Tao Te Kim (Wilhelm)
Tao Te Ching per Lao Tse
Translator in English: Richard Wilhelm, 1911. Machine translation in Latin by Google Translate, 2022.
Caput 1
Sensus, qui exprimi potest non est sensus aeternus. Nomen quod vocari potest non est nomen aeternum. Non ens est quod dico principium caeli et terrae. "Ens" est quod matrem singulorum voco. Directio igitur ducit ad non ens ut mira creatura directionem esse intueri limites loci. Utrumque unum est in origine et solo nomine distinguitur. In sua unitate secretum dicitur. Arcanum adhuc altius secretum porta per quam omnia prodigia prodeunt.
Caput 2
Si omnes in terra agnoscunt pulchrum sicut pulchrum; ita deformis iam ponitur. Cum quisque in terris agnoscit bonum quod bonum est; ergo non bonum iam ponitur. Ens enim et non ens se invicem generant. Gravis et levis se complent. Longa et brevis inter se figura est. Maximum et humile commercium. Voce et sono invicem nubent. Ante et post succedunt.
Sic et vocatus; Manet in actu sine actione. Sine loquendo exercet doctrinam. Omnes existunt et non negat. Creat et non habet. Agit et non servat. Cum opus est ideo non perseverat Et ideo quia non manet non manet relicta.
Caput 3
Noli favere potest Ita fac populum non pugnare. non aestimat thesauros Ita fac ne furantur homines. ostendere nihil appetibile Ita fac ut cor populi confusum non sint.
Vocatus ergo sic regnat; Corda evacuat et corpora replet. Eorum voluntatem debilitat et ossa eorum roborat et inscio et manet sine voluntate et ensures qui scire non audeant. non facit ut omnia bene esse.
Caput 4
Sensus semper fluit. Sed nunquam in sua actione redundat. abyssus est, sicut antecessor omnium. Eorum lenit acumen. Quorum confusionem solvit. Eorum candorem moderatur. Pulvere suo coniungit. Alta est et tamen quam vera. Nescio cuius filius sit. Deo videtur esse prior.
Caput 5
Caelum et terra non sunt hujusmodi. His sunt sicut canes stramenti; Vocatur non genus. Huic homines sunt quasi canes stramenticium. De spatio inter caelum et terram est sicut tibia inanis et nondum ruere; movetur, magis magisque exit. Sed multa verba ibi se exhauriunt. Melius est intus custodire.
Caput 6
Vallis Spiritus non moritur; id est, mulier obscura. porta atrae mulieri; id est, radix caeli et terrae. Continuata ac persistentes sine labore laborat.
Caput 7
Caelum aeternum est, et terra permanens. Manent et aeterna quia non vivunt. Ergo possunt vivere in aeternum.
Sic et vocatus; Ponit post se et se ipsum promovet. Se exuit et ipse conservatur. Non est igitur; Quia nihil sui non vult quare suum fit?
Caput 8
Summum bonum sicut aqua. Bonitas aquae est prodesse omnibus sine lite. Locis habitat omnes despicientibus. Ideo facit sensum. Cum vivo, constat bonitate loci. Cum cogitando demonstratur bonitas funditus. In dando dona bonitas in amore ostenditur. Bonitas in dicendo ostenditur in ueritate. Cum regnans bonitas in ordine ostenditur; In peritia actionis ostenditur bonitas. Quando movens demonstratur bonitas tempore suo. Quis non se dicit? ideo sine culpa remanet.
Caput 9
Tenere cupiens aliquid, dum imples illud; Non operae pretium est. Vis tractare aliquid et semper acuta retinere; quod diu servari non potest. Aula auro et gemmis referta nemo tueri potest. Dives et nobilis et superbus esse simul; quod per se malum adfert. Cum opus est, tunc recedite; id est caelum.
Caput 10
Potesne animam tuam formare ut unum amplectatur sine dispersione? Potesne facere virtutem tuam adunatam ac consequi mollitiem ut fias puero? Potesne sic mundare visionem tuam occultam? ut integer fiat? Potesne amare populum et regere rempublicam ut sine scientia maneas? Potesne, si coeli postes? aperta et proxima qualis gallina erit ? Potes cum interiori claritate et puritate omnia penetrare sine necessitate agendi? producere et nutrire creare non possidebunt opus non custodiunt multiplicamini et non dominantur; hoc secretum vitae
Caput 11
Triginta medios ori circumdare centrum; Nihil eorum opus est quadrigae. Lutum excavat et formatur in ollas; In his nihil est opus lebetis. Ostia et fenestrae effodiuntur ut cubiculum fiat; Conclave in nihilum consistit.
Ergo: Quod est, possidere servit. Quod non est, servit labori.
Caput 12
Quinque colores oculi caecorum sunt. Quinque toni aures hominum faciunt surdas. Quinque genera aromatum faciunt palata hominum Cursus et venatio corda hominum faciunt insanos. Rara bona confundunt hominum mutationem.
unde dicitur quod unum corpus operatur, non oculus. aufert alteram, et hanc accipit.
Caput 13
Turpis est gratia sicut metus. Honor est magnum malum sicut homo. Quid est: "Gratia tam turpis est quam pavor"? Gratia est aliquid inferius. Vos adepto et territum sentis. Perdis illos et terreris. Quod significat: "Gratia tam turpis est quam pavor". Quid est: "Honor est malum sicut homo"? Quod mala magna patior est, me habere hominem. Non habent hominem tum quid mali patiar?
