ecclesiae pertinentes, et a praefatis decessoribus nostris vobis firmatas in vestra subjectione perpetuo manere sancimus. Nulli ergo archiepiscopo, episcopo vel abbati, duci aut marchioni, comiti seu capitano, judici aut gastaldioni, nec omnino alicui hominum fas sit praefatam Ecclesiam temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, imminuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa fuerunt, usibus omnimodis profutura. Si quae igitur ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Wilhelmus Praenestinus episcopus ss. Ego Romanus card. S. Mariae in Porticu ss. Ego Ubertus presbyter Card. tit. S. Clementis ss. Ego Oddo diaconus card. Sancti Georgii ad Velum Aureum ss.
Dat. apud S. Benedictum per manum Aimerici Sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinal. et cancellarii, VII Idus Septembris, indictione X, pontificatus vero Innocentii papae II anno III, Incarnationis Dominicae anno 1133.
CXVIII. Ecclesiae S. Frigdiani Lucensi asserit ecclesiam S. Salvatoris, a Landulfo episcopo Ferrariensi concessam. (Anno 1132, Oct. 5.)[ Bullar. Lateran., 11.] CXIX. Decernit ut monachi monasterii Sancti Georgii Majoris sub apostolicae sedis protectione recepti de caetero sibi eligant, quem ipsi duxerint in abbatem. (Anno 1132, Octobr. 7.)[CORNELIUS, Ecclesiae Venetae, t. VIII, p. 218.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio TRIBUNO abbati monasterii S. Georgii, quod in Venetae partibus situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Officii nostri hortatur auctoritas pro nos Ecclesiarum statu satagere et earum quieti et utilitati salubriter auxiliante Domino providere. Dignum namque et honestum et conveniens esse dignoscitur, ut qui ad Ecclesiarum regimen assumpti sumus eas et a pravorum hominum nequitia tueamur, et apostolicae sedis patrocinio tueamur vel muniamus. Ideoque, dilecte in Domino fili Tribune abba, tuis rationabilibus postulationibus benignitate debita duximus annuendum, et beati Georgii monasterium, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sanctae Romanae Ecclesiae privilegio roboramus. Per praesentis enim scripti paginam apostolica auctoritate statuimus, ut locus ille sub beati Petri tutela et protectione liber in perpetuum conservetur : nec patriarcha, nec episcopus, neque persona ecclesiastica saecularisve praesumat te vel successores tuos invitos ad concilium cogere, aut in vos vel in monachos vestros excommunicatos, seu ejectos aut fugitivos absolvere vel suscipere, aut sine tuo tuorumque successorum consensu ad ordines promovere. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona ubilibet idem monasterium inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum largiente Domino poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium, seu basilicarum, ordinationes monachorum qui ad sacros fuerint ordines promovendi, a dioecesano accipietis episcopo, siquidem gratiam et communionem apostolicae sedis habuerit, et si ea gratis ac sine pravitate voluerit exhibere. Alioquin pro eorumdem sacramentorum susceptione Catholicum, quem volueritis episcopum adeatis, qui apostolicae sedis fultus auctoritate, quod postulatur, indulgeat. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris secundum Dei timorem, et beati Benedicti regulam elegerint. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praenominatum coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura. Ad judicium autem perceptae hujus a Romana Ecclesia libertatis aureos duos quotannis Lateranensi palatio persolvetis. Si quis igitur patriarcha, archiepiscopus, episcopus, aut ecclesiastica saecularisve persona, in futurum hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sanctissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Redemptoris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Gualterius S. Ravennatis archiepiscopus ss. Ego Guillelmus Praenestinus episcopus ss. Ego Romanus diac. card. S. Mariae in Porticu ss. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi ss. Ego Oddo diac. card. S. Georgii ad Vellum Aureum ss.
Datum Nonantulae per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancell., Nonas Octobris, indictione decima, Incarnationis Dominicae anno millesimo centesimo trigesimo tertio, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno III.
CXX. Monasterii Nonantulani possessiones et privilegia confirmat. (Anno 1132, Oct. 12.)[MURATORI, Antiq. Ital., t. V, p. 429.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio ILDEPRANDO Nonantulani monasterii abbati, ejusque successoribus regulariter ibi viventibus in perpetuum, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum omnibus Ecclesiis et ecclesiasticis personis debitores ex apostolicae sedis auctoritate ac benevolentia existamus, illis tamen ardentius providere nos convenit, ut eas a pravorum hominum incursibus defendendo arctiori debeamus charitate diligere, quas beato Petro et sanctae Romanae Ecclesiae non est dubium specialius adhaerere. Dignum namque et honeste conveniens esse cognoscitur ut qui, ad Ecclesiarum regimen assumpti sumus, earum quieti et utilitati salubriter, auxiliante Domino, providere curemus. Proinde, dilecte in Domino fili Ildeprande abba, tuis rationabilibus postulationibus benignitate debita duximus annuendum et Nonantulanum beati Silvestri monasterium, cui Domino auctore praeesse dignosceris, quod utique ab Astulfo Longobardorum rege, ejusdem loci fundatore, beato Petro oblatum est, ad exemplar praedecessorum nostrorum felicis memoriae Leonis, Alexandri, Paschalis et Calixti, Romanorum pontificum, apostolicae sedis privilegio communimus. Statuimus enim ut quaecunque praedia, quascunque possessiones seu bona idem monasterium inpraesentiarum juste et legitime possidet, firma tibi, tuisque successoribus et illibata permaneant, in quibus haec propriis nominibus adnotanda subjungimus: ipsum videlicet castellum Nonantulanum, castellum Vetus, Galianum, Cathinianum, Fananum, Lixanum, Sclopinum, Samonum, Campilium, Maranum, Pratum Albinum, monasterium Sanctae Luciae cum ecclesiis et pertinentiis suis, ecclesiam Sanctissimae Trinitatis de Savino, Manzolinum, Ravalium, Rastellinum, Sanctam Mariam de Grumolo, Spinalberti, Solariam, Roncalia, Camoranam, Curtile Siccum, castellum Pollacci, Trecentula, Bondenum, Nogariam, castellum Cellam, et Marzaliam cum pertinentiis eorum. Praeterea castellum Cellulae, curtem Ragusae, castellum Theodaldi cum omnibus alodiis, quae in ipso comitatu Ferrariensi Bonifacius marchio acquisita possedit, vestro in perpetuum monasterio confirmamus, quae comitissa Mathildis de oblatione, quam Sancto Petro et Romanae Ecclesiae dederat, vobis nuper dedisse cognoscitur, sub censu scilicet unius aurei annuo, in civitate Papiensi ecclesiam Sancti Quirici, in Placentina ecclesiam Sancti Silvestri, in Monticello ecclesiam Sancti Georgii, in Cremona ecclesiam Sancti Silvestri, ecclesiam Sanctae Crucis, et ecclesiam Sancti Benedicti, in Parmensi ecclesiam Sancti Silvestri, in suburbio Vicentiae ecclesiam Sancti Silvestri, in Libertino ecclesiam Sancti Silvestri, in Montesilicae ecclesiam Sancti Danielis cum omnibus ad ipsam pertinentibus, in Tarvisina civitate ecclesiam Sanctae Mariae, et Sanctae Fuschae cum libertate, capellis, et omnibus ad eam pertinentibus. Sanc nec Mutinensi omnino, nec alicui cuiquam episcoporum, vel principum, aut alicui ecclesiasticae, saecularive personae liceat supradicto monasterio, aut ejus cellis vel ecclesiis, aliisque possessionibus gravamen inferre, exactiones imponere, placitum, sive colloquium, praeter abbatis ac fratrum voluntatem, indicere vel tenere. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia proponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem, et beati Benedicti Regulam, praeviderint eligendum, qui nimirum ad apostolicae sedis praesulem consecrandus accedat. Chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium, seu basilicarum, ordinationes monachorum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, sive clericorum eidem monasterio, cellis vel ecclesiis pertinentium, a quo malueritis, Catholico accipietis episcopo, si quidem gratiam et communionem apostolicae sedis habuerit, et si ea gratis et sine pravitate voluerit exhibere. Non enim episcoporum cuiquam permittimus invito abbate in monasterio vel monasterii cellis seu ecclesiis, ordinationes facere, missas publicas celebrare, vel earum decimas vindicare, nec de ipso monasterio, vel ejus rebus rescriptum subripere, aut quolibet modo impetrare cuique personae facultas sit. Quod si ferte praesumptum fuerit, irritum penitus habeatur. Nec episcopis facultas sit, monasterii vestri clericos sine tui consensus deliberatione, interdictionis aut excommunicationis sententia coercere; quaecunque praeterea in posterum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis praenominatum monasterium auxiliante Domino poterit adipisci, vobis praesenti scripto firmamus. Porro illa dignitatis insignia, quibus antecessores tui inter missarum solemnia uti noscitur, nos personae tuae ex apostolicae sedis benignitate concedimus, ut scilicet in diebus solemnibus ad missarum officia celebranda dalmatica, mitra, chirothecis et sandalis induaris. Ad haec adjicientes decernimus ut nulli omnino hominum fas sit praefatum coenobium temere perturbare, etc., ut in omnibus semper apostolicae sedis, cujus est proprium, munimine ac protectione congaudeat. Si quis igitur in futurum archiepiscopus, vel episcopus, imperator sive rex, princeps, aut dux, comes, vicecomes, judex, castaldio, aut ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reumque se divino judicio existere, etc. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Guillelmus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli Sanctorum Joannis et Pauli subscripsi. Ego Georgius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Oddo diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Romanus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Porticu subscripsi.
Datum Nonantulae per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, quarto Idus Octobris, indictione X, Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus vero Innocentii papae II anno tertio.
