 II. Recitātio ex Vergillii Aenēide |
IV. Emptōrum Illecebrae  |
Cornēliola. Prosperē redieris, Tulliole. Libet paulisper lūsitāre?
Tulliolus. Nondum statim.
C. Quid habes negōtii?
T. Recolere quae magister, ut memoriae commendārem, mandāvit.
Valeria. Quīn itō iam lūsum, mī fīlī.
T. Hīc pōno tabellam meam et stilum. Si quis attigerit, vāpulābit ā mātre. Nonne, mea mātercula?
V. Etiam, mi fili.
T. Scīpio, Lentule, adeste lūsūri.
Scipio. Quam lūsiōnem?
T. Nucibus lūdāmus, ad cōniectum scrobiculi.[1]
Lentulus. Nōn habeo nuces nisi paucas, et eas quassas āc putres.
T. Quid mihi eae prōderunt etiam si lucrer vīginti? Nullus est intus nucleus quem edam.
Sc. Ego vēro dum lūdo, nōn comedo: si quid volo comedere, mātrem adeo.
L. Ludamus pār impār[2] aciculis[3].
T. Adfer potius tālōs.
Sc. Adfer, Lentule.
L. Ecce vōbis tāli.
T. Quam sunt pulverulenti et immundi, nec satis purgāti et polīti! Iaciās.
Sc. Pro prīmātū lūdendi.
T. Ego sum prīmus. Quid lūdimus?
Sc. Astrigmenta.[4]
L. Ego nōlo mea perdere, nam domi caederer ā paedagōgo.
T. Quid vīs ergo perdere, si vincēris? Quae erit sponsio?
L. Aciculae in singula puncta[5].
T. Immo bīna.
L. Ego nōn habeo aciculas. Dēpōnam, si vultis, pedunculos cerasōrum[6] pro aciculis.
T. Apage. Ludamus ego et tu, Scipio.
Sc. Ego ausim sorti meae aciculas crēdere.
T. Dā mihi talos in manum ut iaciam prīmus. Ēn, vīci sponsiōnem.
Sc. Minimē vēro, nam non ludebas serio.
T. Quis unquam ludit ‘serio’? Tanquam dīcas album nigrum.
Sc. Cavillāre quantum volēs, non auferēs modo aciculas.
T. Age, remitto tibi hanc manum. Ludamus iam pro praemio. Adsit dextera sors!
Sc. Victus es.
T. Auferto.
L. Cedo[7] talos.
T. In hunc iactum omnia.
L. Non recūso.
Puella. Ad cēnam, pueri! Nunquamne factūri estis ludendi fīnem?
T. Nunc incipimus: ista iam dē fīne loquitur.
C. Ludi hūius iam taedet: ludamus calculis discolōribus[8].
T. Pinge tu nōbīs orbes in hōc latere carbōne et gypso[9].
Sc. Ego mālo cēnāre quam ludere: et discēdo, aciculis meis omnibus exūtus, fraude vestrā.
T. Memineris tē heri Cethēgum spoliasse.
- ‘Nullus ubīque potest fēlīci ludere dextrā.’
Puella. Heus, pueri, quando estis ventūri? Cēna est sēmicomēsa: prope est ut, sublātis carnibus, appōnāmus cāseum et pōma.
| II. Recitātio ex Vergillii Aenēide |
IV. Emptōrum Illecebrae |
- ↑ ad coniectum scrobiculi, ‘to throw them into hole.’
- ↑ par impar, ‘odd and even.’
- ↑ aciculis, ‘little pins.’
- ↑ astrigmenta, ‘trousers buttons’; lit. ‘points’.
- ↑ in singula puncta, ‘for each point in the game.’
- ↑ pedunculos cerasorum, ‘cherry-stones.’
- ↑ cedo, ' give me': the form is an old imperative.
- ↑ calculis discoloribus, ‘draughts.’
- ↑ gypso, ‘white lime.’