 10 |
12  |
D recensere
D. D. marchionem hortatur ut monasterio B. Petri [Münchmünster] ablata restituat. (Anno 1138-1142, Dec. 8.)[LUDEWIG, Script. rer. Germ., t. I, p. 580.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio D. [DIETPOLDO] marchioni, salutem et apostolicam benedictionem.
Quisquis Deo placere desiderat, expedit ut religiosos viros, divino famulatui mancipatos, juxta facultatem sibi a Deo concessam juvet et manuteneat, et in suis opportunitatibus opem eis et consilium praebeat. Ideoque nobilitati tuae rogando mandamus, ut religiosos fratres, in ecclesia B. Petri Monasteriensis Domino servientes juves et manuteneas, et si quid de bonis eorum injuste detinere cognoscis, eis restituas. Valde namque periculosum est et animarum saluti contrarium, ea quae pro remissione peccatorum aut requie animarum venerabilibus ecclesiis concessa sunt alienis usibus applicare. Rogamus etiam et in peccatorum remissionem injungimus, ut occasione advocatiae vel injusta exactione eosdem fratres vel eorum familiam inquietari ab aliquo non permittas, sciens pro hujusmodi Dominum propitium tibi facies, et aeternae retributionis praemia acquires.
Datum Laterani VI Idus Decembris.
DI. Henricum Wintoniensem episcopum.--De facultate audiendi querimonias monachorum Westmonasterii. (Anno 1138-1142, Dec. 9.)[WILKINS, Concil. Magnae Britanniae, I, p. 418 ex ms. Cotton. Vitell. A, XVII, f. 17 b. ] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Wintoniensi episcopo, apostolicae sedis legato, salutem et apostolicam benedictionem.
Ex parte filiorum nostrorum monachorum beati Petri Westmonasterii per dilectum filium nostrum Osbertum querelam accepimus, quod videlicet ecclesiae possessiones et bona ipsius monasterii a multis in partibus illis eis auferantur, et violenter detineantur. Et cum ad hoc vices nostras in terra illa obtines, ut injuriam patientibus, praecipue personis ecclesiasticis, justitiam facias; per apostolica tibi scripta mandamus, quatenus querimonias eorum audias, et debitam eis justitiam facias exhiberi, et nullam eis injuriam vel molestiam permittas irrogari.
Data Laterani quinto Idus Decembris.
DII. Ad conventum Westmonasteriensem.--De canonizatione regis Edwardi. (Anno 1138-1142, Dec. 9.)[WILKINS, ibid. ] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis G. abbati, et fratribus S. Petri Westmonasterii, salutem et apostolicam benedictionem.
Cum religiosum virum priorem Osbertum a vestra fraternitate cum litteris vestris directum gratanter accepimus, eum pro merito probitatis et conversationis egregiae, ut dilectum filium nostrum proprie et specialiter vobis commendamus, cujus honesta importunitas adeo nos coegit vestro satisfacere desiderio, ut, si sufficientia prae manibus habuissemus testimonia episcoporum et abbatum jam canonizatum in catalogo sanctorum a Romana secum curia reportasset regem vestrum. Ea de causa consulentibus fratribus nostris episcopis et cardinalibus, petitionem vestram perficere hac vice distulimus, quia, cum tanta festivitas debeat fieri ad honorem et profectum totius regni, ab omni regno pariter debet postulari. In vestro igitur pendet arbitrio, congrua, si vultis, testimonia quaerere, et eadem per instructas monasterii vestri personas nostro conspectui praesentare. In his vero et in caeteris secundum Deum preces vestras libenter volumus exaudire, et jura vestri monasterii vobis illibata servare. Inde est quod venerabili fratre nostro Henrico, Wintoniensi episcopo, apostolicae sedis legato, per apostolica scripta mandavimus ut de his qui ecclesias, possessiones et bona vestri monasterii injuste detinent, plenam vobis justitiam faciat. Vestra itaque interest, dilecti in Domino filii, ita juxta professionem vestram religiose vivere, et beati Benedicti Regulam observare, ut vestrae bonae conversationis exemplum alios ad bene vivendum edoceat, et mater vestra sancta Romana Ecclesia de vestris bonis actionibus valeat exsultare.
Data Laterani quinto Idus Decembris.
DIII. Ad archiepiscopos, episcopos, abbates et priores. (Anno 1138-1142, Dec. 29.)[Le PAIGE, Bibl. Praem., p. 421.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus archiepiscopis, episcopis, et dilectis filiis abbatibus, praepositis et prioribus ad quos litterae istae pervenerint, salutem et apostolicam benedictionem.
Non videtur fraternae charitatis amore succensus, qui quod sibi non vult fieri, proximo suo ausu temerario inferre praesumit, sed et quanto aliquis majore dignitate atque officio decoratur, quove amplius religiosus dici et esse desiderat, eo magis debet attendere, ne quicquam extraordinarium vel minus canonicum in suis actionibus valeat inveniri, sed potius ejus opera coram hominibus luceant et per ipsius bona studia omnipotens Dominus collaudetur. Cujus rei gratia fraternitati vestrae mandamus et apostolica auctoritate praecipimus, ut nullum de conversis vel caeteris fratribus Praemonstratensis ordinis post factam in suo loco professionem et promissam obedientiam absque praelati sui licentia recipiatis. Et si quis eorum contra hanc nostram prohibitionem ad vos confugium fecerit, absque contradictione vel molestia eumdem transfugam proprio abbati vel praelato suo reddatis. Quod si contemptores exstiteritis, indignationem sedis apostolicae vos incursuros esse sciatis.
Datum Laterani quarto Kalend. Januarii.
DIV. Heloisae abbatissae et sororibus Paraclitensibus asserit bona a Gundrico sacerdote concessa. (Anno 1138-1142, Dec. 30.)[ABAELARDI et HELOISAE Opp., 348. INNOCENTIUS, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus HELOISSAE abbatissae, et sanctimonialibus Paraclitensis coenobii salutem et apostolicam benedictionem.
Religiosis desideriis dignum est facilem praebere consensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Quanto itaque feminus sexus exstat fragilior, tanto magis erga vos paternam curam atque sollicitudinem volumus exhibere, et in quibus secundum Deum possumus quieti et utilitati vestrae salubriter providere. Locum itaque suum cum omnibus ad ipsum pertinentibus, quem Gundricus sacerdos in paterno praedio constructum religiosorum precibus et consilio rationabiliter vobis concessit, auctoritate vobis apostolica confirmamus, et concessionem ipsam praesentis scripti pagina roboramus. Si quis autem, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum.
Datum Laterani III Kal. Januar.
DV. Ad D. plebanum de Massa et universos capellanos ejusdem plebis. (Anno 1139-1142.)[BALUZ., Miscell., IV, 590.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio. D. plebano de Massa et universis capellanis ejusdem plebis, salutem et apostolicam benedictionem.
Ignotum vobis esse non credimus quod Ecclesiam S. Pantaleonis charissimis filiis nostris, J. priori et caeteris fratribus Ecclesiae S. Fridiani commisimus. Quapropter apostolica vobis auctoritate mandando praecipimus quatenus populum vobis commissum commoneatis ne jam dictis fratribus ullam exinde molestiam inferant, sed potius eosdem ibidem quiete permanere permittant. Quicunque vero eis super hoc contrarietatem inferre praesumpserit, ab eo, donec resipiscat, tanquam ab excommunicato abstineatis, eumque in Ecclesiis vestris publice notetis. Porro Signorectum atque Rolandum presbyteros, quorum unus in ecclesia S. Pantaleonis, alter vero in ecclesia S. Antonii contra interdictum nostrum celebrare officium praesumpserunt, XIV Kal. Aprilis ad nostram praesentiam invitamus super his canonice respondere paratos.
Data Laterani Idus Februar.
DVI. Ad R[iboaldum] archiepiscopum Mediolanensem, et Ar[dizzonem Comensem] et J[oannem] Laudensem, episcopos.--Ut homines non prohibeantur accipere monachilem habitum in fine, neque sepeliri in monasteriis, nisi excommunicati. (Anno 1139-1142, April. 23.)[Aug. THEINERUS, Disquisitiones criticae, p. 366, ex codice Vaticano num. 1364, fol. 255.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus R. Mediolanensi archiepiscopo, AR. Cumano et J. Laudensi episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
Perlatum est ad aures nostras quod, contra Romanae Ecclesiae privilegia, quaedam nova et inaudita vestris parochiis statuere contendatis, ut videlicet nullus deinceps saecularium in monasteriorum coemeteriis tumuletur; et si quis infirmitate praeventus se monachum fieri postulaverit, nullatenus suscipiatur. Mandamus itaque vobis et universo clero vestro quatenus ab hujusmodi praesumptione omnimodis desistatis, et eos qui in vita vel in morte in monasteriis converti vel sepeliri decreverint, ut, juxta consuetudinem hactenus habitam, eis liberam licentiam permittatis, per apostolica vobis scripta mandando praecipimus, nisi forte excommunicati fuerint.
Dat. Laterani IX [Kal.?] Maii.
DVII. Ad A. archidiaconum Lucensem. (Anno 1141-1142, Jan. 17.)[BALUZ., Miscell. IV, 591.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio A. Lucano archidiacono, salutem et apostolicam benedictionem.
Ecclesiam S. Salvatoris de Mustolio, quae Beati Petri juris esse dignoscitur dilectis filiis nostris Jer. priori et fratribus Sancti Fridiani commisimus, et presbyteris qui eidem Ecclesiae deserviunt, ut eis obedientiam et reverentiam exhiberent, praecipiendo mandavimus. Qui tanquam rebelles et contumaces nobis inobedientes existunt, et ipsis juxta mandatum nostrum obedire contemnunt. Quocirca per praesentia tibi scripta mandamus atque praecipimus quatenus eosdem presbyteros usque ad proximam Purificationem beatae Mariae praefato filio nostro Jer. obedientiam et reverentiam exhibere ex nostra parte districte commoneas. Quod si contemptores exstiterint, ex tunc ab officio et beneficio ecclesiastico eos removeas, donec de contemptu et inobedientia nostro se conspectui repraesentent satisfacturi.
Data Laterani XVI Kal. Februar.
DVIII. Ad R. priorem et canonicos S. Angeli. (Anno 1141-1142, Mart. 13.)[BALUZ., ibid., p. 592.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, R. priori et canonicis S. Angeli in Foro, salutem et apostolicam benedictionem.
Displicet nobis quod pro una eademque re saepe vobis scribere compellimur. Per aliam siquidem vobis praecipiendo mandasse meminimus, ne dilectos filios nostros canonicos S. Fridiani super Ecclesia S. Salvatoris in Mustolio infestaretis, et parochianos vestros ab eorum infestatione compesceretis. Quod sicut ad audientiam nostram perlatum est effectui mancipare neglexistis, et quamvis vos dissimuletis, et contra vestram voluntatem hoc fieri dicatis, parochiani tamen vestri eos infestare et graviter injuriare non desistunt. Unde iterato vobis mandamus et mandando praecipimus ut sicut Beati Petri et nostram gratiam habere vultis, nullam praedictis fratribus injuriam, nullam violentiam inferatis, aut a parochianis vestris inferri permittatis, sollicite praecaventes ne in poena eis sitis consortes, quibus in maleficio estis consentientes; facientis enim procul dubio culpam habet, qui quod potest corrigere neglexit emendare.
Data Laterani III Id. Martii.