CXXI. Ad Bertholdum abbatem S. Blasii.--Approbat se parationem ecclesiae Burglensis ab ecclesia Eggenheim. (Anno 1132, Nov. 4.)[D. GERBERT, Hist. Nigrae Silvae, III, p. 66.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BERTHOLDO abbati monasterii S. Blasii ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Quemadmodum ea quae a nobis statuuntur, firma volumus et illibata consistere, ita quae a fratribus nostris rationabili studio gesta sunt, intemerata custodiri sancimus. Proinde, dilecte in Domino fili Bertholde abbas, quod de Burgala cella et capella S. Joannis, quae in loco qui Ekkeneim dicitur sita est, a venerabilibus fratribus nostris bonae memoriae Odelrico Constantiensi episcopo, et successore ejus itidem Odelrico, consensu archipresbyteri, ac caeterorum presbyterorum illius parochiae statutum est, auctoritate sedis apostolicae confirmamus, ut videlicet praedicta Burgala cella et Ecclesia B. Joannis, quae nimirum praefatis episcopis consentientibus in allodio constructae sunt, quod Quarnerius et Aguipertus ad conversionem venientes monasterio B. Blasii, cui Deo auctore praesides, obtulerunt, cum suis pertinentiis perpetuo jam dicti coenobii juris existant, ita tamen, ut in praenominata Burgala cella fratres monasterii Sancti Blasii libere et absque alicujus contradictione Domino famulentur, et in ecclesia B. Joannis in pede montis aedificata plebs divina percipiat sacramenta; et unaquaeque suis contenta sit terminis, quemadmodum a supradictis episcopis noscitur institutum. Nulli ergo hominum fas sit hanc paginam nostrae confirmationis infringere vel mutare, sed omnia, sicut superius est expositum, perpetuis futuris temporibus in sua stabilitate serventur. Si quis autem hujus nostrae constitutionis temerator exstiterit, indignationem beatorum apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.
Ego Innocentius catholicae Ecclesiae episcopus.
Data Placentiae II Nonas Novembris.
CXXII. Ad Gaufredum Carnotensem et Stephanum Parisiensem, episcopos.--Ut Aurelianensi subdecano ac sociis honores et bona ablata restitui satagant. (Anno 1132, Nov. 5.)[MANSI, Concil., XXI, 401.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus GAUFRIDO Carnotensi, apostolicae sedis legato, et STEPHANO Parisiensi, episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
Prout novit vestra fraternitas, damna et injurias dilectis filiis nostris Archembaldo Aurelianensi subdecano, magistro G. et eorum sociis irrogatas, et honores sibi ablatos, restituendos, in vestro arbitrio et aestimatione posuimus. Quod quia minime impletum esse accepimus, dilectioni vestrae mandamus atque praecipimus, ut quemadmodum bene inchoastis, in nomine Domini procedatis, et eamdem causam effectui mancipetis.
Datum Placentiae Nonis Novembris.
CXXIII. Privilegium pro Ecclesia S. Ursi Augustensis (prov. Tarantas. ). (Anno 1132, Nov. 19.)[ Historiae Patriae Monumenta, Chartae, I, p. 769, ex archiv. collegiat. S. Ursi d' Aosta (L. C.).] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HERBERTO Augustensi episcopo ejusque successoribus canonice substituendis, in perpetuum.
Apostolicae sedis moderamini congruit religiosorum virorum desideriis clementer annuere, et ut gratum Deo suscipiant incrementum suum eis suffragium impertiri. Tuis igitur, frater venerabilis Herberte episcope, postulationibus annuentes, ecclesiam Sancti Ursi quae in Augustensis civitatis suburbio sita est, scripti nostri pagina communimus. Statuimus enim ut, juxta votum tuum et collandationem et assensum fratrum tuorum, videlicet Bosonis praepositi, Stephani archidiaconi, ac totius capituli, ordo canonicus in eadem Ecclesia futuris temporibus inviolabiliter conservetur, atque decedentibus canonicis, qui ibidem inpraesentiarum manere noscuntur, nullus eis nisi vitam professus canonicam surbregetur. Quaecunque praeterea bona, seu possessiones praenominata Ecclesia in praesenti indictione decima juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci firma fratribus in ea regulariter viventibus, et illibata permaneant. Nulli ergo omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut temerariis vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur regularium canonicorum usibus in perpetuum profutura. Si quis autem huic nostrae constitutioni temerario ausu contraire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, atque sententiae excommunicationis subjaceat. Conservantes autem omnipotentis Dei gratiam et aeternae vitae praemia consequantur.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi.
Datum Placentiae XIII Kalendas Decembris, indictione X, Incarnationis dominicae anno 1133, pontificatus Domni Innocentii papae II anno III.
CXXIV. Ad Petrum Venerabilem Cluniacensem abbatem.--SS. Facundi et Primitivi in Hispania coenobium conceditur. (Anno 1132, Dec. 13.)[MANSI, Concil., XXI, 410.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto PETRO Cluniacensi abbati, ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
Ignem venit Dominus mittere in terram, et vult ut ardeat. Quia ergo gratuita Dei beneficia sacrum Cluniacense collegium suae visitationis gratia illustravit, ignem in eo charitatis accendit, et discreta religionis humilitate perfudit: aequissimi juris est, ut quod gratis accipit, fratribus indigentibus devote impendat, lapsos relevet, tepidos excitet, et piae religionis radios, et bene Deo placentis conversationis odorem, diversas mundi illustrando provincias, longe lateque transfundat: et sic amor et gloria divini cultus, quae copiose, Deo gratias, vigent in vite, per vestram administrationem Deo grata et fecunda ubertate multiplicentur in propagine Monasterium ergo SS. martyrum Facundi et Primitivi, quod in Hispaniarum partibus situm est, et ad jus B. Petri constat specialiter pertinere, qui a religionis nitore, et temporalium rerum opulentia, quibus pristinis temporibus effloruerat, unde valde dolemus, peccatis exigentibus excidit: nos, quorum praecipue interest in antiquum revocare, illustris filii nostri Aldefonsi Hispaniarum regis vota clementius admittentes, vetris postulationibus impertimur assensum. Igitur locum ipsum cum suis omnibus pertinentiis tibi, dilecte in Domino fili Petre abbas, tuisque successoribus, salvo nimirum B. Petri censu annuo, et S. R. E. in omnibus debita justitia et reverentia, ad reformationem religionis, et rerum temporalium incrementum, ex apostolicae sedis benignitate committimus. Vestra itaque, charissimi filii, interest ut ope, et consilio, vestraque instantia, religio in eodem monasterio reformetur, et tam in interioribus quam in exterioribus locus ipse ad statum et dignitatem pristinam auxiliante Domino reducatur. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, subcripsi. Ego Guillelmus Praenestinus episc. subscripsi. Ego Urbanus presb. card. tit. S. Clementis subscripsi. Ego Anselmus presb. card. subscripsi. Ego Lucas presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli, subscripsi. Ego Guido diac. card. S. Mariae in Via Lata subscripsi. Ego Oddo diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum, subscripsi.
Datum Bononiae per manum Aymerici S. R. E. diac. card. et cancellarii, Id. Decemb., indict. X, Incarnationis Dominicae anno 1132, pontificatus domini Innocentii papae II anno III.
CXXV. Norberto ejusque successoribus archiepiscopis Magdeburgensibus, possessiones et bona sua, cum universim, tum nominatim, confirmat. (Anno 1131-1133.)[LUDEWIG, Reliquiae manuscript., XII, p. 388.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri NORBERTO Magdeburgensi episcopo ejusque successoribus canonice substituendis, in perpetuum.
Tunc apostolicae sedi et Romanis pontificibus honor integre conservatur, si unicuique Ecclesiae suae dignitas custoditur, fratrum etenim nostrorum gloriam nostram propriam indicamus. Romanae siquidem Ecclesiae consueta benignitas et discreta humilitas quos devotos et mansuetos filios reperit, alios dignitatibus et honoribus sibi amplius facit obnoxios, alios familiaritatis et dilectionis praerogativa sublimat. Equidem et rationabile est, ut, quorum beneficia et obsequia nos suscepisse recolimus, corum devotioni in mensura pari, nec quantitate aequali, sed ex abundantiore benevolentia libenti animo, respondere curemus. Caeterum quam firma perseverantique constantia causam juris tuae sanctae Romanae Ecclesiae, venerabilis frater Norberte Magdeburgensis archiepiscope, incandescente Petri Leonis schismate, fervor tuae religionis et discretio prudentiae suscepit defensandam et se invicem inexprimabilem, pro domo Dei opponens, animos regis et principum et aliarum tam ecclesiasticarum, quam saecularium personarum, ad catholicae Ecclesiae unitatem et beati Petri ac nostram obedientiam, frequentibus argumentis et ratione munitis inducere laboraverit, magnaque inde Ecclesiae Dei et nobis pervenerit utilitas, manifestum est. Ideoque, charissime frater, quem plena in Domino charitate diligimus et familiari sedis apostolicae gremio detinemus, charissimi filii nostri, illustris et gloriosi regis Lotharii et tuis rationabilibus postulationibus assensum praebentes, possessiones et bona quae juste et legitime possides, tibi et successoribus tuis; et per eos Magdeburgensi Ecclesiae, auctoritate apostolica confirmamus et praesenti privilegii pagina communimus, in quibus haec propriis nominibus duximus adnotanda. In Magdeburgensi dioecesi, abbatiam Beati Joannis Baptistae; ecclesiam Beatae Mariae; ecclesiam Beati Joannis evangelistae; ecclesiam Sancti Nicolai; ecclesiam quae dicitur Gratia Dei; abbatiam Haldesleve; praeposituram Sanctae Mariae Gallae in episcopatu Ossenburgensi; ecclesiam Eugerii in Monasteriensi episcopatu; abbatiam de Borchorst in Moguntinensi dioecesi, etc. Ad hoc praedecessorum nostrorum sanctorum virorum, Joannis, Benedicti et Leonis, Romanorum pontificum, vestigiis inhaerentes, crucis et pallii praerogativam et dignitatem metropolitanam, quemadmodum in eorum continetur privilegiis, vobis concedimus et super civitates et cum episcopali dignitate vobis nihilominus roboramus. Quaeque praeterea in futurum liberalitate regis, largitione principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis, praefata ecclesia, largiente Domino, poterit adipisci, firma vobis de caetero et illibata permaneant. Decernimus ut nulli omnino hominum liceat praefatam Magdeburgensem Ecclesiam temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel aliquibus exactionibus conturbare, sed omnia integra conserventur, tibi tuisque successoribus in perpetuum profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Praelecta et diligenter subauscultata est praesens copia per me Ottonem Coepes, notarium publicum, et non discedit principalibus suis litteris verbo aliquo, quod protestor manu propria.
