Migne Patrologia Latina Tomus 139a
Vita S. Ursmari (Heregerius Lobiensis), J. P. Migne cc_id: cps_2.HerLob.ViSUr2, cc_idno: 9801 c
Vita S. Ursmari
139.1125A| Sed nunc ex reliquis Christi taceatur alumnis,
Lumina qui vitae mundo praeclara fuere,
Doctrinaque sua replerunt undique cuncta.
Celsa, tibi geminae mittuntur, Roma, columnae,
Petrus cum Paulo, quorum fundata triumpho
Primatus arcem quadrum praetendis in orbem.
A quibus insignes illorum nempe sequaces
Sumpsimus auctores, illinc nobis venientes.
Clara Dionysio tunc Gallia Parisiensi
Credula divini suscepit femina verbi.
Et Clemens Mediomatricum missus ad urbem,
Edocet in solum vicinos credere Christum.
Treveribus terni mittuntur corde fideli
Trinum personis Dominum, deitate sed unum
Credere qui doceant populum lavacro renovandum:
139.1125B| Scilicet Eucharius, Martinus, Valeriusque.
Credit Agrippinus, fidei fit Tunger alumnus.
Propugnant fortes Christi virtute duelies
Nitentem toto laqueos praetendere mundo,
Decipiturque sua perfossus guttura praeda,
Occumbente fide pro sacra martyre teste,
Confessore pio mortis gaudente triumpho,
Nec trepidante necem si provenisset atrocem.
Silvester, Martinus, Hilarius, Ambrosiusque,
Bricius atque Lupus, Sulpicius ac Anianus,
139.1126A| Germanus Parisiacus, Germanus et alter,
Istam per normam quoniam meruere coronam,
Fert Gothus, Ausonius, Gallus, Scytha, Noricus, Indus,
Hebraeus, Graecus, Romanus, Barbarus omnis.
Talibus Ecclesiae fautoribus undique firme
Obstant imbriferis vento quatiente procellis,
Desuper et petram nequeunt trepidare ruinam.
Tempore promeritae sedarunt coelitus irae
Quidam terrores, plebis mala gesta piantes.
Servatius servando fidem servat pereuntem
Orando populum, Trajectum forte reservans.
Remica Remigium celebrat plebs sacra sacratum,
Francia baptismo per quem recreatur in almo.
Digna conspicuum veneraris laude Vedastum,
139.1126B| Attrabata, tuas dignum relevare ruinas.
Audomare salum Morinum frenare suetus,
Nec tibi Neptuni mandans concessa tridenti,
His cum Bertino quos turbat pontus adesto.
Insignem meritis Autbertum Cameracensis
Infula commendat, qui perlustrare solebat,
Si sua condignum ferret parrochia fructum.
Morosum cleptem converterat-ille ferocem:
Cujus ut hic vitam memorem quantisper et ortum
Praeclue Francorum celsaque propagine natum
139.1127A| Haginoense solum fert hunc et rumor adultum:
Exceptumque sacro baptismo praesule ab ipso,
Instructumque piis cura mandante parentum
Litterulis et lege sacra. Proinde furente
Aetate ut libuit juvenili, fertur in antro
Praecipiti totus, cunctum cordis cogitatum
Adnisus sub perditionis ferre barathrum,
Grassari solitus spoliis praedaque viantum.
Laubacus grandem quo derivatur in amnem
Sambram permodicus nomen tibi, Lobia, rivus,
Figens, perpetuum Morosi moribus aptum
Infundis, vel forte suo de nomine dictis
Maurifalisia, Morineias, Landeleasque.
Fertur enim quia post baptisma binomius esset
Et post haec Landelini cognomen haberet.
139.1127B| Dum spirante Dei tandem bonitate superni,
Respectuque pio cordis compunctus in imo,
Festinat Cameracensem devotus ad urbem,
Pontifici patrique pio commissa fatendo
Procidit, et genua amplectens genibusque volutans.
Quem mox Romuleam contendere jussit ad urbem,
Gaudens excelsa mutatum sic fore dextra,
Indicens agapem simul et jejunia crebra.
Arci Martinus Romanae papa beatus
Praeesse videbatur sancte, pariterque prodesse.
Huic sua Morosus deplorans crimina prorsus,
Ilicet a noxa meruit laxarier omni,
Accipit et veniam simplex confessio gratam.