DIX. Ad Arnaldum Narbonensem archiepiscopum.--Excommunicationis sententiam se promulgasse significat in consules Montispessulani qui, expulso Guillelmo eorum domino, ab ejus se fidelitate subtraxerant. (Anno 1142, Jan. 1.)[D. BOUQUET, Recueil, XV, 406.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Narbonensi archiepiscopo [ARNALDO] et suffraganeis, salutem et apostolicam benedictionem.
Qualiter Montispessulani homines, tanquam infideles et perfidi filium nostrum Guillelmum expulerint, et seipsos ab ejus servitio et fidelitate subtraxerint, prudentiam vestram latere non credimus. Unde nos quorum praecipue interest nequitiam ipsorum animadversione debita comprimere, et eidem filio nostro in sua justitia non deesse, in illos qui ipsius loci consules appellantur, et alios omnes qui tantae malitiae capita esse noscuntur, excommunicationis sententiam promulgavimus, et locum ipsum a divinis officiis interdiximus, praeter baptisma puerorum et poenitentias morientium. Et quoniam qui excommunicatis scienter participat, excommunicationi se subjicit, per praesentia vobis scripta mandamus quatenus parochianos vestros ab eorum auxilio subtrahatis, et ne ipsis in aliquo communicare praesumant, districte cogere studeatis.
Datum Laterani Kalend. Januarii.
DX. G[uillelmo] Mimatensi et H[umberto] Aniciensi episcopis ut superiore epistola de Montispessulanis scribit. (Anno 1142, Jan.)[Hujus epistolae mentio tantum exstat apud GARIET, Series praesulum Magalon. et Monspel., I, 182.] DXI. Monasterii Mortuimaris privilegia confirmat. (Anno 1142, Jan. 4.--Fragmentum.)[ Neustria pia, p. 779.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ADAE abbati de Mortuomari ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum, salutem et apostolicam benedictionem.
Desiderium quod ad religionis propositum et animarum salutem pertinere monstratur, etc.
Datum Laterani per manum Gerardi, S. R. E. presbyteri cardinalis et bibliothecarii, II Nonas Januarii, indict. V, anno Dominicae Incarnationis 1141, pontificatus vero D. Innocentii papae XII.
DXII. Privilegium pro abbatia Longipontis. (Anno 1142, Jan. 5.)[MULDRAC (Ant.), Chronicon abbatiae Longipontis, p. 9.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, HUGONI abbati Longipontis, ejusque fratribus praesentibus et futuris regulariter substituendis in perpetuum.
Dilecti in Domino filii, vestris justis petitionibus clementer annuimus, et beatae Dei Genitricis monasterium de Longoponte in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus: statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona monasterium vestrum in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Martinus presbyter cardinalis tit. Sancti Stephani. Ego Stantius presbyt. card. tit. S. Sabinae. Ego Ravierius presbyter cardinalis tit. S. Priscae. Ego Yvo presbyt. card. S. Laurentii tit. Damasi. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Otto diacon. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diaconus SS. Cosmae et Damiani. Ego Lumbaldus diac. card. S. Mariae in via Lata.
Datum Laterani per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, Nonas Januarii, indictione V, anno Dominicae Incarnationis 1141; pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
DXIII. Privilegium pro ecclesia Berchdesgamensi. (Anno 1142, Jan. 8.)[HUNDIUS, Metropolis Salisburg., II, p. 158.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis EBERWINO Ecclesiae Berchdesgadmensis ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, quatenus et devotionis sinceritas laudabiliter enitescat et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Verumtamen petitionibus illorum ampliori charitate nos oportet intendere quorum loca in religione fundata ad jus sanctae Romanae Ecclesiae specialius pertinere noscuntur. Eapropter dilecti in Domino filii vestris justis petitionibus clementer annuimus, et praefatum Beati Petri monasterium in quo divino mancipati estis officio ad exemplar praedecessorum nostrorum bonae memoriae Paschalis et Calixti Romanorum pontificum sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus statuentes, ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: silva quae cellae adjacet, Niderheim, Sconenberc, Flozze, et reliqua quae comes Berengarius et filius ejus Gebehardus eidem loco dederunt. Quidquid in orientali plaga legitime possidetis. Tetenstete et caetera quae Engelwanus, Heinricus et Bernhardus de Mosa, Willehalmus de Huba, et alii vicini eorum vobis rationabiliter contulerunt, Rotehonen cum suis pertinentiis, Hebnigen cum caeteris quae Carolus et fratres ejus vobis similiter donaverunt. Ea etiam quae Rudolphus de Lungowe eodem modo vobis contulit. Sancimus etiam ut nulli omnino hominum liceat vitae canonicae ordinem, quem secundum Beati Augustini regulam professi estis in vestra ecclesia immutare. Nemini etiam professionis vestrae facultas sit, alicujus levitatis instinctu vel arctioris religionis obtentu, sine praepositi vel congregationis licentia de claustro discedere: quod si discesserit, nullus episcoporum, nullus abbatum, nullus monachorum sine communium litterarum cautione suscipiat, quandiu videlicet in ecclesia vestra canonici ordinis tenor, Domino praestante viguerit. Sane ecclesiastica sacramenta a dioecesano suscipietis episcopo, si quidem gratiam atque communionem apostolicae sedis habuerit, et si gratis ac sine pravitate voluerit exhibere. Alioquin liceat vobis pro eorumdem sacramentorum susceptione, Catholicum quem malueritis adire antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat.
Porro loci vestri advocatiam sine praepositi et fratrum consensu aut a fundatorum haeredibus, aut a quibuslibet aliis occupari omnimodis prohibemus. Si vero is cui commissa fuerit eadem ecclesia, gravis aut inutilis apparuerit, et secundo tertiove commonitus non emendaverit, ipsum expellendi et alium idoneum loco substituendi, liberam vobis concedimus facultatem. Laborum quoque vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus aut laicus a vobis decimas exigere praesumat. Curam etiam animarum servorum scilicet ipsius Ecclesiae, qui intra cellam deserviunt, aut circa quam novalia excolunt, cum ipsorum decimis, quemadmodum, permittente Salzeburgensi archiepiscopo, hactenus habuistis, salva ipsius reverentia, de caetero vos habere concedimus. Concordiam vero litis, quae inter vos et Bamburgenses canonicos fuerat, quemadmodum coram venerabili fratre nostro C. Salzeburgensi archiepiscopo rationabiliter terminata est atque scripto suo firmata, ratam manere sancimus. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel ad alterius Ecclesiae regimen transeunte, sive tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia substituatur vel praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, aut pars sanioris consilii secundum Dei timorem et beati Augustini regulam canonice ei providerint eligendum. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint extremae voluntati et devotioni nullus obsistat, nisi fuerint excommunicati, salva tamen justitia matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus bona vel possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet indebitis exactionibus vel molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva Salzeburgensis archiepiscopi canonica justitia. Ad indicium autem hujus a sede apostolica perceptae protectionis, bizantium aureum nobis nostrisque successoribus annis singulis persolvetis.
Si qua ergo in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus ss. Ego Alberius Ostiensis episcopus ss. Ego Stephanus Praenestinus episcopus ss. Ego Martinus presb. card. tit. S. Stephani ss. Ego Boetius presb. card. tit. S. Clementis ss. Ego Petrus presbyt. card. tit. S. Pastoris ss. Ego Hubaldus presb. card. tit. S. Praxedis ss Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Vassallus diac. card. S. Eustachii ss. Ego Petrus diac. card. S. Mariae de Porticu ss.
Datum Laterani per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyteri card. et bibliothecarii, VI Idus Januarii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
DXIV. Reicherspergense monasterium sub sedis apostolicae protectione recipitur, confirmatisque bonis omnibus, plura monachis et praeposito conceduntur privilegia. (Anno 1142, Jan. 8.)[COCQUELINES, II, 255.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GEROHO Richerspergensis Ecclesiae praeposito, ejusque fratribus, regulariter substituendis in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, et justis petentium desideriis congruum decet nos impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, venerabilis fratris nostri Conradi Salzburgensis archiepiscopi precibus inclinati, petitiones vestras rationabiles libenter admittimus, et monasterium vestrum, quod est in episcopatu Pataviensi, et fundo Salzburgensis ecclesiae situm, in quo divino mancipati estis officio, sub apostolicae sedis ac nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; in primis siquidem statuentes ut tam in vestro quam in monasterio sanctimonialium vobis subdito, ordo canonicus juxta B. Augustini regulam perpetuis temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: fundum videlicet et plebem Richerspergensem cum decima et jure parochiali, capellam Sancti Martini cum suis pertinentiis, vineas in Aschab, villam Crovuat, et reliqua praedia Wenenhere loci ipsius fundatori oblata, patellam salis in Halla, et reliqua praedia a praenominato fratre nostro Salzburgensi archiepiscopo Ecclesiae vestrae collata, Hostat, et alia praedia quae Ruopertus obtulit, praedia quae Fredericus donavit, praedia quae fuerunt Eglolfi et Eberhardi, cum eorum decimis, ab episcopo Frisingensi vobis concessis, et vineas emitas [ f. emptas] in Eremesa, et ea, quae dux Luitpoldus contulit. Sane laborum vestrorum, quas propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus sive laicus decimas a vobis exigere praesumat. Ecclesiastica nimirum sacramenta a dioecesano accipietis episcopo vel a Salzburgensi archiepiscopo, si quidem gratiam et communionem apostolicae sedis habuerint, et si ea gratis et sine pravitate voluerint exhibere; alioquin, liceat vobis pro eorumdem sacramentorum susceptione Catholicum, quem malueritis, adire antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Et quia sic locus vester est institutus, ut Salzburgensis Ecclesiae principalis advocatus, ipsius quoque loci sit advocatus, neque ipsi, neque alicui sub advocato ejus, eumdem locum liceat injustis gravaminibus infestare. Quod si fecerit, et vobis conquerentibus, non emendaverit, consilio et auxilio praefati archiepiscopi, ipsa advocatia ab inutili auferatur, et alius loco ejus substituatur. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel alterius ad Ecclesiae regimen transeunte, sive tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia substituatur vel proponatur, nisi quem fratres communi consensu, aut pars sanioris consilii, secundum Dei timorem et B. Augustini regulam canonice providerint eligendum. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint, extremae voluntati et devotioni nullus obsistat, nisi fuerint excommunicati, salva tamen justitia matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum coenobium temere perturbare, aut ejus bona vel possessiones auferre, vel ablatas temere retinere, minuere, seu quibuslibet indebitis exactionibus, vel molestis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva nimirum Salzburgensis archiepiscopi, et Pataviensis episcopi debita justitia. Si quae igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua reatum suum correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Addentes etiam interdicimus, ut nemini professionis vestrae facultas sit alicujus levitatis instinctu, vel arctioris religionis obtentu, sine praepositi vel congregationis licentia de claustro discedere. Quod si discesserit, nullus episcoporum, nullus abbatum, nullus monachorum sine communium litterarum cautione eum suscipiat, quandiu videlicet in Ecclesia vestra canonici ordinis tenor, Domino praestante, vignerit. Si vero secundo vel tertio vocatus, redire contempserit, liceat ejusdem loci praeposito canonicam in eo proferre sententiam. Cunctis autem eidem ecclesiae justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae retributionis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Martyrius presb. card. tit. S. Stephani. Ego Boetius presb. card. tit. S. Clementis. Ego Petrus presb. card. de tit. Pastoris. Ego Ubaldus presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Ubaldus presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli. Ego Vassallo diac. card. S. Eustachii. Ego Petrus diac. card. S. Mariae de Porticu.
Dat. Laterani VI Idus Januarii per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, indictione V.