CXXVI. Privilegium pro monasterio S. Mariae de Morrona. (Anno 1133, Jan. 23.)[ Annales Camaldul., t. III, p. 341, ex authentico episcopatus Volaterrarum.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GERARDO abbati monasterii Sanctae Mariae de Morrona, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Religiosi viri quanto familiarius omnipotenti Deo adhaerere noscuntur, tanto studiosius paternae sunt affectionis intuitu confovendi. Eapropter, dilecte in Domino fili, Gerarde abbas tuis, rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et Beatae Mariae monasterium cui Deo auctore praeesse dignosceris cum suis omnibus pertinentiis sub apostolicae sedis tutelam et protectionem suscipimus, et beati Petri ad quem specialiter pertinet, patrocinio duximus muniendum. Statuimus enim ut quaecunque praedia, quaecunque possessiones seu bona a nobilis memoriae Uvicione comite et filiis ejus Uvolino, Rainerio, Lotherio, et Bolgarino, aut aliis Catholicis viris vestro monasterio sunt juste concessa, tibi tuisque successoribus in perpetuum firma et illibata manere sancimus. In quibus haec propriis nominibus adnotanda subjunximus: castellum videlicet de Vivario cum paritario et aliis pertinentiis ejus; possessiones de Morrona, possessiones de Castello de Sojana, de Negoriana, de Rivoalto, de Massa, de Montegemule. Quaecunque praeterea bona praefatum coenobium inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante, Domino poterit adipisci, vobis praesentis scripti pagina confirmamus. Decernimus ergo ut nulli episcopo, nulli omnino hominum liceat praefatum coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra serventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus SS. ADJUVA NOS, DEUS, SALUTARIS NOSTER. Ego Guilielmus Praenestinus episcopus SS. Ego Joannes Ostiensis episcopus SS. Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina SS. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli Sanctorum Joannis et Pauli SS. Ego Martinus presbyter cardinalis tituli Sancti Stephani in Caelio monte SS. Ego Oddo diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani SS. Datum Pisis per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, X Kalend. Februarii, indictione XI, Incarnationis Dominicae anno 1134, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno IV. Ego Marchesius sacri Lateranensis palatii, . . . . . . publicus judex authenticum vidi et legi et SS. Ego Albertus notarius apostolicae sedis authenticum illud vidi et legi et SS. Ego Albertus notarius apostolicae sedis authenticum illud vidi et legi et SS. Ego Hugo notarius apostolicae sedis authenticum illud vidi et legi et ss.
CXXVII. Privilegium pro parthenone S. Mariae de Fontanis. (Anno 1133, Febr. 9.)[DUPLESSIS, Hist. de l' Eglise de Meaux, II, p. 26.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae in Christo filiae mulieri priorissae monasterii B. Mariae de Fontanis, ejusque sororibus tam praesentibus quam futuris inibi regulariter substituendis in perpetuum, etc.. . . . Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum juste et legitime possidet . . . . firma vobis in perpetuum et illibata permaneant; in quibus haec adnotanda subjunximus: possessiones de prope Fontanis cum appendiciis earum, prata, colonantias, cum omnibus ad eas pertinentiis, etc. . . . . Apud Jambri domos et terras ab illustri viro Teobaldo Blesensium comite monasterio vestro donationis titulo concessas, etc. . . . .
Datum Pisis per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, quinto Idus Februarii, indictione XI, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno IV.
CXXVIII. Ecclesiae Cellensis superioris disciplinam Praemonstratensem bonaque confirmat. (Anno 1133, Febr. 20.)[HUGO, Annal. S. ord. Praemonstrat., t. I, p. 384.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio JOANNI Cellensis ecclesiae praeposito, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Apostolicae sedis moderamini congruit religiosos viros debita benignitate diligere, et eorum loca protectionis suae patrocinio communire. Quapropter, dilecte in Domino fili Joannes praeposite, tuis rationabilibus postulationibus accommodantes assensum, Cellensem Beati archangeli Michaelis ecclesiam, quae juxta Wirtzeburgensem civitatem a te et Henrico fratre tuo, devotionis intuitu, fundata esse dignoscitur, praesenti privilegio duximus roborandam. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum B. Augustini Regulam, venerabilis fratris nostri Norberti Magdeburgensis archiepiscopi, religiosi utique et prudentis viri, annitente studio, est inibi institutus, perpetuis temporibus in eadem ecclesia inviolabiliter conservetur. Fratres quoque qui, divina inspirante clementia, ibidem ad conversionem venerint, post factam in eodem loco professionem, ad alia loca convolandi non habeant facultatem; nullus archiepiscopus, episcopus, abbas, vel quilibet alius sine praepositi sui licentia, eos suscipere aut susceptos retinere praesumat; hoc enim et sacris regulis inhibetur, et ab ecclesiasticis personis convenit esse alienum. Porro permutationem illam, quae inter te et venerabilem fratrem nostrum Embricum Wirtzburgensem episcopum, consensu canonicorum suorum, super eodem loco rationabiliter facta est et per scripti sui paginam confirmata, nos autem auctoritate apostolica roboramus. Quaecunque praeterea per vos ab eodem episcopo vel redempta, vel aliorum fidelium oblatione eidem ecclesiae canonice collata sunt, aut deinceps justis modis, auxiliante Domino, conferri contigerit, tibi tuisque successoribus firma in perpetuum et illibata permaneant, salva nimirum dioecesani episcopi justitia et reverentia. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat eamdem ecclesiam temere infestare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra serventur eorum, pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt, usibus profutura. Si qua ergo in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui periculum patiatur, atque a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat. Cunctis autem eidem ecclesiae, quae sunt justa servantibus, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
Datum Pisis per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, X Kalend. Martii, indict. XI, Incarnat. Dominicae anno 1133, pontificatus D. Innocentii II papae anno III.
CXXIX. Ad Didacum archiepiscopum Compostellanum, Ariam Legionensem et P[etrum] Lucensem. (Anno 1133, Mart. 1.)[FLOREZ, España sagrada, XX, 529.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus DIDACO Compostellano archiepiscopo, ARIAE Legionensi, et P. Lucensi episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
Inspectis fraternitatis vestrae litteris vesaniam atque inobedientiam illius Ovetensis manifeste cognovimus, qui nimirum quoniam peccatum peccato adjicere minime formidavit, et contra interdicti sententiam primum per legatos nostros in eum datam, et postmodum nostra auctoritate firmatam, episcopale officium celebrare tentavit, nos eum auctoritate Spiritus sancti excommunicationi subjicimus, et ut ab eo tanquam ab excommunicato abstineatis, sollicitudini vestrae mandando praecipimus. De caetero super amore et reverentia quam erga S. R. E. et nos ipsos geritis, multimodas vobis gratias referentes vestram experientiam praesentibus litteris commonemus, quatenus ad ea quae B. Petro expedire noveritis, propensius intendatis, et pro ipsius servitio tanquam boni et devoti filii efficaciter laboretis.
Dat. Pisis Kal. Martii.
CXXX. Archiepiscopis, episcopis et abbatibus per Toletanam, Bracarensem, Compostellanam provincias constitutis significat A. Ecclesiae Ovetensis invasorem a sese excommunicatum esse. (Anno 1133, Mart. 1.)[FLOREZ, ibid. ] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus archiepiscopis, episcopis et abbatibus per Toletanam, Bracarensem, Compostellanam provincias constitutis, salutem et apostolicam benedictionem.
Dilectionem vestram nolumus ignorare quoniam in A. Ovetensis Ecclesiae occupatorem pro eo quod contra prohibitionem legati nostri consecrationem suscepit, et post suspensionem per nuntium sedis apostolicae in eum factam, et a nobis postmodum confirmatam, celebrare officium episcopale tentavit, communicato fratrum nostrorum consilio excommunicationis sententiam promulgavimus: ideoque vestram praesentibus litteris duximus commonendam fraternitatem, quatenus vos ab ipso tanquam ab excommunicato sollicite custodiatis, et subjectos vestros, ut ab eodem pariter se observent, nihilominus moneatis.
Dat. Pisis Kal. Martii.
CXXXI. Ecclesiae Ferrariensis possessiones, petente Landulfo episcopo, confirmat. (Anno 1135, Mart. 11.)[COCQUELINES, II, p. 209. INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri LANDULPHO episcopo, consulibus et populo Ferrariensi in perpetuum.
