 1.4 |
1.6  |
V.
Uxorem alloquitur
de militia conquerens
Non ego divitias, conjux, aurumque secutus
ad tua constiteram limina amata procus,
sed mores, sed pura fides, sed gratia traxit,
et formae quod erat candida fama tuae;
5
his ego permotus connubia grata petebam,
et tali felix conjuge visus eram:
favit Amor tenerique parens insignis Amoris,
et sua conjugio vincla paravit Hymen.
O mihi felices noctes lucemque beatam,
10
o mihi blanditiis gaudia plena suis.
Ergo ego vota bonis laribus Genioque ferebam,
placabam et multa numina sancta prece:
invidit bellorum auctor, qui, pace repulsa,
concutit Aemiliae sanguinolentus agros.
15
Saeve pater, tua tela, precor, tuaque arma reconde,
in Veneris niveos, fesse, recurre sinus:
illa tibi ignotasque vices ignotaque servat
gaudia; delicias, lente, morare tuas?
Mars, propera, sic poscit amans; sed terge cruorem,
20
et tua seposita corpora veste tege;
illa quidem tibi tota vacat, dum conjugis artes
Lemnos habet, dum vir fulmina nigra quatit.
Quid cessas, violente, tuosque moraris amores?
Me miserum, falso nomen amantis habes.
25
Te belli, te caedis amor, non mollia tangunt
oscula, non gratae dulcia ad arma vices.
Immemor amplexus et murmura blanda relinquis,
immemor? O mira rusticitate deum.
Non tibi post juvenilem operam mixtasque querelas
30
succurrit lenis lassa per ossa sopor,
non facilis post bella quies? Frustraque capillum
nunc colit, et roseo splendet ab ore Venus?
Heu heu, crudeles coeunt ad signa manipli,
heu heu, non segnes miles obarmat equos,
35
militiam sequitur vates, fert tela maritus:
o grave conjugium Pieridesque malas.
Ocia Pieridum fuerant requiesque maritis:
non mihi conjugium, non mihi Musa valet.
Sed neque me vel tela movent vel letifer hostis,
40
aut juga perpetua continuata nive;
tu, conjux, tu sola moves, tu causa dolorum,
qua sine nec videor vivere posse mihi.
Lux gravis, at graviora manent me somnia noctis,
somnia imaginibus nigra futura suis.