DXV Institutionem ordinis Praemonstratensis in Valle-Secreta confirmat. (Anno 1142, Jan. 15.)[HUGO, Annal. Praemonst., II, p. 643.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GODEFRIDO abbati Vallis-Secretae ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis, in perpetuum.
Quoties illud a nobis petitur, quod religioni et honestati convenire cognoscitur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, justis vestris postulationibus gratum impertientes assensum, statuimus ut ordo canonicus quem professi estis, secundum B. Augustini regulam et institutionem fratrum Praemonstratensium in vestra ecclesia perpetuis temporibus inviolabiliter conservetur. Nemini etiam post factam ibidem professionem, alicujus levitatis instinctu, vel majoris religionis obtentu fas sit ad alia loca, sine abbatis totiusque congregationis permissione, transire. Quod si fecerit, nullus omnino ipsum sine communium litterarum cautione suscipiat. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat, salva justitia matricis Ecclesiae. Nulli ergo omnino hominum liceat ecclesiam ipsam temere perturbare, aut ejus bona vel possessiones auferre, retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit; secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis accipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Ivo presbyter cardinalis S. Laurentii tituli Damasi. Ego Petrus presb. card. de titulo Pastoris. Ego Goizo presbyter card. tit. Sanctae Caeciliae. Ego Hubaldus presbyter card. tit. Sanctae Praxedis. Ego Hubaldus presb. cardin. tit. SS. Joannis et Pauli. Ego Gregorius diacon. cardin. SS. Sergii et Bacchi. Ego Otto diaconus card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diacon. cardin. Ego Petrus diaconus card. Sanctae Mariae in Porticu.
Datum Laterani per manus Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, XVIII Kal. Febr., indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno XII.
DXVI. Privilegium pro coenobio Munsteriensi (Munchmunster). (Anno 1142, Jan. 23.)[HUNDIUS, Metropolis Salisburg. II, p. 518.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio RICHARDO abbati coenobii S. Petri siti in loco qui vocatur Monasterium, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
Justis votis assensum praebere justisque petitionibus aures accommodare nos convenit, qui licet indigni justitiae custodes atque praecones in excelsa apostolorum principum Petri et Pauli specula positi, Domino disponente, conspicimur. Quapropter, dilecte in Christo fili Richarde abbas, tuis postulationibus debitae charitatis affectione accommodamus assensum, et monasterium Beati Petri cui, Deo auctore, praesides, in tutelam et protectionem sedis apostolicae suscipientes, praesentis scripti pagina communimus: in primis siquidem statuentes ut ordo monasticus secundum beati Benedicti regulam ibidem perpetuis temporibus, Domino largiente, inviolabiliter conservetur. Nemini etiam vestrae professionis facultas sit alicujus levitatis instinctu, vel arctioris religionis obtentu, sine abbatis vel congregationis licentia de claustro discedere. Quod si discesserit, nullus episcoporum, nullus abbatum, nullus monachorum, sine communium litterarum cautione suscipiat, quandiu videlicet in ecclesia vestra monastici ordinis tenor, Domino praestante, viguerit. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu etiam aliis justis modis, Domino volente, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus adnotanda vocabulis: duas scilicet partes decimarum et oblationum de duabus parochiis, scilicet Attenhonem et Alantinchingen, quae ad praefatam ecclesiam pertinere noscuntur. Sepulturam quoque illius loci liberam esse concedimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat, salva matricis Ecclesiae debita justitia. Laborum quoque vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Prohibemus etiam ut nullus abbatiam ipsam, loca vel homines ad ipsam pertinentes occasione advocatiae inquietare, vel indebitis exactionibus molestare praesumptione temeraria audeat. Statuimus etiam ut in parochialibus ecclesiis, quae ad vestrum monasterium pertinent, presbyteros eligatis, et episcopo praesentetis qui, si idonei fuerint, et canonice reprobari non potuerint, episcopus animarum curam eis committat, ut de animarum quidem cura episcopo respondeant, vobis vero pro temporalibus debitam subjectionem exhibeant. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur; sed liceat vobis communi consilio, vel sanioris partis consensu, secundum Dei timorem et B. Benedicti regulam, absque alicujus contradictione abbatem eligere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium vestrum temere perturbare, vel ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus injustis vexationibus, vel indebitis exactionibus molestare, sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva nimirum dioecesani episcopi canonica reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit. Secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine, districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
SANCTUS PETRUS, SANCTUS PAULUS. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Achatii. Ego Otto diacon. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido card. SS. Cosmae et Damiani. Ego Gerhardus diaconus cardinalis S. Mariae in Dominica. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis. Ego Martinus tituli S. Stephani in Caelio Monte presbyt. cardinalis. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Guido presbyter cardinalis tit. S. Chrysogom. Ego Petrus presbyt. card. tit. Pastoris. Ego Hubaldus presbyt. card. tit. SS. Joannis et Pauli.
Datum Laterani per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et cancellarii, VII Kal. Martii, indictione VI, anno Incarnationis Dominicae 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno XII.
DXVII. Privilegium pro monasterio S. Petri Rosslebiensi. (Anno 1142, Jan. 25.)[ Thuringia sacra, p. 738.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio PETRO praeposito et fratribus Ecclesiae B. Petri in Rostenleve, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis in perpetuum.
Quoties illud a nobis petitur, quod religioni et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, praefatam ecclesiam in qua Domino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, sive aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Quidquid etiam Ludovicus et conjux ejus Mathildis consensu haeredum suorum eidem ecclesiae legitime contulerunt, similiter confirmamus. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, sed liceat vobis communi consilio vel partis consilii sanioris, secundum Dei timorem et B. Augustini regulam absque ullius contradictione eligere. Addentes etiam statuimus ut ordo canonicus secundum B. Augustini regulam perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Decernimus quoque ut nulli omnino homini liceat praefatam vestram ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus N. Ego Conradus substitutus episcopus N. Ego Gregorius diaconus card. Divi Georgii, Sergii et Bacchi N. Ego Albericus Ostiensis episcopus N. Ego Otto diaconus card. scribe orbi [ l. S. Georgii] ad Velum Aureum N. Ego Stephanus Praenestinus episcopus N. Ego Guido diac. card. Sanctorum Cosmae et Damiani N. Ego Martinus presbyter card. Sancti Stephani N. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos N. Ego Stantius [Constantius] presbyter card. H. Sanctae Savinae N. Ego Guido presbyter card. H. Sancti Chrisogoni N. Ego Rainerius presbyter card. H. Sancti Prisci N. Ego Thomas presbyter card. S. . . . Pauli N. Ego Cadalaus diac. card . . . . in Dominica N. Ego Octovianus diac. card. Sancti Nicolai in Carcere.
Datum sub--mo--[ l. Laterani, manu] Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri card. ac bibliothecarii, V Kal. Martii, indict. V, Incarnat. Dominicae anno 1142, pontificatus nostri domni Innocentii papae II anno XII.
DXVIII. Ad Guillelmum Montispessulani dominum.--Significat se episcopis provinciae Narbonensis mandasse, ut Ildefonsum comitem Tolosanum a ferendo auxilio proditoribus ejus de Montepessulano compescerent, alioquin excommunicandum. (Anno 1142, Mart. 3.)[DOM BOUQUET, Recueil, XV, p. 406.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio illustri viro GUILELMO Montispessulani, salutem et apostolicam benedictionem.
Sicut per alia scripta tibi mandasse meminimus, de adversitate tua affectione paterna dolemus, in quibus secundum Deum opem tibi et consilium libenter impendimus. Inde est quod venerabilibus fratribus nostris, illius terrae episcopis, per litteras nostras praecipiendo mandavimus ut Ildefonsum Tolosanum comitem ab auxilio proditorum tuorum de Montepessulano desistere commoneant; quod si contemptor exstiterit, ipsum excommunicatum publice denuntient, et in terra sua divina prohibeant officia celebrari. De episcopo vero Magalonensi quid actum sit, per nuntium tuum agnoscere poteris. Tu vero in Domino et in potentia virtutis ejus confortare, quia sperantes in se non derelinquit, sed ad portum optatae quietis perducit.
Datum Laterani, V Nonas Martti.
DXIX. Confirmatio bonorum omnium monasterii S. Columbani Bobiensis dioecesis ordinis Casinensis, quod sub protectione B. Petri recipitur. (Anno 1142, Mart. 8.)[COCQUELINES, Bullarum, privileg. ac diplom. Rom. ampliss. Collect. II, 258.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis OGLERIO abbati Sancti Columbani Bobiensis, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in perpetuum.
Desiderium quod ad religionis propositum et salutem consequendam pertinet, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecte in Domino lili, venerabilis fratris vestri episcopi justis precibus inclinati, Beati Columbani ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis privilegii patrocinio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum possidetis juste et canonice, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis causis, praestante Domino poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant: in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: curtem Sancti Martini cum ecclesia et castro, quod dicitur Petra-Carraria, cum omnibus suis pertinentiis, curtem Sancti Salvatoris cum ecclesia et pertinentiis curtem de Cruce cum ecclesia et pertinentiis suis, curtem de Garda cum ecclesiis, districtu, omnibusque pertinentiis suis, curtem de Gravilia cum ecclesia pertinentiisque suis, curtem quae dicitur Gomorga cum ecclesia pertinentiisque suis, curtem Vignalis cum ecclesia et pertinentiis suis, curtem Carelii cum ecclesia et pertinentiis suis, plebem Sancti Albani in Candubrio cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Evasii in Quintiniano cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Georgii quae est sita in Monte-Curto, cum pertinentiis suis, ecclesiam de Ceresola cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Antonii de Braida cum decimis et pertinentiis suis, ecclesiam S. Columbani de Monte claro cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Georgii de Montale cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Andreae de Travano cum decimis et pertinentiis suis, ecclesiam Sanctae Mariae in spelunca cum pertinentiis suis, ecclesiam infirmorum cum pertinentiis suis, ecclesiam Novam cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Laurentii cum pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Bartholomaei in Saxo cum pertinentiis suis, et medietatem mercati, mercatum Sancti Columbani, et aliud mercatum de Oliva, centum decem solidorum Papiens. In curte Auraemalae: villa de Stabulo, villa de Conio, villa de Cavana nova, decima de Pradello Antonino, villa de Dusbagno, villa de Salso, mansum Guasconi, possessionem Theodosii de Cigognis, villa Riuturni, Broidumque et pratum Donnicatum in monte Pennicis, monte de Menningo, villa de Cerreto, villa de Cavana cum Braida Donnica, Sapateli, et Roveretum, montem de Lenna, villam de Roncore, villam Taidelli, Pratum-longum, mansum Rugeli, Gambalata, Runchum de Grillo, Fraretum, Runchum de Pradilia, mansum Barbuti, mansum de Petra Columba, mansum de Vaccaritia, mansum de Silva, mansum de Buzochi, mansum de Costaalta, mansum de Conflenti, mansum de Garda, mansum Bonisenioris de Cavello, mansos de Uzoli Cazaritia, mansum Lisignoli inter Bobium et Traebiam, mansum de Motio, mansum de Gosino, mansum de Asino, mansum de Niblo, mansum de Oniziis, mansum de Cerecesola, mansum de Albino, mansum de Curto, mansum de Buchia, mansum de Merconis de Canneto, mansum de Sancto Desiderio, mansum de Guercho, decimam Sigisberti de Guita, mansum de Ponziprondo, mansum Rustici de Stavela, mansum Joannis Benedicti de Caulo, decimam Lanfranci de Otono, mansum Savonarii, mansum Ugonis Alberti Dagatarii, mansum Vallis Lauriculae, mansum de Pradello, mansum Borelli de Sarto, mansum Somenzarii, mansum de Sclavo, mansum de Maliolis, mansum Quoquotum, mausum Petroli, et Joannis de Caniolo, sortem unam in Lobi, sortem unam in Palatio; et censum de Corinello, braidam de Ponte, braidam juxta Fossatum de Batalia, braidam in campo Tufini, braidam in Pigno, braidam in Marzelasco, pratum quod dicitur Codognarium, cum vineis sibi adjunctis, vineam intra civitatem, et molendina quaecunque etiam praefatus Simon episcopus vel antecessores ejus, sive Aluisa uxor marchionis Marcelli cum filiis suis, vobis rationabiliter concesserit, similiter confirmamus. Sanc laborum vestrorum, quos propriis manibus et sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum, nullus omnino clericus, vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Si vero eadem episcopalis sedes vacaverit, vel Catholicum episcopum non habuerit, chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium, seu basilicarum ordinationes ecclesiasticas a quocunque malueritis episcopo, vobis suscipere liceat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quomodolibet fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva summi pontificis canonica justitia. Si quae igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrue satisfaciendo correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Domini nostri Redemptoris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic bonae actionis fructum percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
DXX. Monasterium Gerbacense [al. Ingerbacense] tuendum suscipit et ejus bona ac jura confirmat. (Anno 1142, Mart. 11.)[ Monumenta Boica tom. X, p. 236.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis BERONI praeposito ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, in Gerbacensi ecclesia regularem vitam professis, in perpetuum.