Ad hoc in apostolicae sedis cathedra, disponente Domino, constituti esse conspicimur, ut justis postulationibus liberiori animo praebeamus assensum, et quos devotiores ad nostrum obsequium, et sanctae Romanae Ecclesiae specialius adhaerere cognoscimus, scilicet ejusdem piae matris gremio familiarius confovere curemus. Quia igitur vos, dilecti in Domino filii, beato Petro et nobis qui, licet indigni, ipsius vice fungimur, nostrisque successoribus omnem obedientiam et gratum obsequium exhibituros promisistis, praedecessorum nostrorum sanctae recordationis Adriani, Benedicti et Paschalis Romanorum pontificum, inhaerentes vestigiis, Ferrariensem Ecclesiam tanquam specialem apostolicae sedis filiam, sanctae Romanae Ecclesiae patrocinio communimus, et ei fundos suos praesentis privilegii pagina roboramus. In quibus haec propriis nominibus adnotanda subjunximus: massam videlicet Babylonicam, quae vocatur Ferraria, cum duodecim fundis suis, cui duodecim alias massas nostras minores cum omni obedientia ac servitute subjugamus, id est massam et ripam Palatiolus cum duodecim fundis suis, simulque massam Quartisianam cum duodecim fundis suis, et similiter massam Popularem cum duodecim fundis suis, nec non massam Curulum, et massam Saletum cum viginti quatuor fundis suis, et massam Sencticam, et Tastilionem, cum fundis suis, massam quoque quae vocatur Firmignana cum omnibus fundis suis; quas massas cum omnibus suis pertinentiis, de dominio et jure atque potestate sanctae sedis apostolicae, a praefatis praedecessoribus nostris Ecclesiae Ferrariae concessas, nos quoque eidem praesentis decreti auctoritate firmas statuentes, ut tam tibi, frater Landulphe episcope, quam tuis etiam successoribus in singulis massis ecclesias cum clericis diaconibus, et presbyteris ordinandi et consecrandi licentia permittatur. Termini autem Ferrariensis comitatus his finibus distinguuntur: ab oriente ab una parte fluminis Padi, ab altera nostra massa Phiscalia, et Veteraria; transeunt flumen Sandali usque Bucciletum, per Bucciletum transeunt flumen Gabianam per Ludurium, circumdant villam magnam Madrariam, pervenientes usque Malletum, a Malleto pergunt juxta arginem Anxianum, per paludes piscarias usque Vitricam, et transeuntes Vitricam perveniunt usque fossam Buranam, et inde exeunt in Padum, et descendunt usque ad occidentem usque Ulmum formosam quae certa finis inter Romaniam et Longobardiam. Ab altera autem fluminis parte fines sunt similiter: ab oriente callis de fine, qui terminus est inter nostrum comitatum Comaclensem, et extendunt se per paludes et piscarias usque ad fossatum Silvulae, et circumdant massam Corneti et Lacinanus, quae de nostro comitatu Ferrariae sunt. Descendentes inde ad occidentem per paludes et piscarias usque flumen Tartari, exeunt usque in flumen Padi. Porro habitatoribus ipsius massae majoris Ferrariae pravas et malas consuetudines amovemus, nisi tamen, sicuti soliti sunt, ad suffragium sanctae Romanae Ecclesiae per eorum nuntium unaquaeque libera persona de moneta Venetiarum denarios singulos, juxta antiquam consuetudinem, dabit. Census vero, et tributi, atque telonei ripa et flumine, unam medietatem pro benedictione ad communem utilitatem et meliorationem, seu restaurationem jam dictae majoris massae concedimus; alteram vero medietatem ad nostras manus reservamus. Similiter telonei de mercato unam medietatem nobis retinemus, alteram vero praefato nostro Ferrariae episcopo condonamus. Placitum sane generale similiter in dominio ac potestate sanctae Romanae Ecclesiae reservamus, ut videlicet coram nostro nuntio, semel in anno faciente justitiam, ab omnibus per tres dies custodiatur. Collectam vero vel fodrum, aut pravam vel injustam functionem, aut dationem, seu consuetudinem nequaquam exigimus, scilicet omnia pro Dei timore atque amore praefatae nostrae sanctae ecclesiae Beati Georgii, omnibus habitatoribus ipsius majoris massae pepercimus, aliasque minores massas ei, sicut supra dictum est, cum omnibus suis servitutibus subjugamus. Praeterea vestrae devotionis desiderio annuentes, praefatos comitatus Ferrariae, et generale civitatis placitum, ac Comacli riparum cum omni jure, quod infra civitatem et comitatum ad dominium sanctae Romanae Ecclesiae pertinet, alicui minime tribuemus, nisi aut communi civitatis vestrae, aut Ferrariensi episcopatui, ita tamen, ut quantum exinde ab illis habere poterimus, vos beato Petro justa compensatione bonorum ac sapientum consilio, persolvatis. Ad haec de vestra fidelitate atque servitio plurimum confidentes, offensas illas, quas nobis et praedecessoribus nostris intulistis, vobis ex benignitate sedis apostolicae condonamus. Pro tantis itaque perceptis a sede apostolica beneficiis, vestra universitas nobis nostrisque successoribus per proprium nuntium in commune . . . juvabitque in civitate, et toto comitatu Ferrariae justitiam beati Petri et sanctae Romanae Ecclesiae nos et successores nostros recuperare, retinere ac defendere bona fide juvabitis. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, aut Ferrariensem Ecclesiam super his quae dicta sunt, minuere, aut sanctae sedi apostolicae sua in ei jura, quae superius significata sunt, auferre praesumpserit, poenae et compositionis nomine reddat eidem sanctae sedi apostolicae auri optimi libras centum; et nisi quae male praesumpta sunt, satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem praefatis ecclesiis justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Datum in territorio Vulterrano per manum Aymerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, V Idus Martii, indictione XII, Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus domini Innocentii papae II anno IV.
CXXXII. Syrum Januensem ex episcopo archiepiscopum factum pallio decorat eique Marianensem, Nebiensem, Acciensem episcopos suffraganeos subjicit. (Anno 1133, Mart. 19.)[UGHELLI, Italia sacra, IV, 859.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri SYRO Januensi archiepiscopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Justus Dominus, et justitiam dilexit, aequitatem vidit vultus ejus. Si pro homine perdito humanatus est Dei Filius, et pro ejus redemptione atque salute mortem ignominiosam pertulit, Catholica igitur et sancta Dei mater Ecclesia, ne filii sui damnentur, perpetuo bona sua hilari vultu et mente jucunda, quoniam id ipsum aequitatis et justitiae ratio postulat, debet impendere. Quocirca sacrosancta sedes apostolica, animarum saluti providens, quoniam pro discordia, et guerra, quae inter dictam Januensem civitatem et Pisas olim argutissimo id favente inimico humani generis orta est, incomparabiles hominum clades, Christianorum captivitates, et ecclesiarum destructiones innumerae provenerunt, ut de caetero tam detestabilis lis et dissensio conquiescat, personam tuam, et per te Januensem Ecclesiam a praefata civitate, quae beato Petro ac sanctae Romanae Ecclesiae fidelis, et ad serviendum prompta exstitit, et de caetero se id facturam propensius pollicetur, decorem et exaltationem praerogativa gloriosa sublimat. Te igitur, frater charissime Syre archiepiscope, pallii genio decorantes, et gratia ampliori donantes, in archiepiscopum promovemus, et tres episcopatus in Corsica, Maranen. videlicet, Nebolensem, et tertium, cujus sedem constituimus Ecclesiam Sancti Petri de Acci, qui habeat unam plebem de Marana, et aliam de Meria, atque Vobzensem, et illum de Brunate, quem modo novum statuimus tibi, tuisque successoribus metropolitico jure subjicimus. Verumtamen episcopatum Januensem, et te videlicet, ac posteros tuos ab omni emancipatos subjectione in manu propria libere retinemus, statuentes ut Januensis archiepiscopus eo ordine, quo et Pisanus a solo Romano pontifice consecretur. Quod si forte Pisanus archiepiscopus a suis suffraganeis fuerit consecratus, Januensis quoque a suis nihilominus similiter consecretur. Deinde vero infra Ecclesiam praeferens, videlicet diebus Coena Domini, et Pascha, Ascensione Domini, Pentecoste, in festivitate apostolorum Petri et Pauli, S. Laurentii, tribus festivitatibus S. Mariae, Natali Domini, Epiphania, et in die anniversarii consecrationis tuae, in consecrationibus quoque episcoporum, basilicarum, et ordinationibus clericorum. Abbatiam quoque de Tyro ad meliorationem, salva sanctae Romanae Ecclesiae proprietate ac consensu, tibi, venerabilis frater archiepiscope Syre, committimus. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem haec nostra statuta servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Guillelmus Praenestinus episc. Ego Joannes Ostiensis episcopus. Ego Rudolphus Ortanus episc. Ego Joannes tit. S. Chrysogoni presbyter card. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurentii in Lucin. Ego Lucas presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli. Ego Martinus presb. card. tit. S. Stephani in Caelio Monte. Ego Rainerius Senensis episc. Ego Rolandus Rossellanus episc. Ego Ildizo Saonensis episc. Ego Romanus diac. card. S. Mariae in Porticu. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi. Ego Guido diac. cardin. S. Mariae in Via Lata. Ego Oddo diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diac. card. SS. Cosmae et Damiani.
Datum Grosseti per manum Aymerici S. R. E. diaconi cardinalis et cancellarii, XIV Kal. Aprilis, indict. X, Incarnationis Dominicae anno 1133, pontif. vero D. Innocentii PP. II anno IV.
CXXXIII. Ad Hugonem Burgundiae ducem.--Monet ut Herbertum abbatem Divionensem tueatur contra monachos S. Sequani, quos excommunicatos nuntiat. (Anno 1133, Maii 19.)[D. BOUQUET, XIV, p. 248.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio HUGONI illustri Burgundiae duci, salutem et apostolicam benedictionem.