Indeptus votum, natale reversus ad arvum,
A dicto jam praesule eo donatur honore,
139.1127C| Quem valeat quis graecizans a sorte vocare.
Romana posthaec repedabat ab urbe secundo
Sumit et inde gradum sub eodem presbyteratus.
Tunc et Laubaci repetit deserta locelli,
Serviat ut Christo, fuerat quo pessime praedo.
Lobia praedonis tunc cellula fit famulantis.
Christo tuncque loci consurgunt culmina nostri
Pulchro structore, fuerant quae foeda latrone:
Praedandique locus flendi transfertur in usus.
Crimine prolapsum sed reddit justificatum
Gratia summa Dei, donans peccata fatenti:
Convertuntur ibi famulantia Cuncticreanti
Agmina multorum, ditantia forte locellum.
Praefuit his igitur Pater ipse et profuit, augens
Tum fundos, numerum tum multiplicavit eorum.
139.1127D| Cui successores adjutoresque fuere,
Quorum nominibus fortuna fuit caruisse.
Ipse sub haec alias commigrans, Crispiniensem
Forte, sui de fontis aqua crispante vocatam,
Condidit ecclesiam, divina oracula honorans,
Et cedens Laubaca tuis o plantula ramis.
Sic etiam Paulus fuerat jam cedere jussus,
Postposuitque Phryges: spectatur quippe Johannes.
Tunc fratres gemini, Dagoberto rege creati,
139.1128A| Francorum gentem simili nec sorte duellem
Secernunt sceptris; Chlodoveus Belgica segnis
Regni sceptra tenens, sed nil laudabile linquens,
Tres itidem segnes proprio de semine fratres
Liquit Hlotharium, Hildricum, et Teodericum.
Alter at in sceptris Austrum Sigibertus agebat,
Suffretius nomen dederat, cui Mettius urbe.
Qui quia privatum doluit se germine prolum,
Ad stirpem sobolum non unquam deficientum
Hinc illinc duodena viris coenobia sanctis
Struxit, apostolica valeant ubi vivere norma,
Munificaque manu ditavit divite censu.
Tunc et Pippinum nobis ea tempora primum
Mittunt illustrem, rebus vel honore potentem:
Cui generat binas conjunx Itaberga sorores;
139.1128B| Beggam, Gertrudem, Grimoaldum: quem aula priorem
Regia dignata est, quique auctor erat Stabulensis,
Sancte Remacle, monasterii tecum aedificandi.
Cujus adoptando majestas regia prolem
Fecerat esse suam: sed post haec natus et ipsi
Qui succedat ei, donatur munere Christi.
Quem pater ut regnet, fidei mandat Grimoaldi.
Ille suum potius voluit succedere natum.
Accipit hoc gravius condemnans rex Chlodoveus,
Hildricumque suum regem facit Austrasiorum.
Verum Gertrudis sacrata virginitate
Floruit et signis: sed Beggam sorte jugalem
Ansigisus habet, Arnulfi filius almi,
Regius ex atavis quem compsit germine sanguis.
139.1128C| Alter Pippinus horum est de sanguine natus,
Cui proprium dat nomen avus: sed et omnia prorsus
Quae sibi sunt, sed et esse queunt, huic praedia cedunt.
Qui patris mortem dirum mutatus in hostem,
Atque Theoderico minitandi bella subacto,
Ipse potestatem nanciscens sceptrigeralem
Nectit sceptra suis etiam confinia sceptris.
Cujus largifluis permaxima Lobia donis
Augmentata, statum sumpsit per saecula summum;
Ursmarumque sacrum meritis super omnia dignum
Mandat evangelicae spargentem semina vitae,
Laubacumque gregem pascendum tradit eidem.
De cujus vita meritorum laude beata
Pauca locuturis adsit pia Cunctipotentis
139.1128D| Gratia, pontificem faciat quae laude celebrem,
Plurima perspicuum quem reddunt gesta bonorum.
Ursmarus sanctus meritis et honore coruscus,
Nobilitate cluens, morum probitate nitescens,
Commendant almae gestis praeconia vitae
Quod natale tuo proprium, o Teoracia, pago
Sumpserit, et villa, quam fama Fleon vocitavit,
Cujus vicinas perlambit Samber arenas.