Apostolicae sedis clementiae convenit religiosos viros diligere, et eorum loca piae protectionis munimine confovere. Eapropter, dilecti in Domino filii, venerabilis fratris nostri Henrici Ratisponensis episcopi precibus inclinati, petitiones vestras rationabiles clementer admittimus, et praefatam ecclesiam in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus: statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, et in futurum rationabilibus modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Sancimus etiam ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam, perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Augustini regulam canonice providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praedictam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus vexationibus fatigare: sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura: salva dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Datum Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri card. et cancell., V Idus Martii, indict. V, anno Incarnationis Dominicae 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno XIII.
DXXI. Monasterii S. Imeri Bellelagiensis protectionem suscipit possessionesque confirmat. (Anno 1142, Mart. 14.)[HUGO, Annal. Praemonstrat., I, p. 216.] INNOCENTIUS episcopus servus servorum Dei, dilectis filiis GERALDO abbati Bellelagiae, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis in perpetuum.
Quoties illud a nobis petitur, quod religioni et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et Beati Imeri ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam et institutionem fratrum Praemonstratensium perpetuis temporibus ibi inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona, ipsa ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant: in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: ecclesiam Sancti Ursicini de Nocriol cum appendiciis suis; Rurscam vallem cum appendiciis suis; curiam de Boecourt cum pertinentiis suis; vineas apud Biellam. Sane laborum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli hominum praefatam Bellelagiensem ecclesiam liceat temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra conserventur, eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura; salva Basibensis episcopi canonica reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Octavius diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere.
Datae litterae per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, II Idus Martii, indictione IV, Incarnationis Dominicae 1141, pontificatus domni Innocentii II papae anno XI.
DXXII. Parthenonis S. Lamberti Tulbensis protectionem suscipit, possessiones confirmat, privilegia instituit. (Anno 1142, Mart. 18.)[COCQUELINES, II, 252.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus sanctimonialibus, in ecclesia Beati Lamberti martyris Tulbensi regularem vitam professis, tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
Desiderium quod ad religionis propositum, et animarum salutem pertinere monstratur animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilectae in Domino filiae, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam, in qua divino mancipatae estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, in primis siquidem statuentes ut ordo monasticus secundum beati Benedicti Regulam perpetuo inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona ipsa ecclesia inpraesentiarum, juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque posteris, et illibata permaneant: in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: allodium videlicet, et beneficium in Tulba, quod Gerlacus et conjux ejus Regelinde, devotionis intuitu cum multis aliis bonis suis Fuldensi monasterio tradiderunt, quemadmodum a bonae memoriae Conrado ipsius monasterii abbate, fratrum suorum et praedicti Gerlaci consilio cum quibusdam aliis bonis postmodum vobis religionis intuitu concessum est, allodium Evernide, villa Luvris, Hamelemburch quinque mansos et dominicale, Erdale VII mansos, in alia villa ejusdem nominis dimidium mansum unius Lathonis, et quidquid praefatus Gerlacus et uxor ejus habuerunt Franchenborne et Wolfchershlegere, allodium Vostat, quod dedit uxor ipsius Gerlaci, parochiam ipsius loci, et villam unam Voestensasso, decimationem dominicalium Hamelemburch, et dominicalis Thiebac.
Prohibemus etiam ut nulla ibi qualibet subreptionis astutia vel violentia praeponatur, nisi quam sorores communi assensu, vel pars sanioris consilii, secundum Dei timorem et beati Benedicti regulam, providerint eligendam. Praepositus quoque nullus ibi alius praeponatur, nisi quem abbatissa, communi sororum consilio sibi idoneum elegerit. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum conservatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva Fuldensis monasterii justitia et reverentia. Si quae igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.Ego Guido presbyter cardinalis tit. Sanctae Caeciliae Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, ss. Ego Albericus Ostiensis episcopus subscripsi. Ego Stephanus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos subscripsi. subscripsi. Ego Thomas presbyter card. tit. Vestinae subscripsi. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani subscripsi. Ego Octavianus diaconus cardinalis tit. Sancti Nicolai in Carcere subscripsi.
Data Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, XV Kalend. Aprilis, indictione X, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
DXXIII. Confirmatio possessionum Grandis-Silvae. (Anno 1142, April. 1.)[ Gall. Christ., XIII, Instrum., 18.] INNOCENTIUS, servus servorum Dei, dilectis filiis BERTRANDO abbati monasterii Grandis-Silvae ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regularem vitam professis in P. P. M.
Apostolici moderaminis clementiae convenit religiosos diligere et eorum loca pia protectione munire. Dignum namque et honestati conveniens esse cognoscitur ut qui ad ecclesiarum regimen assumpti sumus, eas et a pravorum hominum nequitia tueamur et apostolicae sedis patrocinio foveamus. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum beatae Dei Genitricis semperque virginis Mariae monasterium, quod in Tolosano episcopatu situm est, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus. Statuentes ut ordo monasticus secundum beati Benedicti Regulam et institutionem fratrum Cisterciensium perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: locum scilicet Grandem-Silvam, cum omnibus quae ad ipsum pertinent, qui locus infra has quatuor ecclesias videlicet Riclercellam, Pulchrum-Montem, Bolliacum, et sanctum Germanum, situs est. Grangiam de Cobirac, grangiam de Combaroger. Et ultra fluvium Garonnae grangiam de Baniols, Grangiam de Lasela. In alio loco sub castro de Caraman grangiam de Salet. Praeterea in pago Narbonensi locum Fontisfrigidi cum decimis et primitiis et omnibus pertinentiis suis, quem Aimericus vicecomes Narbonensis ad aedificandam ibi abbatiam pro redemptione animae suae praedicto abbati et fratribus in perpetuum contulit. In pago Petragoricensi locum de Scenzalas cum decimis et primitiis et omnibus quae ad eum pertinent, sane laborum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur; sed liceat vobis communi consilio vel partis consilii sanioris secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam, absque ullius contradictione abbatem eligere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius Gerardus. Ego Conradus Sabiniensis episcopus, diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Albericus Ostiensis episc. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Gerardus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Dominica. Ego Octavianus diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis. Guizo presbyter cardinalis tituli Sanctae Caeciliae.
Datum Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, Kalendis Aprilis, indictione quinta, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domini Innocentii II anno XIII.
DXXIV. Privilegium pro ecclesia S. Laurentii Viterbiensi. (Anno 1142, April. 3.)[BUSSI, Istoria della citta di Viterbo, I, p. 400.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio AZONI archipresbytero ecclesiae Sancti Laurentii Viterbiensis, ejusque successoribus canonice substituendis.
Piae postulatio voluntatis debet effectu prosequente compleri ut devotionis sinceritas laudabiliter innotescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecte in Domino fili Azo archipresbyter, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam, cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam Sancti Blasii, ecclesiam Sancti Egidii, ecclesiam Sancti Bartholomaei cum omnibus earum pertinentiis. Oblationes vero vivorum et quidquid eisdem ecclesiis pro mortuis conceditur, vel offertur, quaecunque etiam in aliis ecclesiis legitime possides, vobis nihilominus confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praenotatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, seu quibuslibet modis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine divinae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem ecclesiae justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Datum Laterani per manus Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, III Nonas Aprilis, indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
DXXV. Privilegium pro ecclesia S. Stephani Totosana. (Anno 1142, April. 19.)[ Gall. Christ., XIII, Instrum. p. 19.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri RAIMUNDO Tolosano episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio, fratres nostros tam vicinos quam longe positos debemus diligere, et ecclesiis in quibus Domino militare noscuntur, suam justitiam conservare: eapropter, venerabilis frater, Raimunde episcope, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et Tolosanam B. protomartyris Stephani ecclesiam, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum juste et canonice possides, aut in futurum rationabilibus modis, Deo propitio, poteris adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Praeterea apostolica auctoritate interdicimus ut nullus laicus sive clericus in tuo vel tuorum successorum obitu episcopalia bona pervadat aut res ecclesiasticas distrahat, sed ad opus Ecclesiae et episcopi substituendi in oeconomi et archidiaconorum maneant potestate: prohibemus etiam ut eadem bona sine tuo vel successorum consilio, vel sanioris partis capituli ipsius ecclesiae, nullus vendere vel impignorare, seu quolibet modo alienare praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat eamdem ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica, etc. Ego Innocentius Catholicae ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Himinarius Tusculanus episcopus Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Martinus presbyter cardin. tit. S. Pastoris. Goizo presbyter cardin. tit. S. Caeciliae. Gregorius diaconus cardin. SS. Sergii et Bacchi. Otto diaconus cardin. S. Georgii ad Velum Aureum. Guido diaconus cardin. SS. Cosmae et Damiani. Geraldus diaconus cardin. S. Mariae in Dominica. Octavianus diaconus cardin. S. Nicolai in Carcere. Petrus cardin. Sanctae Mariae in Porticu. Nicolaus diaconus cardin. sanctae Romanae Ecclesiae.
Datum Laterani per manum Geraldi S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, XIII Kal. Maii, indict. V, Incarnationis 1142, pontificatus vero Innocentii II papae anno tertio decimo.
DXXVI. Ad clerum et populum Tolosanum.--Commendat eis Raimundum episcopum a se venientem, mandatque ut opem ei et consilium praebeant ad recuperanda distracta Ecclesiae Tolosanae bona. (Anno 1142, April. 19.)[D. BOUQUET, t. XV, p. 406.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis clero et populo Tolosano, salutem et apostolicam benedictionem.
Venientem ad nos venerabilem fratrem nostrum Raimundum episcopum vestrum, debita benignitate suscepimus, et de iis quae ad episcopale officium pertinent diligenter instruximus. Ipsum itaque cum gratia sedis apostolicae et litterarum nostrarum prosecutione ad sedem propriam remittentes, universitatem vestram rogamus, monemus atque praecipimus, quatenus ipsum benigne recipiatis, affectione praecipua diligatis et honoretis, eique tanquam patri et animarum vestrarum episcopo obedientiam et reverentiam humiliter deferatis. In recuperandis quoque bonis et possessionibus Tolosanae Ecclesiae, quae per malos rectores distracta vel alienata sunt, et habitis conservandis, tanquam boni filii opem et consilium praebeatis. Nos quidem venditiones, impignorationes, vel quaslibet alienationes de bonis vel possessionibus episcopalibus, absque ipsius episcopi consensu per quoslibet factas evacuamus et irritas esse censemus. Si quis vero rebellis et inobediens esse praesumpserit, sententiam quam in eum canonice promulgaverit, nos auctore Domino ratam habebimus.