Controversia quae inter filios nostros Herbertum Divionensem abbatem et monachos S. Sequani jam dudum agitata est, dilecti fratris nostri Stephani Cisterciensis abbatis, sapientis siquidem viri, cui eam per justitiam vel concordiam terminandam commisimus, exstat provida discretione decisa. Verum praefati monachi spiritu superbiae inebriati, non solum concordiam ab eodem fratre nostro statutam minime servarunt, quin potius quamdam villam ecclesiae S. Stephani pervadentes, vina fratrum ipsius loci fuderunt, vasa vinaria confregerunt, et eamdem villam tam animalibus quam rebus aliis spoliarunt; quod nimirum tante gravius ferimus, quanto haec ipsa tuo favore perpetrata esse accepimus. Nos igitur, quorum praecipue interest malefactores debita sententia coercere, in eosdem monachos jamdudum prolatam excommunicationem innovamus, et omnes qui opem et consilium in eodem maleficio praebuerunt, donec supradicta damna restituantur, pari sententiae subjacere praecipimus. Nobilitati ergo tuae mandamus ut jam dictam concordiam quae per tam sapientem virum et industrium facta est, facias observari, et ne praedictus abbas propter hoc ulterius molestetur, studeas providere; alioquin timendum est ne tibi imputetur, si, cum possis malum prohibere, non prohibes. Dilectam filiam nostram ducissam uxorem tuam, in Domino salutamus ac benedicimus.
Data Laterani, XIV Kal. Junii.
CXXXIV. Ecclesiam S. Stephani Pratensem tuendam suscipit et ejus jura confirmat. (Anno 1133, Maii 21.)[UGHELLI, Italia sacra, III, 331.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ILDEPRANDO praeposito ecclesiae S. Stephani de Prato, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Justitiae et rationis ordo nos admonet ut qui ad Ecclesiarum regimen divina sumus providentia assumpti, eas et a pravorum hominum incursibus tueamur, et sub pio S. Rom. Ecclesiae gremio confovere curemus. Hoc nimirum charitatis intuitu, dilecte in Domino fili Ildeprande praeposite, tuis precibus duximus annuendum, et B. Stephani protomartyris ecclesiam, cui Deo auctore praesides, sub tutela B. Petri protectioneque suscipimus. Statuimus itaque ut in parochia ejusdem ecclesiae te invito, tuisque successoribus aut fratribus contradicentibus, nulli omnino hominum liceat ecclesiam construere, aut aliquam super hoc injuriam irrogare, salva sedis apostolicae reverentia. Decimas quoque eorum qui ad vestram ecclesiam jure parochiali pertinent, absque alicujus contradictione vobis habendas concedimus. Sepulturam ejusdem loci ad opus eorum qui parochiam vestri censentur, vobis et ecclesiae vestrae nihilominus confirmamus. Decernimus etiam ut nullus interdicti seu excommunicationis sententiam absque justa et rationabili causa in vos audeat promulgare. Chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium seu basilicarum, ordinationes clericorum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, a dioecesano suscipietis episcopo, siquidem Catholicus fuerit, et gratiam sedis apostolicae habuerit, et si ea gratis et absque pravitate aliqua vobis voluerit exhibere. Alioquin Catholicum, quem malueritis, adeatis antistitem, qui nimirum nostra fultus auctoritate quod postulatur indulgeat. Quaecunque praeterea bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis praestante Domino poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Nulli ergo omnino hominum fas sit eamdem ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, et omnia integra serventur tuis et successorum tuorum usibus profutura, salva dioecesani episcopi reverentia. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, atque a sanctissimo corpore ac sanguine Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, et in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem Ecclesiae sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
C. Ego Innocentis Catholicae Ecclesiae episcopus. Dat. Laterani per man. Almerici S. Rom. Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii XII Kal. Junii, indict. XII, Incarn. Dominicae anno 1133, pontificatus vero Innocentii PP. II anno IV.
CXXXV. Ad Petrum Venerabilem Cluniacensem abbatem.--Ex variis periculis ereptus, votivas orationes exposcit. (Anno 1133, Maii 23.)[MANSI, Concil., XXI, 416.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis, Petro abbati, et fratribus Cluniacensibus, salutem et apostolicam benedictionem.
Protexit nos Deus a conventu malignantium, et a multitudine operantium iniquitatem (Psal. LXIII). Olim namque debacchante Judaica rabie, divinae virtutis dextera de profunditate sui consilii nos et fratres nostros ad sua reservatos obsequia, de Urbe sub protectione suae miserationis eduxit. Modo vero in faciem suae respexit ecclesiae, atque nos sanos et incolumes ad sedem propriam revocavit. Dignum est igitur, quatenus pro tantis nobis collatis a supereo numine beneficiis, nobiscum pariter gratulemini, et divinae majestati grates debitas referatis: illud omnimodis exorantes, ut causam ecclesiae, nunc usque in suo patrocinio sustentatam, magis ac magis attollat, et bonis principiis exitus meliores adhibeat. Credimus enim quod preces vestrae majorem efficaciam apud Deum obtineant, quam saecularis potentia quorumlibet amatorum. Nos autem in urbe cum charissimo filio nostro Romanorum rege Lothario constituti, super sollicitudine ac studio quod super sanctam Romanam Ecclesiam geritis, devotioni vestrae multimodas gratias exhibemus, et quae ad liberationem Ecclesiae pertinent, Deo gratias, salubriter operamur.
Data Laterani X. Kal. Junii.
CXXXVI. Monasterium Brugnatense sedem episcopalem instituit, Januensis Ecclesiae suffraganeam. (Anno 1133, Maii 27.)[UGHELLI, Italia sacra, IV, 984.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio IIDEPRANDO Brugnatensi electo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Quemadmodum sedes apostolica universis per orbem Ecclesiis praelata consistit, dicente Domino ad Petrum: Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam et tibi dabo claves regni coelorum (Matth. XVI); ita nimirum semper ei licuit duos episcopatus in unum redigere, opportunitate temporis in duo dividere, novos creare, et abbatias, et alia venerabilia loca episcopans praerogativae culmine decorare. Hoc nimirum dispensationis intuitu pro bono pacis, et Ecclesiae Catholicae salute, atque suffragio Brugniatense monasterium, quod in honorem beati Petri apostoli, sanctorumque Laurentii et Columbani constructum esse cognoscitur, praesenti scripti pagina communimus, ipsumque episcopalem sedem de caetero fore decernimus, statuentes ut ecclesiae, quae citra ipsum sunt, castella quoque, et villae, quae sui juris existunt, eidem coenobio parochiali jure subjaceant, et pontifex qui ibidem pro tempore fuerit, decimas, oblationes et alia, tam in temporalibus quam spiritualibus, tanquam proprius episcopus habeat et disponat, atque Januensi Ecclesiae tanquam metropolitanae suae obediens, et subjectus existat. Illud etiam huic nostrae constitutioni addendum esse censuimus, ut universa quae vel concessione pontificum, oblatione fidelium eidem Ecclesiae collata sunt, vel deinceps auxiliante Domino juste et canonice conferentur, sibi suisque successoribus firma semper et illibata permaneant, salva nimirum in omnibus sanctae Romanae Ecclesiae justitia et reverentia. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel oblatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt usibus omnino profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Redemptoris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem haec nostra statuta servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Guillelmus Praenestinus episcopus SS. Ego Churrardus Sabinensis episcopus SS. Ego Rodulphus Hortanus episcopus SS. Ego Joannes tit. S. Chrisogoni presb. card. SS. Ego Gerardus tit. S. Crucis presb. card. SS. Ego Anselmus presb. card. SS. Ego Lucas presb. card. tit. SS. Jo. et Pauli SS. Ego Romanus diac. card. S. Mariae in Porticu SS. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi SS. Ego G. diac. S. Mariae in Via Lata SS. Ego Oddo diac. card. S. Georgii SS.
Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card, et cancellarii, VI Kalend. Junii, indictione XI, ann. 1133, pontificatus vero D. papae Innocentii secundi anno IV.
CXXXVII. Ad Adalberonem Hamburgensem archiepiscopum.--Ut omnes episcopi Daniae, Suediae, Norvegiae, etc., illi subjecti sint. (Anno 1133, Maii 27.)[LAPPENBERG, Hamburgisches Urkundenbuch, p. 132.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili ADALBERONI Hammenburgensi archiepiscopo, ejusque successoribus, salutem et apostolicam benedictionem.
Ad hoc in B. Petri cathedra, disponente Domino, constituti esse conspicimur, quatenus singulis Ecclesiis et ecclesiasticis personis suam conservemus justitiam; et qualiter, tam temporaliter quam spiritualiter ejus status integer perseveret, salubriter providere curemus. Dignum enim et rationabile est ut sicut sacrosancta Dei Ecclesia unitatis ac fidei perpetua mater existit, ita ejus privilegia custodiantur illaesa, et nullis molestiis, nullis oppressionibus parvorum hominum fatigetur. Saepe utique venerabilis frater noster Adalbero Hamenburgensis archiepiscopus, in praesentia praedecessorum nostrorum felicis memoriae Calixti et Honorii, ac nostra, questus est, Ascetum Lundensem et episcopos alios Daciae, tibi debitam, sicut metropolitano suo, quemadmodum in antiquis privilegiis Gregorii, Sergii, Leonis, Benedicti, Nicolai et Adriani, Romanorum pontificum continetur, obedientiam denegare. Frequenter autem et a praedictis praedecessoribus nostris Calixte et Honorio, atque a nobis, eis mandatum est ut aut ad tuam et Hammenburgensis Ecclesiae redirent obedientiam, aut si quam super hoc justam se confiderent rationem habere, ad sedem apostolicam venirent ostendere praeparati. Ipsi vero apostolicis contemnentes obedire mandatis, nec venerunt, nec responsales miserunt. Quia igitur lucrum nemo de sua contumacia debet obtinere, ex deliberato fratrum nostrorum episcoporum et cardinalium consilio, tam Lundensem quam alios episcopos Daciae tibi restituimus. Ad formam itaque privilegiorum Gregorii, Sergii, Leonis, Nicolai, Benedicti et Adriani, episcopatus Daciae, Suediae, Norweigiae, Farriae, Cronlondiae, Halsingaldiae, Islandiae, Scridevingiae, et Sclavorum, charissimi filii nostri Lotharii regis precibus inclinati, tibi et perte Hammenburgensi Ecclesiae, suae scilicet metropoli, praesentis scripti pagina confirmamus. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem haec statuta servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum Judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Datum Romae apud montem Aventinum, per manum Almerici S. R. E. diac. card. et cancellarii, VI Kal. Junii, indictione XI, Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno IV
CXXXVIII. Ad Nicolaum Danorum regem.--Ejusdem argumenti. (Anno 1133, Maii 27.)[LAPPENBERG ibid. p. 133.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio NICOLAO illustri Danorum regi, salutem et apostolicam benedictionem.
Praedecessores nostri felicis memoriae, Gregorius, Sergius, Nicolaus, Benedictus et Adrianus, Romani pontifices, Hammenburgensem Ecclesiam metropolim statuerunt, et ei tam Lundensem quam alios episcopatus Daciae subdiderunt. Caeterum frater noster Adalbero Hamenburgensis archiepiscopus, tam praedecessorum nostrorum tempore, quam nostro, questus est quod earumdem Ecclesiarum episcopi debitam sibi reverentiam exhibere contemnant. Pro quo nimirum cum a praedictis praedecessoribus nostris Calixto et Honorio, atque a nobis, sit eis per scripta mandatum, ut ad sedem apostolicam venirent responsuri super hac causa, nec venerunt, nec responsales miserunt. Nos itaque unicuique suam justitiam volentes conservare, communicato fratrum nostrorum consilio, praefato fratri nostro Adalberoni archiepiscopo, quemadmodum in antiquis privilegiis praenominatorum Sergii, Gregorii, Leonis, Benedicti, Nicolai et Adriani Romanorum pontificum continetur, tam Lundensem quam alios episcopatus Daciae restituimus. Tuae itaque prudentiae per apostolica scripta rogando mandamus, quatenus eidem fratri nostro Adalberoni archiepiscopo, tanquam metropolitano tuo, humiliter pareas, et, ut episcopi tui regni ad obedientiam redeant, diligenter satagas adimplere.
Datum apud montem Aventinum, VI Kal. Junii.
CXXXIX. Ad . . . . . Suedorum regem.--Ejusdem argumenti. (Anno 1133, Maii 27.)[LAPPENBERG, ibid., p. 134.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio . . . . . . Suedorum regi, salutem et apostolicam benedictionem.
Venerabilis frater noster Hammenburgensis archiepiscopus ad apostolicam sedem veniens, in nostra praesentia questus est, quod cum episcopis regni tui, sicut antiqua praedecessorum nostrorum Gregorii, Sergii, Leonis, Benedicti, Nicolai et Adriani, Romanorum pontificum, privilegia indicare noscuntur, metropolitano jure praesideat, debitam ei obedientiam denegare praesumant. Quia igitur nostri officii est male gesta corrigere et ad viam rectitudinis revocare, nobilitati tuae rogando mandamus, quatenus praefato fratri nostro Adalberoni Hammenburgensi archiepiscopo, tanquam metropolitano tuo, humiliter pareas; et ut episcopi terrae tuae ad ipsius obedientiam redeant, pro facultate tibi a Deo collata diligenter efficias.
Datum apud montem Aventinum VI Kal. Juniii.
CXL. Ascerum episcopum Lundensem jubet metropolitae A[dalberoni] parere. (Anno 1133, Maii 27.)[LAPPENBERG, ubi supra, p. 135.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, ASCERO, episcopo Lundinensi, salutem et apostolicam benedictionem.
Quemadmodum juris naturalis est alterum non laedere, ita nimirum nostri officii laesum adjuvare. Caeterum venerabilis frater noster A. Hammenburgensis archiepiscopus conquestus est coram beatae memoriae Calixto et Honorio, et jam etiam nobis, quod ei debitam obedientiam et reverentiam tanquam metropolitano tuo negligas exhibere. Qua de re cum et ab ipsis et a nobis saepe per litteras et nuntios evocatus sis, nec per te, nec per tuos tamen sedem apostolicam visitasti. Quia igitur nostri officii est singulis sua conservare, fraternitati tuae per praesentia scripta serio mandamus, ut ad ejus subjectionem et reverentiam redeas et ei tanquam metropolitano tuo in omnibus pareas.
Datum apud montem Aventinum VI Kalendas Junii.
CXLI. Suediae episcopis praecipit ut metropolitae A[dalberoni], archiepiscopo Hamburgensi, obtemperent. (Anno 1133, Maii 27.)[ Ibid. ] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus, universis episcopis Suediae, salutem et apostolicam benedictionem.
Aequum est ut qui aliis praeesse desiderat, suis praelatis revereri humiliter non erubescat. Caeterum venerabilis frater noster A. Hamminbergensis ( sic ) archiepiscopus, ad sedem apostolicam veniens, graviter questus est quod cum vobis, sicut est [etiam] in antiquis privilegiis Gregorii, Sergii, Leonis, Benedicti, Nicolai et Adriani, Romanorum pontificum, continetur, metropolitico jure praesideat, debitam ei obedientiam subtrahatis. Quod profecto a vobis est tanto studiosius corrigendum, quanto subjecto populo etiam in hoc bonae conversationis exempla debitores estis impendere. Per praesentia itaque scripta fraternitati vestrae mandamus quatenus praefato fratri nostro A. Hamminburgensi archiepiscopo, tanquam metropolitano vestro, obedientiam et reverentiam deferatis et nullam ei super hoc molestiam de caetero irrogetis.
Datum apud montem Aventinum VI Kalendas Junii.
CXLII. Bulta super certis episcopatibus in Polonia et citra, archiepiscopo Magdeburgensi subjectis. (Anno 1133, Jun. 4.)[BOLLAND., tom. VI Junii, p. 48.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri NORBERTO episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Sacrosancta Romana et apostolica Ecclesia, ex quo te in filium specialem assumpsit, tuae devotionis fervorem atque industriam in suis opportunitatibus certis indiciis comprobavit. Caeterum novissime diebus istis, cum divinae dispositionis providentia nos, licet indignos et minus idoneos, ad apostolatus administrationem placuit evocare, id ipsum in persona tua magis ac magis enituit, tuaeque fidei ac religionis constantia non tantum vicinis, sed etiam remotis nationibus evidenter innotuit; siquidem nec labor aliquis temporalis, nec alicujus minae seu blanditiae efficere potuerunt, quin adversus Petri Leonis tyrannidem murum inexpugnabilem te opponens, et ad ipsius regis et aliorum principum corda, in B. Petri obedientiam inducenda, efficaciter laborans [praeclare remegeris]. Dignum est igitur ut sedes apostolica, quae de te tam devote filio plenis visceribus gratulatur, tuis obsequiis atque laboribus debita benignitate respondeat; et te ad suum servitium exsequendum, amplius obnoxium faciat.
Proinde, venerabilis frater archiepiscope, querimoniam illam quam adversus episcopos Poloniae, in nostra praesentia deposuisti, scripturae et atramento duximus committendam. Afferabas enim praefatae regionis episcopos ex antiqua institutione, Magdeburgensi Ecclesiae jure metropolitico subjacere, et ad confirmationem tuae partis, auctoritatem praedecessorum nostrorum, Joannis, Benedicti et Leonis beatae memoriae praetendebas. Quos nimirum episcopatus, qui ultra Salam, Albiam et Oderam, esse tunc temporis videbantur, seu qui ibidem in antea, divina essent cooperante clementia disponendi, interventu Ottonis piissimi augusti supposuisse Magdeburgensi Ecclesiae astruebas quorum videlicet episcopatuum nomina haec sunt: Albiam et Oderam, Stetin et Lubus; ultra Oderam vero Pomezamia, Potatuan, Gnesen Cracow Wratislavia Cruci-Witz, Masania et Lodi lacum. Unde legitimis datis induciis, earumdem ecclesiarum episcopos, ut tibi de tua querimonia responderent, tam per litteras, quam per nuntios, semel atque secundo ad nostram praesentiam invitavimus; ipsi vero non venerunt, nec ad nos responsales aliquos transmiserunt.