Datum Laterani XIII Kal. Maii.
DXXVII. Ecclesiam B. Eusebii Vercellensem tuendam suscipit, canonicorumque possessiones confirmat. (Anno 1142, April. 25.)[UGHELLI, Italia sacra, IV, 779.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ABRAHAM archipresbytero, et canonicis majoris Vercellensis Ecclesiae, tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis in perpetuum.
Aequitatis et justitiae ratio persuadet nos Ecclesiis perpetuam rerum suarum firmitatem et vigoris inconcussi monumenta conferre. Non enim decet clericos, in sortem Domini vocatos, perversis malorum hominum molestiis agitari, et temerariis quorumlibet vexationibus fatigari, similiter et praedia, usibus secretorum coelestium dedicata, nullas potentum angarias nihil debent extraordinarium sustinere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et B. Eusebii Vercellensem Ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et per vos eidem Ecclesiae in perpetuum et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: curtem Caresianam, Villiacum, montem Galliani cum omnibus appendiciis suis, Portum servi; praeterea antiquas et rationabiles consuetudines ipsius Ecclesiae ratas manere censemus. Nulli ergo omnino hominum liceat praedictam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu vexationibus fatigare, salvis privilegiis, scilicet Romanae Ecclesiae et episcopi Vercellensis canonica reverentia. Si quis contra haec temere venire tentaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, et a sacratissimo corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi alienus fiat, et in extremo judicio ultioni subjaceat. Amen, amen. Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episc. Ego Martinus presb. card. S. Stephani. Ego Guido S. R. E. indignus sacerdos. Ego Stamius presb. card. tit. S. Sabinae. Ego Guido presb. card. S. Chrysogoni. Ego Ranerius presb. card. tit. S. Priscae. Ego Petrus presb. card. tit. Pastoris. Ego Goizo presb. card. tit. S. Caeciliae. Ego Ubaldus presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli. Ego Thom. presb. card. Tit. Vestinae. Ego Greg. diac. card. SS. Sergii et Bacchi. Ego Otho diac. card. S. Georgii ad Velum Auri. Ego Guido diac. card. SS. Cosmae et Damiani. Ego Vassallus diac. card. S. Eustachii. Ego Ubaldus diac. card. in Via Lata. Ego Gerardus diac. S. Mariae in Dominica. Ego Octavianus diac. card. S. Nicolai in Carcere. Ego Guido S. R. E. diac. card. Ego Petrus diac. card. S. Mariae in Porticu. Ego Guido S. R. E. diac. card.
Datum Laterani per manum Gerardi S. R. E. presb. card. ac bibliothecarii, VII Kal. Maii, indict. quinta, Incarnationis Dom. anno 1142, pont. D. Innocentii II papae anno decimo tertio.
DXXVIII. Ad Petrum Venerabilem Cluniacensem abbatem.--Manerium in Anglia a rege Stephano datum loco centum marcarum, quas rex Henricus dederat. (Anno 1142, Maii 19.)[MANSI, Concil., XXI, 408.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio PETRO Cluniac. abbati, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis, in perpetuum.
Ad hoc in apostolicae sedis regimine, disponente Deo, promoti sumus, ut piis votis assensum praebere, auresque nostras inclinare justis petitionibus debeamus. Quia sicut injusta poscentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima et justa postulantium non est differenda possessio. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus gratum impertientes assensum, manerium de Letdecumba, quemadmodum ab illustri viro Stephano Anglorum rege, cum consuetudinibus et libertatibus illi pertinentibus, et omnibus suis appendiciis, de proprio dominio suo vobis devotionis intuitu concessum est, et scripto suo firmatum, pro centum videlicet marcis argenti quas Henricus bonae memoriae Anglorum rex, praedecessor illius, et thesauro suo annis singulis persolvendas, vobis concesserat, auctoritate apostolica vobis et per vos Cluniacensi monasterio confirmamus, et praesentis scripti pagina communimus. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae confirmationis paginam sciens, etc. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus, subscripsi. Ego Albericus Ostiensis episcopus, subscripsi. Ego Martinus presbyter card. tit. S. Stephani, subscripsi. Ego Statius presbyter cardinalis tit. S. Sabinae, subscripsi. Ego Guido presb. card. tit. S. Chrysogoni, subscripsi. Ego Goizo presb. card. tit. S. Caeciliae, subscripsi. Ego Hubaldus presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli subscripsi. Ego Rainerius presb. card. tit. Sanctae Priscae, subscripsi. Ego Otto diaconus card. S. Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Guido diaconus card. SS. Cosmae et Damiani, subscripsi. Ego Gerardus diac. card. S. Mariae in Dominica, subscrip Ego Octavianus diac. card. S. Nicolai in Carcere, subscripsi. Ego Petrus diac. card. S. Mariae in Porticu, subscripsi.
Datum in monte Tiburtino per manum Gerardi S. R. E. presb. card. ac bibliothecarii, XIV Kal. Junii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
DXXIX. Privilegium pro Ecclesia Ragusina. (Anno 1142, Jun. 11.)[FARLATUS, Illyricum sacrum, tom. VI, p. 63.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ANDREAE Ragusii civitatis antistiti, ejusque successoribus canonice promovendis, in perpetuum.
Ex commisso nobis apostolatus officio fratribus nostris tam vicinis quam longe positis, paterna nos convenit provisione consulere, etc. Itaque postulationibus tuis, debita benignitate gratum impertientes assensum, etc., quascunque parochias . . . tibi tuisque successoribus integras permanere sancimus, scilicet Zachulmiae regnum, et regnum Serviliae, Tribuniaeque regnum, civitatem quoque Catharinensem seu Rosae, Budoanensem Avarorum, Ulcinatensem atque Scodrensem, nec non Drivastensem, et Polatensem cum abbatiis, ecclesiis et parochiis earum, etc. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae contitutionis paginam sciens, temere contra eam venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subs.
Ego Albitius, etc.
Datum in monte Tiburtino per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyt. cardin. ac bibliothecarii, III Idus Junii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno XIII.
DXXX. Privilegium pro ecclesia S. Mariae de Stromberch. (Anno 1142, Junii 12.)[LACOMBLET, Urkundenb, I, p. 233.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis WALTHERO Ecclesiae Sanctae Mariae de Stromberch praeposito, atque HERMANNO, caeterisque ipsorum fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est, ut religiosas diligamus personas, et bene placentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratus aliquando famulatus impenditur, nisi ex charitatis radice procedens a puritate religionis fuerit conservatus. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam Ecclesiam in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam, perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia impraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis, vestrisque successoribus, et illibata permaneant. Decimas quoque totius montis in quo vestra ecclesia sita est, et omnium novalium quae excolentur intra terminum, videlicet intra marcam hominum habitantium in Winthere, et caetera omnia quae ab Arnoldo Coloniensi archiepiscopo vobis rationabiliter concessa sunt, similiter confirmamus. Advocatiam vero ipsius loci nullus sibi usurpare praesumat, nisi quem fratres communi consensu, vel sanioris partis consilii, secundum Dei timorem, et ejusdem loci utilitatem, providerint eligendum. Sane laborum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus, omnino clericus vel laicus, decimas a vobis exigere praesumat. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut quicunque es illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat; salva tamen justitia matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praedictam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus profutura; salva Coloniensis archiepiscopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, subs. Ego Albericus Ostiensis episcopus, subs. Ego Octavianus diaconus cardinalis S. Nicolai in Carcere subs.
Data in monte Tiburtino per manum Gerardi Sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, II Idus Junii, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
DXXXI. Henrico Moraviensi episcopo Guidonem cardinalem legatum ad corrigendas cleri enormitates in has partes missum, recommendat, rogans ut ipsi ope et consilio assistat. (Anno 1142, Aug. 21.)[BOCZEK, Cod. diplom. Morav. I, 215, ex ms. codice archivii Olomucensis, saec. XIV, sign. CCCLXXIX, ecclesiae Litoviensis saec. XV.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO, Moraviensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Diu est quod fraternitatem tuam in exstirpandis vitiis et fovendis virtutibus valde sollicitam esse, et pro Christianae fidei religione in partibus illis propaganda te instantius laborare cognovimus. Pro magna itaque, quam de persona tua habemus fiducia, dilectum filium nostrum Guidonem diaconum cardinalem, prudentem quidem et honestum virum, quem pro enormitatibus corrigendis ad partes illas de nostro latere destinamus, dilectioni tuae attentius commendamus, rogantes, quatenus sibi diligenter assistas, et in his quae ad Christianae religionis augmentum et morum correptionem spectare cognoveris, opem et consilium praebeas.
Datum Laterani XII Kalendas Septembris.
DXXXII. Monasterium Arnsteinense tuendum suscipit et ejus possessiones juraque confirmat. (Anno 1142, Sept. 30.)[HONTHEIM, Hist. Trevir. diplom., I, 548.] INNOCENTIUS, etc., dilectis filiis GODEFRIDO abbati Arnsteinensi ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est ut religiosas diligamus personas et bene placentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratus aliquando famulatus impenditur nisi ex charitatis radice procedens, a puritate religionis fuerit conservatus. Oportet igitur omnes Christianae fidei amatores diligere, et loca venerabilia cum ipsis personis divino officio mancipatis attentius confovere, ut nullis pravorum hominum inquietentur molestiis, vel importunis angariis fatigentur. Proinde, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et Arnsteinensem B. Dei genitricis semperque Virginis Mariae, et gloriosi confessoris Christi Nicolai ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, in primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, secundum beati Augustini regulam et institutionem fratrum Praemonstratensium, perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Nullus etiam fratrum post factam professionem alicujus levitatis instinctu vel districtioris religionis obtentu audeat sine abbatis totiusque congregationis permissione discedere, discedentem vero nullus abbatum vel clericorum sine communi litterarum cautione suscipiat. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona, tam ex dono vel concessione illustris viri Ludovici, et Gudae uxoris suae, quam aliorum Dei fidelium inpraesentiarum juste et canonice possidetis, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus in perpetuum et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Ecclesiam Sanctae Margaretae cum decima, ecclesiam Kirchdorff cum decima et caeteris suis pertinentiis, sicut a fratre nostro Alberone archiepiscopo Trevirensi vobis rationabiliter concessa esse dignoscitur, Clelebach cum omni possessione sua, sicut a praefato archiepiscopo vobis concessa est, Hattenhusen, Welderode, Gozenerode, Holdenruche, cum omnibus eorum pertinentiis vineas, et silvas in Neven et Bremme, cum omni jure et dominio, sicut praefatus Ludovicus vobis concessisse dignoscitur. Bubenheim cum ecclesia et omnibus possessionibus suis, Wize et Berhernhem. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum, nullus omnino clericus, vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Obeunte vero te ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptione, astutia vel violentia praeponatur, sed liceat vobis communi consilio, vel parte sanioris consilii, secundum Dei timorem et beati Augustini regulam, absque ullius contradictione, abbatem eligere. Porro loci vestri advocatiam nullus invadere vel usurpare praesumat, nisi quem abbas et fratres, secundum Deum et ipsius loci utilitatem, providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva Trevirensis archiepiscopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Eccles. episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gregorius cardinalis diaconus SS. Sergii et Bacchi. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Stannus presbyter cardinalis tituli S. Sabinae. Ego Guido card. presb. tituli S. Chrysogoni. Ego Rainerius presb. card. S. Priscae. Ego Guido diaconus card. SS. Cosmae et Damiani. Ego Petrus diacon. cardinalis Sanctae Marthae in Porticu.