3. Visum est igitur nobis et fratribus nostris, quod nec ipsi de contumacia sua lucrari deberent, nec Magdeburgensis Ecclesia diutius propria justitia privaretur. Ideoque, charissime frater Norberte archiepiscope, ex apostolicae sedis benignitate atque justitia, de praedictis episcopatibus et terminis, quos jam dicti praedecessores nostri antecessoribus tuis concessisse, et Ecclesiae tuae pertinere noscuntur; te in possessionem emisimus et investivimus; et ut de caetero idem episcopi fraternitati tuae obediant, per scripta nostra praecipimus; nihilominus tibi tuisque successoribus et per vos Magdeburgensi Ecclesiae, quemadmodum praenominatos episcopatus, sic etiam in posterum mihi ( melius inibi), auxiliante Domino fuerint ordinandi, irretractabiliter possidendos, jure perpetuo confirmamus . 4. Tua igitur, frater dilectissime, interest in amore et obedientia sanctae Ecclesiae Romanae persistere, et pro his, quae ad honorem et utilitatem ejus spectare cognoveris attenta diligentia vigilare. Ut autem hoc, quod a nobis canonice institutum est, stabile maneat, apostolica censura sub divini judicii attestatione, jubemus, ut nulla persona parva vel magna, aut quilibet successorum nostrorum haec, quae statuimus, infringere praesumat. Hujus privilegii violator, cum Juda proditore aeternis suppliciis deputandus damnetur.Ego Lucas presbyter cardin. tit. Sanctorum Joannis Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Wilhelmus Praenestinus episcopus. Ego Joannes, Ostiensis episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Joannes, tit. S. Chrisogoni presbyt. cardin. Ego Gerhardus, presbyter cardin. tit. Sanctae Crucis. Ego Anselmus presbyter cardin. tit. S. Laurentii in Lucina. et Pauli. Ego Martinus presbyter cardin. tit. S. Stephani in Caelio monte. Ego Romanus diaconus cardin. Sanctae Mariae in Porticu. Ego Gregorius diaconus cardin. Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Otto diacon. cardin. Sanctorum Cosmae et Damiani. Datum Laterani per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, II Nonas Junii, indictione XI, Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno IV.
CXLIII. Bernardo Paderbornensi episcopo et ejus successoribus usum rationalis concedit. (Anno 1133, Jun. 5.)[SCHATEN, Annales Paderborn., I, p. 732. INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri BERNARDO Padelburgensi episcopo ejusque successoribus canonice promovendis.
Sicut omne datum optimum et omne donum perfectum desursum est, et a Patre luminum descendere Scripturae sacrae auctoritas protestatur; ita procul dubio nostram gloriam atque laetitiam fore credimus, si fratres nostri digni honore inveniuntur, et pro sua probitate atque scientia de magnis honoribus ecclesiasticis ac dignitatibus ad altiora provehi promerentur. Hoc profecto intuitu, quoniam multa de tuae devotionis erga beatum Petrum studio, venerabilis frater Bernarde episcope, nostris sunt auribus nuntiata et hoc ipsum certis indiciis comprobavimus, aequum est ut pro impenso obsequio a sede apostolica amplius honoreris, et ut de caetero fraternitatem tuam nobis magis obnoxiam statuimus, tam temporaliter quam spiritualiter gratum emolumentum, Domino cooperante, recipias. Et quoniam tanquam Aaron ad pontificalis dignitatis fastigium divina providentia credimus evocatum, et loco Moysi ad regimen es, et principatum Christiani populi constitutus, eorumque quoque dignitatis te principem constituimus, et usum rationalis tibi tuisque successoribus ex apostolicae sedis benignitate concedimus. Hoc videlicet sancientes ut eodem his diebus per parochiam tuam infra ecclesiam duntaxat utamini, qui in praesentis scripti pagina perscribuntur. Id est: Coena Domini, Pascha, Ascensione, Pentecoste, Natali beati Joannis Baptistae, festivitatibus beatorum apostolorum Petri et Pauli, solemnitatibus beatae Mariae et Omnium Sanctorum, Natali Domini et Epiphania. In consecrationibus quoque ecclesiarum infra tuam parochiam, nec non etiam ordinationibus clericorum, in anniversario dedicationis Padelburgensis Ecclesiae, et in festivitate sancti Liborii. Tua itaque, frater dilectissime, interest, ut quod in facie geris Ecclesiae operum tuorum commendet effectus, et tua dilectio hac semper gratia valeat dignior inveniri.
Ego Innocentius catholicae Ecclesiae episcopus.
Signum manus meae, ADJUVA NOS, DEUS, SALUTARIS NOSTER.
Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardin. et cancellarii, Non. Julii, indictione XI, anno Dominicae Incarnat. 1135, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno IV.
CXLIV. Monasterii Salvatoris et S. Bonifacii Fuldensis possessiones et privilegia, petente Bertoo abbate, confirmat. (Anno 1133, Jun. 5.)[DRONKE, Cod. diplom. Fuld., 385.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BERTOO abbati monasterii Salvatoris Domini nostri Jesu Christi Sancti Bonifacii, quod situm est juxta ripam fluminis quod Fulda vocatur, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Officii nostri nos hortatur auctoritas pro Ecclesiis Dei, tam prope quam longe positis, attentam sollicitudinem gerere, et earum quieti et utilitati salubriter auxiliante Domino providere. Dignum namque et honestati conveniens esse cognoscitur ut qui ad Ecclesiarum regimen assumpti sumus, eas et a pravorum hominum nequitia tueamur, et apostolicae sedis munimine roboremus. Eapropter, dilecte in Domino fili Berthoe abbas, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et Salvatoris Domini nostri Jesu Christi monasterium, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sanctae Romanae Ecclesiae privilegio communimus. Statuimus enim ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium praedecessori tuo Hecberto religioso abbati respectu dilectionis donatum, etc. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . pertinere noscuntur. Prohibemus autem omnem . . . in cujus dioecesi constat esse constructum contrarietate eidem monasterio perpetuo firma esse sancimus. Interdicimus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, aut fratrum pars consilii sanioris secundum beati Benedicti Regulam elegerint. Statuimus autem ut congruis temporibus nostrae sollicitudini ecclesiasticae intimetur, qualiter religio monastica inter fratres tuo regimini commissos regulari habitu dirigatur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . in missarum solemniis, ex apostolicae sedis benignitate, secundum quod in antecessorum nostrorum privilegiis continetur dilectioni tuae concedimus. Et ob majorem familiaritatis praerogativam, quam in sancta Romana Ecclesia nostro tempore consequi mernisti, licentiam utendi mitra et annulo tibi tuisque successoribus nihilominus impertimur. Abbas vero . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . sit etiam nostra auctoritate apostolica per ejus scripti paginam confirmatum. Nulli ergo omnium hominum liceat praefatum coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura . . . . . . . . . . . . . . . . emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei . . . . . . . . . . . . . . . . . . . praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
(S. p.) Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus (B. V.)
Datum Laterani per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, Nonis Junii, indictione XI, Incarnationis Dominicae anno 1133, pontificatus vero domni Innocentii anno IV.
CXLV. Ad Lotharium et Richizam.--Concedit allodium terrarum comitissae Mathildae. (Anno 1133, Jun. 8.)[MANSI, Concil., XXI, 392.] INNOCENTIUS papa II, LOTHARIO imperatori Augusto et RIGET imperatrici.
Si auctoritas sacra pontificum et potestas imperialis vere glutino charitatis adinvicem complentur, omnipotenti debitus famulatus libere poterit exhiberi, et Christianus populus grata pace et tranquillitate gaudebit. Nihil enim in praesenti saeculo est pontifice clarius, nihil rege sublimius: nihil est quod lumine clariore praefulgeat quam recta fides in principe, nihil est quod ita nequeat occasui subjacere quam vera religio. Quae nimirum omnia tanto manifestius, Deo gratias, in persona tua clarescunt, quanto ab ineunte aetate amator religionis et cultor justitiae exstitisse cognosceris, et novissime diebus istis, nec personae tuae, nec propriae parcendo pecuniae, pro B. Petri servitio multos labores et immensa pericula pertulisti. Cum ergo, testante sacro eloquio, etiam mali patres bona data filiis suis debeant impartire, dignum profecto est ut nos, qui, disponente Domino, universis Catholicae Ecclesiae filiis debemus sollicitudine paterna consulere, personam tuam arctius diligamus, et tanquam specialissimo Ecclesiae defensori, in his quae ad statum imperii in suo robore conservandum, et utilitatem ac liberationem catholicae Ecclesiae spectare noscuntur, tam secundum ecclesiasticum officium quam temporaliter, imperatoriam potentiam augeamus. Hoc nimirum intuitu allodium bonae memoriae comitissae Mathildae, quod utique ab ea B. Petro constat esse collatum, vobis committimus, et ex apostolicae sedis dispensatione concedimus, atque in praesentia fratrum nostrorum archiepiscoporum, episcoporum, abbatum, necnon principum et baronum, per annulum investimus: ita videlicet ut centum libras argenti singulis annis nobis et successoribus nostris exsolvas, et post tuum obitum proprietas ad jus et dominium sanctae Romanae Ecclesiae cum integritate absque diminutione et molestia revertatur. Quod si nos vel successores nostros in eamdem terram venire, manere, transire oportuerit, tam in susceptione quam in procuratione, atque securo conductu, prout apostolica sedes decreverit [ al. apostolicam sedem decuerit], honoremur. Qui vero arces tenuerit [ al. tenuerint], vel rector terrae fuerit, B. Petro et nobis nostrisque successoribus fidelitatem faciant. Caeterum pro charitate vestra, nobili viro Henrico Bavariae duci genero vestro et filiae vestrae uxori ejus, eamdem terram cum praefato censu et supradictis conditionibus apostolica benignitate concedimus, ita tamen ut idem dux hominium faciat et fidelitatem B. Petro ac nobis nostrisque successoribus juret. Post quorum obitum, praedictum comitissae Mathildae allodium et jus et dominium sanctae Romanae Ecclesiae, sicut supradictum est, integrum et absque diminutione atque difficultate aliqua reducatur: salvo tamen semper in omnibus ejusdem sanctae Romanae Ecclesiae jure ac proprietate.
Datum Laterani sexto Idus Junii.
CXLVI. Privilegium quo Prumiense coenobium Trevirensis dioecesis, nec non universae ejusdem possessiones in sedis apostolicae protectionem recipiuntur. (Anno 1133, Jun. 8.)[COCQUELINES, II, p. 214.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, diecto filio ADALBERONI, abbati monasterii Prumiensis, quod in honore Salvatoris Domini nostri Jesu Christi in Treverensi parochia situm est, ejusque successoribus regulariter constituendis in perpetuum.