Datum Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presb. cardinalis ac bibliothecarii, XI Kalend. Octobris, indictione quinta, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno XIII.
DXXXIII. Ecclesiae Colbicencis protectionem suscipit possessionesque ac privilegia confirmat, petentibus Rodulfo Halberstadensi et Alberto Bambergensi episcopis. (Anno 1142, Sept. 30.)[BECKMANN, Hist. v. Anhalt., I, 469.] DXXXIV. Monasterii S. Mariae Varlariensis protectionem suscipit bonaque confirmat. (Anno 1142, Oct. 27.)[HUGO, Annal. Praemonstrat., II, p. 651.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ALBERTO praeposito Ecclesiae Sanctae Mariae de Varlare, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
Desiderium quod ad religionis propositum et animarum salutem pertinere monstratur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congraum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatam ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: Coesvilde, Asbecke, Lette, decimam; Lette mansum Adelheidis invariare. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu insolentia praeponatur, sed liceat vobis communi consilio, vel partis consilii sanioris, secundum Dei timorem, et beati Augustini regulam, absque alicujus contradictione praepositum eligere. Porro loci vestri advocatiam nullus invadere, vel usurpare praesumat, nisi quem praepositus et fratres, secundum Deum et ipsius loci utilitatem unanimiter praeviderint eligendum. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut quicunque se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat, salva tamen justitia matricis Ecclesiae. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis jumentorum vestrorum animalium, nullus omnino clericus, vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, aut ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Octavianus diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere.
Datum Laterani per manum Gerardi Sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, VI Kalendas Novembris, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II anno XIII.
DXXXV Monasterii SS. Sixti et Sebastiani Chiemseensis tutelam suscipit ac privilegia bonaque confirmat. (Anno 1142, Oct. 29.)[ Monumenta Boica, II, p. 386.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis CONONI praeposito de Chiemseensi, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis in perpetuum.
Desiderium quod ad religionis propositum et animarum salutem pertinere monstratur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecte in Domino fili Cono praeposite, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et beati Christi martyris Xisti et Sebastiani ecclesiam in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus; in primis siquidem statuentes ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque etiam bona inpraesentiarum juste et canonice possidetis, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia vel violentia praeponatur; sed liceat vobis communi consilio vel parti consilii sanioris, secundum Dei timorem et B. Augustini regulam absque ullius contradictione, praepositum eligere. Advocatiam quoque ipsius loci nullus invadere, vel usurpare praesumat, nisi qui a praeposito et fratribus secundum Deum et ipsius ecclesiae utilitatem concorditer electus fuerit. Ad haec sepulturam ejusdem loci liberam esse concedimus, ut quicunque se illic sepeliri deliberaverint, nisi excommunicati sint, nullus obsistat, salva tamen justitia matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat eamdem ecclesia temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet modis fatigare; sed omnia integra et illibata conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua sane in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque periculum patiatur, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Datum Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae cardinalis presbyteri ac bibliothecarii, IV Kalendas Novembris, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
DXXXVI. Monasterii Salvatoris et S. Bonifacii Fuldensis possessiones privilegiaque, petente Alehotfo abbate, confirma (Anno 1142, Nov. 15.)[DRONKE, Cod. diplom. Fuld., 391.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ALOLFO, abbati monasterii Salvatoris Domini nostri Jesu Christi et Sancti Bonifacii, siti juxta ripam fluminis quod Fulda vocatur, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Cum universis Dei fidelibus ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio debitores existamus, illis tamen locis atque personis, quae ad sedem apostolicam specialius pertinere noscuntur, propensiori nos convenit charitatis studio imminere. Eapropter, dilecte in Domino fili Alolfe abbas, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus et Salvatoris Domini nostri Jesu Christi monasterium, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sanctae Romanae Ecclesiae privilegio communimus. Statuimus enim ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et legitime possidet aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis praestante Domino poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus duximus adnotanda: Monasterium videlicet Sancti Andreae apostoli, quod vocatur Exaiulum, situm Romae juxta ecclesiam Sanctae Dei genitricis Mariae semper virginis, quae vocatur ad Praesepe, a praedecessore nostro felicis memoriae Leone praedecessori tuo Hecberto religioso abbati respectu dilectionis donatum, cum omnibus caminatis, mansionibus, cellis, vinariis et coquina, cum vineis, hortis, diversisque pomorum generibus, cum curte et puteo, et introitu per portam majorem a via publica, et cum omnibus ad idem monasterium generaliter pertinentibus, tam intra quam extra urbem sitis, quae ei juste ac recte pertinere noscuntur. Prohibemus autem omnem cujuslibet ecclesiae sacerdotem in jam dicto vestro Fuldensi monasterio aliquam ditionem habere, vel auctoritatem praeter nostram apostolicam sedem. Specialiter vero episcopum in cujus dioecesi constat esse constructum, ita ut nisi ab abbate ipsius monasterii fuerit invitatus, nec missarum ibidem solemnia celebrare praesumat. Porro dona, oblationes ac decimas fidelium absque ullius personae contrarietate eidem monasterio perpetuo firma esse sancimus. Interdicimus etiam ne femina unquam illuc ingredi praesumat, et ne quis unquam placitum ibi habeat vel in caeteris ejus locis, nec servos nec colonos ad aliquod servitium constringat nisi cui abbas ad utilitatem suae necessitatis assensum praebuerit. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu aut fratrum pars consilii sanioris secundum beati Benedicti regulam elegerint. Statuimus autem ut congruis temporibus nostrae sollicitudini ecclesiasticae intimetur, qualiter religio monastica inter fratres tuo regimini commissos regulari habitu dirigatur concordiaque convenienti ecclesiastico studio mancipetur, ne forte (quod absit!) sub hujus privilegii obtentu animus gressusque rectitudinis vestrae a norma justitiae aliquo modo retorqueatur. Concedimus etiam tibi, fili charissime, praedicare verbum Dei auctoritate nostra apostolica, et ut tam tu quam successores tui ante alios abbates Galliae seu Germaniae primatum in omni loco conventuque obtineatis. Usum quoque dalmaticae et sandaliorum in missarum solemniis ex apostolicae sedis benignitate secundum quod in antecessorum nostrorum privilegiis continetur dilectioni tuae concedimus. Et ob majorem familiaritatis praerogativam, quam in sancta Romana Ecclesia nostro tempore consequi meruisti, licentiam utendi mitra et annulo tibi tuisque successoribus nihilominus impertimur. Abbas vero non nisi a nostra sede benedicatur a qua benedici debet. Et si in aliquo crimine accusatus fuerit, ejusdem tantummodo Romanae sedis judicium exsequatur. Illud insuper generaliter addendum esse dignum duximus ut quidquid auctoritate praedecessorum nostrorum, regum vel imperatorum ipsi Fuldensi coenobio certum est fuisse concessum, sit etiam nostra auctoritate apostolica per hujus scripti paginam confirmatum. Nulli ergo omnino hominum liceat, etc., ut in privilegio anni 1137, supra, usque ad aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. (S. p.) Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus (B. V.) Ego Cunradus Sabinensis episcopus. Ego Stefanus Praenestinus episcopus. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Petrus presbyter cardinalis de tit. Pastoris. Ego Thomas presbyter cardinalis tit. Vestinae. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Humbaldus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Via Lata. Ego Octavianus diaconus cardinalis S. Nicolai in Carcere. Ego Petrus diaconus cardinalis S. Mariae in Agro. Ego Petrus diaconus cardinalis S. Mariae in Porticu.
Datum Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, XVII Kal. Decembr., indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
DXXXVII. I[eronymo] priori ecclesiae S. Frigdiani Lucensis significat eum a clericis laicisque Ecclesiae Aretinae Romam vocatis episcopum electum esse. Hortatur ut episcopatum capessat. (Anno 1142, Nov. 22.)[BALUZ., Miscell., IV. 592.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio I. priori S. Fridiani, salutem et apostolicam benedictionem.
Aretina Ecclesia pastore viduata, quoniam sicut in talibus solet fieri, in diversas personas partium vota se diviserunt, pro electione aliquandiu laboravit, et in personam honestam et religiosam per se ipsa convenire non potuit. Et quoniam ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio nostra interest omnium Ecclesiarum curam gerere, et omnibus paterna sollicitudine providere, ejusdem Ecclesiae, tam ex clericis quam ex lalcis, graviores et honestiores personas universitatis vice ante nostram praesentiam evocavimus, et eos per nos et fratres nostros ad unitatem et concordiam revocare curavimus. Inspirante itaque illo a quo omne bonum, et sine quo nihil boni possumus, in personam tuam, dilecte in Domino fili, convenerunt, et in nostra et in fratrum nostrorum praesentia praepositus, archidiaconus, abbates et alii clerici, consules quoque et judices qui cum eis venerant, unanimiter et concorditer te in pastorem et episcopum suum elegerunt. Ergo quoniam servus Christi utilitati proximorum non debet secretum ( sic ) ponere suum, quando ipse Patris Unigenitus, ut multis prodesset, de sinu Patris egressus est ad publicum nostrum, per praesentia tibi scripta mandamus, et mandando per obedientiam praecipimus quatenus regimen Aretinae Ecclesiae, ad quod Domino disponente vocatus es, confisus de misericordia Dei, suscipias, et non tantum tibi, sed commisso tibi a Deo populo prodesse studeas.
Data Laterani X Kal. Decemb.
DXXXVIII. Privilegium pro Ecclesia Bellicens (Anno 1142, Dec. 4.)[ Gallia Christiana vetus, II, p. 361.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri GUILLELMO Bellicensi episcopo, ejusque successoribus, canonice substituendis, in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, ut devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecte in Domino frater Guillelme episcope, tuis justis postulationibus clementer annuimus, Bellicensem B. Joannis Baptistae ecclesiam cui Deo auctore praeesse dignosceris, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut quemadmodum a tua discretione, frater episcope, assensu potioris et sanioris partis fratrum ipsius ecclesiae, in praesentia fratrum Portensium statutum est, eadem Bellicensium ecclesia, secundum B. Augustini regulam ordinetur. nullus ibi de caetero nisi canonicus regularis substituatur, omnium quoque bonorum ipsius ecclesiae usum, et administrationes regulares habeant, exceptis tribus obedientiis, videlicet Bellicensi, Veronensi, et ea quae est apud Motam; quarum census in XXIV partes dividatur; et quisque saecularium unam ex ipsis accipiat, reliquae vero in usus regularium convertantur; decedentibus vero saecularibus, qui praedictas habent obedientias, ad administrationem regularium redeant, censum tamen consuetum communi persolvant. Obeunte vero te nunc ejusdem civitatis episcopo, nullus ibi nisi regularis ordinis episcopus eligatur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum juste et canonice possides, aut in futurum rationabilibus modis, Deo propitio, poteris adipisci, firma tibi, tuisque successoribus . . . . eidem Ecclesiae illibata permaneant, in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: jus episcopale, videlicet in ecclesiis de Ponte, in ecclesia de Dombalino, de S. Joanne, de Avelano, et de Avaut, in ecclesia de S. Benigno, de S. Albino, et villa de Bredoria, de S. Joanne de Verello, et de Oncino, et de Boschia, de Aquabella, de Lepino, de Dullino, de Aino, de S. Franco, de Palude, de S. Andrea, de Festileo, de Pressino, de Romanco, de Chimilino, de Corbelino, de Favergiis, de Sancto Symphoriano, de Avolino, de Sancto Martino, de Amonstro, de Coesino. In Lugdunensi archiepiscopatu, ecclesias de Izernore, terras ibidem, ecclesiam Genriscio, ecclesiam de Nato cum appendiciis, ecclesiam de Pulleyo. In Bisuntino archiepiscopatu, ecclesiam de Savineo, de Sarruniaco. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si quae igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrua satisfactione emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat; cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Ego Conradus Sabinensis episcopus, Stephanus Praenestinus episcopus, Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum, Aymarus Tusculanus episcopus, Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos, Guido presbyter cardinalis tit. Sancti Chrysogoni, Thomas presbyter cardin. tituli, etc.
Datum Laterani per manum Gerardi Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, pridie Nonas Decembris, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno XIII.
DXXXIX. Arnulphum secundum praepositum Sonnebecanum ordinis S. Augustini in dioecesi Morinensi abbatiali dignitate exornat, ejusque monasterii privilegia confirmat. (Anno 1142, Dec. 5.)[MIRAEI, Opp. diplom., II, p. 1163.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis, ARNULPHO Sonnebeccensi abbati, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris substituendis in perpetuum.
Apostolicae moderaminis clementiae convenit, religiosos diligere, et eorum loca pia protectione munire, dignum namque et honestati conveniens esse cognoscitur, ut qui ad Ecclesiarum regimen assumpti sumus, eas a pravorum hominum nequitia tueamur, et apostolicae sedis patrocinio foveamus. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et B. Dei Genitricis semperque virginis ecclesiam in qua divino mancipati estis obsequio sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio munimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia in praesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis Deo propitio poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Statuimus etiam ut ordo canonicus secundum B. Augustini regulam et institutionem fratrum de Aridagamantia perpetuis in temporibus inviolabiliter observetur; prohibemus quoque ut nullus post factam ibidem professionem absque abbatis totiusque congregationis permissione ex eodem claustro discedere audeat; discedentem vero absque communi litterarum cautione nullus suscipiat. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi vel sanioris partis assensu, secundum Deum provideant eligendum. Decernimus ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva dioecesani episcopi canonica justitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Datum Laterani per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, Nonis Decembris, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno decimo tertio.
DXL. Privilegium pro monasterio Rotensi. (Anno 1142, Dec. 6.)[ Monumenta Boica, II, p. 356.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis BERTRICO abbati Rotensis monasterii, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum.
Religiosis desideriis dignum est facilem praebere consensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum Sanctorum Marini et Aniani monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus: statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Sancimus etiam ut ordo monasticus secundum beati Benedicti Regulam perpetuis ibi temporibus inviolabiliter conservetur, atque nulli fratrum post factam professionem proprium quid habere liceat, sed in abbatis sui obedientia cum omni humilitate permaneant. Laborum quoque vestrorum quos propriis manibus, aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus, vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate vestrorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, sed liceat vobis communi consilio et parti consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam absque ullius contradictione abbatem eligere. Porro loci vestri advocatiam nullus invadere vel usurpare praesumat, nisi quem abbas et fratres secundum Deum et utilitatem ipsius monasterii ibi providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Ad indicium autem hujus a sede apostolica perceptae protectionis, bizantium aureum nobis nostrisque successoribus annualiter persolvetis. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua juste servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant.Ego Boethius presb. card. tit. Sancti Clementis Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Stephanus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos ss. ss. Ego Hubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata ss. Ego Octavianus diac. card. S. Nicolai in Carcere ss. Ego Guido presbyter card. tit. S. Chrysogoni ss. Ego Petrus diaconus card. S. Mariae in Porticu ss.
Datum Laterani per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyteri card. et bibliothecarii, VIII Idus Decembris, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1142; pontificatus vero domni Innocentii papae II anno XIII.
DXLI. Ad Cunradum archiepiscopum Salzburgensem.--Tutelam monasterii Rotensis contra Henricum comitem de Lechsgemunde committit. (Anno 1142, Dec. 6.)[ Monumenta Boica, I, p. 358.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri C[UNRADO] Salzburgensi archiepiscopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Dilectus filius noster Berticus abbas Rotensis ad nostram praesentiam veniens graviter questus est, quod Henricus comes de Lechismunde possessiones sui monasterii injuste occupaverit, et privilegium sedis apostolicae, postposita omnipotentis Dei reverentia, suo monasterio violenter abstulerit. Quod quam grave sit, quantaque animadversione plectendum, fraternitati tuae incognitum esse non credimus: quocirca per praesentia tibi scripta mandamus, et mandando praecipimus quatenus eumdem comitem privilegium et possessiones ejusdem monasterii reddere praefato abbati, aut in tua praesentia justitiam facere districte commoneas. Quod si intra 40 dies post tuam commonitionem adimplere contempserit, canonica eum censura coerceas.
Datum Laterani VIII Idus Decembris.
DXLII. Monasterii S. Michaelis Lunaelacensis protectionem suscipit. (Anno 1142, Dec. 8.)[PEZ, Thes. Anecdot., VI, I, 335, ex autographo.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis CUONRADO, Lunelacensi abbati, ejusque confratribus, tam praesentibus quam futuris, regularibus substituendis, in perpetuam rei memoriam.
Desiderium, quod ad religionis propositum et animarum salutem pertinere monstratur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et B. Michaelis archangeli monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: ecclesiam Mansee, ecclesiam Steinenkirchen, ecclesiam Wisilburg, ecclesiam Schonau, ecclesiam Straswalchen, ecclesiam Absdorff, praedium, quod Counradus de Irembrechtingen, et uxor ejus Mechtildis eidem monasterio contulerunt, videlicet Irembrechtingen, et apud Tettingen curiam unam, et apud Rattveld mansum unum et apud Liugane mansum dimidium . . . . ad ipsum praedium pertinentibus . . curtem, quam Engelmarus et soror ejus Benedicta apud Direnek vobis dederunt.. . . fili Cuonrade abbas, apud Cremisse emisti. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia vel violentia praeponatur, nisi quem fratres, communi vel sanioris partis consilio et assensu, secundum Deum et B. Benedicti Regulam, providerint eligendum.
Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare: sed omnia integra conserventur, eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salvo jure, dioecesani episcopi canonica reverentia.
Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sanctissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Otto, diaconus cardinalis S. Gregorii ad Velum Aureum. Ego Octavianus, diaconus cardinalis S. Nicolai in Carcere. Ego Thomas presbyter cardinalis tit. Vestinae.
Datum Laterani per manus Gerardi, sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, VI Idus Decembris, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domini Innocentii II PP. anno XIII.
DXLIII. Abbatiam Parcensem, ordinis Praemonstratensis, apostolica confirmatione ac protectione donat. (Anno 1142, Dec. 17.)[HUGO, Annal. Praemonstr., II, Pr., p. 310.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PHILIPPO abbati de Parcho, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuam memoriam.
Desiderium quod ad religionis propositum attinet, et ad animarum salutem pertinere monstratur, animo nos decet lubenti concedere, et petentium desideriis, congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et Parchensem Ecclesiam, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia juste et canonice inpraesentiarum possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Statuimus etiam ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam et fratrum Praemonstratensium institutionem, in ipsa ecclesia, futuris temporibus inviolabiliter conservetur. Nulli quoque fratrum post factam professionem, absque abbatis totiusque congregationis permissione ex eodem claustro discedere liceat; discedentem vero, absque communi litterarum cautione, nullus suscipiat. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut quicunque se illic sepeliri delibera verint, nisi forte excommunicati fuerint, nullus obsistat, salva tamen justitia matricis ecclesiae.
Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigare: sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura salva dioecesani episcopi canonica justitia.
Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua se emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi; et hic fructum bonae actionis percipiant ut apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gregorius diaconus Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Stephanus Praenestimus episcopus Ego Igmarus Tusculanus episcopus. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Guido presbyt. cardinal. S. Chrysogoni. Ego Goizo presbyter cardinalis tituli S. Caeciliae. Ego Thomas presbyter cardinalis tit. Vestinae.
Datum et latum per manus Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis et bibliothecarii, XVI Kalendas Jan., indict. VI, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
DXLIV. Donationes Ecclesiae Cameracensi factas apostolica auctoritate confirmat. Privilegium pro Ecclesia Cameracenci. (Anno 1142, Dec. 21.)[MIRAEI, Opp. diplom., II, p. 1163.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri NICOLAO Cameracensi episcopo ejusque successoribus canonice substituendis, in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis debet effectu prosequente compleri ut devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecte in Christo frater Nicolai episcope, petitioni tuae paterna benignitate gratum impertientes assensum tibi tuisque successoribus in perpetuum confirmamus, quaecunque liberalitate principum et oblatione fidelium, inpraesentiarum juste et canonice possides, vel in futurum rationabilibus modis, Deo propitio, poteris adipisci. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis, videlicet: justitiam civitatis, monetam, teloneum, districtum, molendina de Salis, molendinum ad portam aquarum, cambas et mansionarios: omnes pares et casatos; castellum cum casulis suis. Extra civitatem, terras arabiles, prata, piscarias, puerorum villam, cum terris sibi appendentibus, cum molendino et vivario; Santollum cum appendiciis suis, districtum de Raillencourt et de Bantineiis, Tunium et Dalencourt; Strunium cum terris suis, et cum silvis, pratis, aquis, molendinis et cum districtu et vivario de Navia, silvam de Nereio; Saultoit cum terris suis, pratis, aquis, molendinis et cum duabus partibus decimae; novum castellum, cum justitia, moneta, teloneo, districtu, peagio, furnis, cambis, molendinis, aquis, pratis et silvis et terris arabilibus. Ors cum appendiciis et familia Ranseries, Saulce cum Serires, Wantineies partem de Combles; capellam in pago Bracbatensi; Melin cum ecclesia et altari, caeterisque appendiciis suis et familia.
In pago Suessionensi Tevine cum familia sua. In pago Boloniensi Villax seu Vilra, scilicet cum familia; item macellum infra eamdem civitatem Cameracensem. Decernimus ergo ut nulli omnine hominum liceat vos deinceps temere perturbare, aut vestras possessiones auferre, vel ablatas retinere, seu temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur tam vestris quam clericorum et pauperum usibus profutura.
Si quae igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo districtae ultioni subjaceat.
Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Octavianus diaconus cardinalis Sancti Nicolai Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Otto diac. cardinal. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido presbyter et cardinalis S. Chrysogoni. in Carcere. Ego Go. presbyt. card. S. Caeciliae.
Datum Laterani per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyteri cadinalis ac bibliothecarii, XII Kal. Januarii, indictione sexta, Incarnationis Dominicae anno 1142; pontificatus vero domni Innocentii II papae anno decimo tertio.
DXLV. Privilegium pro monasterio Rupensi. (Anno 1142, Dec. 23.)[ Gall. Christ., XII, Instrum. 113.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GAUFRIDO abbati monasterii de Rupibus, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis in PP. M.