Quoties illud a nobis petitur quod rationi noscitur convenire, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Aequum enim et rationabile est ut, qui ad Ecclesiarum regimen assumpti sumus, eos et a perversorum hominum nequitia tueamur, et apostolicae sedis munimine roboremus. Eapropter, dilecte in Domino fili Adalbero abbas, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et Prumiense Salvatoris Domini nostri Jesu Christi monasterium, cui auctore Domino praesides, sanctae Romanae Ecclesiae privilegio communimus. Statuimus enim ut quidquid auctoritate praedecessorum nostrorum, vel imperatorum, Pippini scilicet et Caroli, et aliorum principum, ei Prumiensi monasterio constat esse concessum, atque suis praeceptis munimentisque firmatum, tibi tuisque successoribus stabile firmumque consistat. Praeterea quascunque possessiones, seu bona idem monasterium inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in posterum concessione pontificum, largitione principum, oblatione fidelium, seu aliis rationabilibus modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis et illibata permaneant. Sane ex ampliori sedis apostolicae benevolentia statuimus ut, si qui possessiones et bona ejusdem coenobii invadere vel retinere praesumpserit, si a suis episcopis commoniti non satisfecerint, dilectioni tuae eos interdicendi seu excommunicandi sit attributa potestas. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliis quibuslibet modis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Datum Laterani per manum Aymerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi card. et cancellarii, VI Idus Junii, indict. XI, anno Domini 1133, pontificatus vero domni Innocentii papae II, anno IV.
CXLVII. Privilegium pro monasterio Vallumbrosano. (Anno 1133, Sept. 2.)[UGHELLI, Italia sacra, V, 776.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ATTONI Vallumbrosano abbati, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis ab auctore rerum, omnium bonorum, Deo commissa est, ut religiosas diligamus personas, et beneplacentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratus aliquando famulatus impenditur, nisi ex charitate radice procedens, a puritate religionis fuerit conservatus. Ut ergo, divina suffragante clementia, in ecclesia Beati Vigilii, quae in Cremonensi episcopatu, loco qui Turris Trintina dicitur, quam utique dilectus filius noster Obertus Brixiensis Ecclesiae canonicus, cum consensu patris sui Ricchelini, et fratrum suorum Octonis, Lanfranchi, Beltranni et Willelmi, per manus nostras beato Petro, sub annua pensione sex denariorum Mediolanensis monetae, Lateranensi palatio annis singulis obtulit persolvenda, secundum beati Benedicti et Vallumbrosani monasterii Regulam religio statuatur, eam cum suis pertinentiis omnibus tibi, tuisque successoribus, et per nos vestro monasterio, sub praedicto censu concedimus, et praesentis scripti pagina roboramus. Tua vero, in Domino fili charissime, interest ut, juxta desiderium venerabilis fratris nostri Bernardi Veronensis episcopi, cujus nimirum voluntate et precibus hoc ipsum factum est, et praefati Oberti, ac suorum parentum devotione in praenominata ecclesia religionem instituas, et ut grata inibi Domino servitia impendantur totis viribus elaborare quascunque possessiones, praeterea quaecunque bona Vallumbrosanum monasterium inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. Decernimus ergo, etc., usque usibus omnimodis profutura. Si qua igitur, etc., usque aeternae pacis inveniant. Salva nimirum dioecesani episcopi reverentia. Cunctis, etc. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Guilelmus Praenestinus episcopus subsc. Ego Ubertus presb. card. tit. S. Clementis SS. Ego Lucas presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli subsc. Ego Romanus diac. card. S. Mariae in Porticu SS. Ego Guido diac. card. S. Mariae in Via Lata SS.
Datum Senis per manus Almerici S. R. E. diac. card. et cancellarii, IV Non. Septembris, indictione XI, Dom. Incarn. anno 1133, pontificatus vero dom. Innocentii papae II anno III [IV.]
CXLVIII. R[ainaldum] Remensem et B [leg. Henricum] Senonensem arguit quod citius excommunicationis sententiam in eos non tulerint qui priorem S. Victoris interfecerunt. (Anno 1133, Nov. 16.)[D' ACHERY, Spicil., III, 493.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus R. Remensi, B. Senonensi archiepiscopis, et eorum episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
Horrenda caedes dilecti filii nostri bonae memoriae Thomae prioris S. Victoris, audientium corda turbavit, et nos fratres nostros gravi moerore perfudit: quid autem prodest Galliam monstrorum horribilitate non foedari, nec haeretica pravitate non pollui, si in ea sacra dignitas effusione sanguinis sacerdotalis foedatur? Unde mirandum valde est quoniam, regnante filio nostro charissimo illustri et glorioso Ludovico Francorum rege, cujus regalis vigore justitiae homicidae, sacrilegi et flagitiosi gravissima sunt animadversione coercendi, tam atrox, tam detestabile facinus aliquorum temerariorum nefandis ausibus, temporibus suis fuerit attentatum. Exsurgant igitur leges, quoniam in tanti atrocitate facinoris silere non debent, et tam ecclesiastica quam mundana censura propriis mucronibus accingatur. Quae namque bellica clades, et immanis hostilitas, vel aeris inclementia tantam stragem populo Dei inferre valebit, quam si sacerdotes, quibus animarum cura et divina sacramenta commissa sunt, quibus non obedire periculosum est, et clericos in sorte Dei assumptos, et monachos contingat occidi? Quia igitur perpetrata flagitia si sequatur impunitas, audaciam caeteris conferunt delinquendi, ne tanti sceleris immanitas, et profana temeritas posteris vestigia foeda relinquat, et sui contagii imitatores efficiat, ejusdem flagitii complices sacrae rigore disciplinae prosternite, ut justus de promulgata justitia gaudeat, et hoc audiens impius conquiescat: si enim zelus vestrae ultionis in consimili crimine exarsisset, nefas geminatum hodie non fuisset admissum. Evigilate igitur, fratres, quibus legis divinae dispensatione commissa est potestas, et omni dissimulatione remota adversus parricidas illos, et hujus criminis conscios, graviter plectendo juste animadvertite. Si quid enim a vobis dissimulatum et omissum fuerit, cognoscetis id ad animarum vestrarum et officii periculum pertinere: sane quidquid super his prudentia vestra decreverit, B. Petri et nostra erit firmitate subnixum. Sanctorum siquidem Patrum decreta, et novissima et antiqua conciliorum statuta, vos instruunt quid oporteat in hujusmodi casu decerni. Ad haec mandamus ut corpus praefati boni viri, qui coram judice superno modo de sua justitia et innocentia testimonium perhibet, et sub obedientia vivens in obsequio proprii est interfectus episcopii, in sua ecclesia honorifice tumuletur.
Data Pisis 21 Decembris [leg. XVI Kal. Dec.].
CXLIX. Ad Attonem episcopum Pistoriensem.--De immunitate Ecclesiae Pistoriensi concessa. (Anno 1133, Dec. 21.)[MANSI, Concil., XXI, 493.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ATTONI Pistoriensi episcopo, ejusque successoribus canonice promovendis, in perpetuum.
Pistoriensis Ecclesia, largiente auctore omnium bonorum Domino, Tusciae partibus a longe retro temporibus hujus specialis praerogativae munus obtinuit, ut sapientum et discretorum pastorum regimine praefulgeret, et tam in spiritualibus quam in temporalibus per eorum industriam gratum Deo susciperet incrementum. Gaudemus equidem, et debita jucunditate laetamur, quoniam supernae dispositionis providentia te, venerabilis frater Atto episcope, sapientem utique virum et in religione probatum, ejusdem loci pastorem constituit, et ad gubernandum et instruendum doctrinae et vitae exemplo populum suum miseratione divina vocavit. Quanto igitur vita tua religiosior est, et praefata Pistoriensis Ecclesia, cui auctore Deo praesides, existit B. Petro devotior, tanto ex injuncto apostolatus officio magis grata nobis incumbit necessitas ut praenominatam Ecclesiam tibi a Deo commissam, auctoritate apostolica privilegiis muniamus, et ei jus suum illibate et integre observemus. Ad exemplar igitur praedecessorum nostrorum felicis memoriae Urbani et Paschalis Romanorum pontificum, praesenti decreto statuimus ut universa quae inpraesentiarum eadem Ecclesia juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma sint tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Statuimus etiam ut dioecesis Pistoriensis episcopatus, sicut ejus termini praedictorum nostrorum privilegiis distincti sunt, sic in jure et conditione, Pistoriensi episcopo sine alicujus molestia vel inquietudine perseverent: per quos nimirum terminos subscriptae capellae et ecclesiae constitutae esse noscuntur, etc.Ego Martinus presbyter cardinalis tituli S. Stephani Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Willelmus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Matthaeus Albanensis episcopus subscripsi. Ego Joannes tituli S. Chrysogoni presbyter cardinalis subscripsi. Ego Gottifredus cardinalis presbyter tituli S. Justinae, subscripsi. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli Sanctorum Petri Joannis et Pauli, subscripsi. in Caelio monte, subscripsi. Ego Gregorius diaconus cardinalis tituli Sanctorum Sergii et Bacchi, subscripsi. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Via Lata, subscripsi. Ego Odo diaconus cardinalis S. Georgii, subscripsi. Ego Joannes diaconus cardinalis S. Nicolai in Carcere Tulliano, subscripsi.
Datum Pisis per manum Haimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XII Kal. Januar., indict. XII, Incarnat. Dominicae 1133, pontificatus vero domini Innoc. papae II anno quarto.