Purae mentis religio indissolubili divini amoris glutino confirmata, vultum clementissimi creatoris ut terrena coelestibus jungantur, ut una superis socientur mundis orationibus, incessanter profusius inclinat. Quia igitur fratres jam dicti monasterii a cura saeculari liberos et divinis servitiis mancipatos, pie vivere ac religiose cognovimus, idcirco, in Domino dilecte fili Gaufride abbas, tuis justis petitionibus ducimus annuendum. Statuimus itaque ut quaecunque possessiones aut bona ad eumdem locum inpraesentiarum juste et canonice pertinere noscuntur, aut in futurum, concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, auxiliante Domino, ei deferri contigerit, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Et quoniam ubi spiritus Domini, ibi libertas: ut liberius divinis famulatibus valeatis insistere, et purgata mentis acie, contemplationi vacare; prohibemus ne aliquis archiepiscopus, aut episcopus in te vel successores tuos, seu aliquem abbatem Pontiniacensis ordinis, indebitis vocationibus fatigare, vel contra regulam inquietare praesumat. Porro conversos viros qui monachi non sunt, post professionem factam in vestris coenobiis, nullus archiepiscoporum vel abbatum sine vestra grata licentia suscipere, aut susceptum retiner praesumat. Verum quoniam sicut, beato Gregorio Augustinum Anglorum episcopum instruente, didicimus communi vita viventibus jam de faciendis portionibus, vel exhibenda hospitalitate et adimplenda misericordia nobis quid erit dicendum, cum omne quod superest, in causis piis ac religiosis erogandum est, Domino magistro omnium dicente: Quod superest, date eleemosynam, et ecce omnia munda sunt vobis; statuimus ut de laboribus quos vos, et totius vestrae congregationis fratres propriis manibus et sumptibus colitis, et de animalibus vestris a vobis decimas expetere vel recipere nemo praesumat. Nulli ergo hominum liceat vestrum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas minuere, aut aliquibus molestiis fatigare: sed omnia integra conserventur, vestris et aliorum pauperum Christi usibus profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, et secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque periculum patiatur, et a sacratissimo corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo, examine districtae ultioni subjaceat. Conservantibus vero eidem loco quae sua sunt sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Concordus episcopus Sabinensis ss. Ego Albicus Ostiensis episcopus ss. Ego Stephanus Praenestinus episcopus ss. Ego Stephanus Tusculanus episcopus ss. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos ss. Ego Guido presbyter cardinalis tituli S. Grisogoni ss. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi ss. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Trecens. ss.
Datum Laterani per manum Gerardi S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, decimo Kal. Januarii, indictione VI, Incarnationis Dominicae millesimo centesimo quadragesimo secundo, pontificatus vero domni Innocentii II PP. anno XIII.
DXLVI. Monasterii Pontiniacensis possessiones et privilegia confirmat. (Anno 1142, Dec. 23.)[MARTENE, Thesaurus Anecdot., III, 1228.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, GUCHARDO dilecto filio Pontiniacensi abbati ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Habitantes in domo Dei in sinceritate charitatis unanimes conservant unitatem spiritus in vinculo pacis. Purae namque mentis religio indissolubili divini amoris glutino confirmata, multum elementissimi Creatoris, ut terrena coelestibus conjungantur, et ima superis socientur, mundis orationibus incessanter profusius inclinat. Quia igitur, fratres Pontiniacensis monasterii a cura saeculari liberos et divinis obsequiis mancipatos, pie vivere ac religiose cognovimus, idcirco in Domino dilecte fili Guicharde abbas, tuis justis petitionibus duximus annuendum. Statuimus itaque ut quaecunque possessiones aut bona quae ad eumdem locum inpraesentiarum juste et canonice pertinere noscuntur, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, auxiliante Domino, ei conferri contigerit, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Confirmamus etiam vobis usuariam per totam silvam quae dicitur Otta, quemadmodum animalibus, domibus, omnibusque necessariis vestris ab Henrico Senonensi archiepiscopo, et Attone Trecensi episcopo vobis rationabiliter concessa est, et eorum scriptis conservata. Et quoniam ubi Spiritus Domini, ibi libertas, ut liberius divinis famulatibus valeatis insistere, et purgata mentis acie contemplationi vacare, prohibemus ne aliquis archiepiscopus aut episcopus te, vel successores tuos, seu aliquem abbatem Pontiniacensis ordinis, indebitis vexationibus fatigare, vel contra regulam inquietare praesumat. Porro conversos vestros, qui monachi non sunt, post professionem factam in vestris coenobiis nullus archiepiscoporum vel abbatum sine vestra grata licentia suscipere aut susceptos retinere praesumat. Verum quoniam sicut B. Gregorio Augustinum Angelorum episcopum instituente didicimus, communi vita viventibus jam de faciendis portionibus, vel exhibenda hospitalitate et adimplenda misericordia, nobis quid erit dicendum, cum omne quod superest in causis piis ac religiosis erogandum est, Domino magistro omnium dicente: Quod superest, date eleemosynam, et ecce omnia munda sunt vobis? (Luc. XI.) Statuimus ut de laboribus, quos vos et totius vestrae congregationis fratres propriis manibus et sumptibus colitis, et de animalibus vestris a vobis decimas expetere vel recipere nemo praesumat. Nulli ergo hominum liceat vestrum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel aliquibus molestiis fatigare, sed omnia integre conserventur vestris et aliorum pauperum Christi usibus profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque periculum patiatur, et a sacratissimo corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Conservantibus vero eidem loco quae sua sunt sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic bonae actionis fructum percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
S. PETRUS. S. PAULUS. Locus monagrammatis: INNOCENTIUS PAPA II. ADJUVA NOS, DEUS SALUTARIS NOSTER Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus ss. Ego Albericus Ostiensis episcopus ss. Ego Stephanus Praenestinus episcopus ss. Ego Igmarus Tusculanus episcopus ss. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos ss. Ego Guido presbyter cardinalis tituli S. Chrysogoni ss. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi ss. Aureum ss.
Datum Laterani per manum Gerardi sanctae Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis X Kal. Januarii, indictione VI, Incarnationis Dominicae anno 1142, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XIII.
DXLVII. Clero populoque Atrebatensi significat Alvisum episcopum culpam apud sese diluisse. (Anno 1142, Dec. 27.)[BALUZ., Miscell., II, 164.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis clero et populo Atrebatensi, salutem et apostolicam benedictionem.
Venientem ad nos venerabilem fratrem nostrum Alvisum episcopum vestrum, et super quibusdam sinistris quae de ipso nobis nuntiata fuerant se excusantem, tam pro antiqua familiaritate, religione quoque et honestate ipsius quam multorum religiosorum precibus debita benignitate suscepimus, et gratiam nostram ei reddidimus. Ipsum itaque cum gratia sedis apostolicae et litterarum nostrarum prosecutione ad sedem propriam remittentes, universitatem vestram monemus quatenus ipsum benigne recipiatis, diligatis et honoretis, eique tanquam Patri et animarum vestrarum episcopo debitam obedientiam et reverentiam absque ulla contradictione humiliter exhibeatis.
Datum Laterani VI Kal. Januarii.
DXLVIII. Bulla in gratiam Hugonis episcopi Antissiodorensis. (Anno 1142, Dec. 30.)[ Gall. Christ., XII, Instrum. p. 112.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HUGONI Antissiodorensi episcopo ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Ex injuncto a Deo nobis apostolatus officio fratribus nostris tam vicinis quam longe positis paterna nos convenit provisione consulere, et ecclesiis in quibus Domino militare noscuntur, suam justitiam conservare, ut quemadmodum patres vocamur in nomine, ita nihilominus comprobemur in opere. Eapropter, venerabilis frater Hugo episcope, tuis justis precibus clementer annuimus, et benedictionem abbatis S. Germani et ipsius debitam obedientiam et reverentiam, in aliis quoque ecclesiis episcopatui Antissiodorensi pertinentibus, jus episcopale tibi tuisque successoribus concedimus, et apostolica auctoritate confirmamus, sicut ecclesia tua hactenus habuisse cognoscitur: prohibemus quoque ne aliqua saecularis persona clericos in episcopatu tuo pro quolibet crimine judicandi vel puniendi habeat potestatem. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, contra hanc nostrae constitutionis paginam sciens venire temere tentaverit; secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, et in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic bonae actionis fructum percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.Ego Thomas presbyter cardinalis tituli Vestinae Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Petrus diaconus cardinalis S. Mariae in Acquiro ss. Ego Petrus cardinalis S. Mariae in Porticu ss. Ego Stephanus Praenestinus episcopus ss. ss. Ego Hubaldus presbyter cardinalis tit. S. Praxedis ss.
Datum Laterani per manum Geraldi S. Romanae Ecclesiae presbyteri cardinalis ac bibliothecarii, III Kal. Januarii, anno 1142, pontificatus vero Innocentii II papae anno XIII.
DXLIX. Ad Henricum Wintoniensem episcopum et apostolicae sedis legatum in Anglia, et Robertum episcopum Herefordensem. (Anno 1142.)[ Rer. Anglic. Script. Chron. W. Thorn. II, p. 1802.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, etc.
Sicut nosse potest fraternitas vestra, occasione l. s. et VII d. quos monachi Sancti Augustini Cantuariensi archiepiscopo annis singulis persolvere consueverunt, inter ipsos controversia diutius agitata est; iidem namque monachi audito interdicto venerabilis fratris nostri Alberici Ostiensis episcopi apostolicae sedis legati, ut pro chrismate et oleo et aliis ecclesiasticis sacramentis pretium non daretur, eosdem denarios praefato archiepiscopo solvere renuerunt, asserentes ipsos denarios pro chrismate et oleo diutius non persolvisse: unde ab archiepiscopo, sicut ipsi nobis postea conquesti sunt, plurima damna et injuriae eis illata sunt; pro quibus ad nostram praesentiam evocatus, cum pro guerris et tribulationibus illius terrae venire non posset, praefixum ei terminum prolongavimus, et ut praeteritis beati Martini Octavis per se aut per nuntios suos eisdem monachis in praesentia nostra responderet, praecipiendo mandavimus. Tandem utraque parte ante nos praesentata, cum monachi de injuriis et damnis querimoniam suam innovarent, nuntii archiepiscopi dixerunt se querimoniis eorum minime debere respondere, nisi primum denarii restituerentur, quibus Cantuariensem ecclesiam sine judicio spoliatam esse conquerebantur. Monachi vero econtra respondebant denarios illos non esse restituendos, eo quod a legato nostro, sicut praedictum est, interdictum fuerat ne pro chrismate et oleo denarii darentur; et testes super hoc producebant. Praeterea dicebant, quod et verum est, a nobis prohibitum esse, ne denarii illi pro chrismate et oleo darentur. Insuper ad hoc comprobandum monachi in argumentum adducebant, quod eadem die super eamdem mensam chrisma et oleum dabantur, et denarii persolvebantur, ita etiam quod si denarii non solverentur, chrisma et oleum denegabantur. Legati vero archiepiscopi hoc negantes, eosdem denarios pro censu et honesta causa datos esse, et id multis idoneis testibus in Anglia se probaturos affirmabant. Et iterum praefati monachi adversus eumdem archiepiscopum conquerebantur, quod tam ipse quam homines sui multas et graves injurias eis intulerant, et multa de jure monasterii sui injuste detinebant. Quae fere omnia legati archiepiscopi denegabant. Quibus omnibus diligenter auditis, quoniam principales personae absentes erant, et in partibus illis super his omnibus plenior potest haberi notitia, habito fratrum nostrorum consilio, dignum duximus causam ipsam vestrae discretioni committere terminandam. Mandamus itaque vobis quatenus congruis loco et tempore utramque partem ante vestram praesentiam evocetis, ut auditis hinc inde rationibus et diligenter inquisitis, praestante Domino, fine debito terminetis.
Dat. Laterani, etc.