Ergo: Qui honorat mundum in persona sua? mundus ei fortasse credi potest. Qui amat mundum in persona sua; mundum ei tradere possis.
Caput 14
Quis videt hoc, et non videt; Nomen eius germ. unus audit, et non audit; Pulchrum est nomen eius. Porrige ad eam, et non sentis; Nomen eius est Klein. Haec tria separari non possunt ergo mixta unum faciunt. Pars superior non levis; subtus suum non obscura est. continue tumentes; non potes dicere. redit ad non-esse. Quod formam informem significat; inanis imago. Id est tenebrarum tenebrarum. Cum ei obviam es, faciem non vides; eumque se- culum non videt. Si quis sensui antiquitatis inhaereat; esse hodie dominari; ideo vetus principium cognosci potest. id est, continuum stamen significationis.
Caput 15
Qui olim pro dominis? clam cum invisibilibus copiis Erant tam profunde ut eas quis cognoscere non possit. Quia non potes cognoscere eos difficile est igitur eorum speciem describere. Cunctare, ut hieme traiciant; cautus, ut vicinos undique timens; tanquam hospites reservati; evacuatur sicut glacies quod liquescens simplex, ut materia rudis; longe erant, sicut vallis; opaci erant, sicut nubes. Quis gradatim obscurum per silentium purgare potest? quis (sicut illi) cetera paulatim generare per durationem? Qui sensus copiam non desiderat. Nam quia non abundat, ergo potest esse parva ne novi et perficiat.
Caput 16
Summum inane crea! Silentium ad plenissimam conserva! Omnia simul oriantur. Aspicio turn. Quae in omni multitudine unaquaeque redit ad radicem suam. Reddere ad radicem significat quietem. Silentium est ad fatum. Conversio ad fatum significat aeternitatem. Cognitio aeternitatis est claritas. Si aeternitatem non agnoscis, sicut fit confusio et peccatum. Cognoscis aeternum id quomodo ferendum est. Patientia ducit ad iustitiam. Iustitia ad dominium ducit. dominium ducit ad celum. Caelum ducit ad significationem. Sensum ducit durationem. Numquam in periculo es tota vita tua.
Caput 17
Si magnus valde regnat; itaque vix sciunt se ibi esse. Minores amantur et laudantur; pauciores timentur; etiam minora contemnuntur. Quam considerate debet esse in verbis! Opera fiunt, res bene; et homines omnes cogitant; "Liberi sumus".
Caput 18
Si magna significatio perit sic est moralitas et officium. veni sapientia et scientia ideo magna mendacia sunt. Si propinqui dissentiunt, ideo pietas et dilectio est filialis. Americae adepto confusa ita sunt fideles ministri.
Caput 19
Auferte sanctitatem, et scientiam dimittite: sic erit populus centuplum. Morem tollite, officium abjicite; sic populus ad pietatem et amorem redibit. Relinquere peritiam, lucrum abjicite; ideo fures et latrones non erunt. In his tribus pieces satis decori est. Vide ergo ut aliquid tenere possit Simplicitatem ostende, innocentiam serva! Decrescit contentio, decrescit cupiditates! Discite! Sic curarum vacuus es.
Caput 20
Inter "Certe" et "Ita"; quid interest? Inter bonum et malum; quid interest? Quod honorandum est hominibus. O solitudo, quam diu duras? Omnes homines tam splendidi quasi magnum sacrificium tanquam vere turres ascendissent. Solus tam dubius sum, signum nondum accepi sicut infans, qui tamen non ridere, inquietam, sedulatam quasi domum non haberem. Omnes homines abundant; soli oblitus sum. Cor stulti, sic confusum et obscurum; Splendet orbis populi, o sic lucidus; tantum ut nebulosus sum. Mundani callidi, o callidi; nisi me clausum intra me heu inquieti instar maris; volubilis, heu, sine intermissione. Omnes homines habent propositum; otiosus niodo mendicus. Solus ego sum diversus a plebe; Sed puto suus 'dignitas ut a matre cibum petat.
Caput 21
Contentus magnae vitae sequitur punctum. Rem facit quae ventura tam nuntius, tam obscura. Nuntius, tenebris in ea imago s. Tenebris, nuntius res in eo sunt. infathomably tenebris semen in eo est. Hoc semen est omne verum. In in ipsum est. Ab antiquis usque hodie nomina necessaria sunt omnia lustrare. Quomodo omnia generis novi? Propter eam.
Caput 22
Quod dimidium erit, totum erit. Quod est pravum, rectum fiet. Quod inane fiet, plenum erit. Quod vetus erit, novum fiet. Eos qui minus eveniet. Qui multum habet vertiginem.
Sic et vocatus; Complectitur One et munus exemplar est ad mundum. Ipse non vult videri ergo illuminatur. Ipse non vult esse sic erit mirabilis. Non se gloriatur Ergo facit opera. Non ostendit se off ideo exaltatur. Quia quis non disputat nemo in hoc mundo disputare potest. Dixerunt antiqui: Dimidium facti plenum est; certe inane verbum non est. Omnis vera perfectio infra versatur.
Caput 23
raro loquitur tunc omnia sibi curae erunt. Turbo non manet in mane. Imber non durat dies. Et quis hoc operatur? caelum et terra. Quod nunc ne caelum quidem et terra perpetuum faciunt, quanto minus homo?
Ideo: Si ad tuum opus mente tunc fies mens una cum illis qui hoc sapiunt; cum illis qui vitam habent, unum in vita; cum illis qui pauper, unum in egestate sua; Esne unus cum illis in mente id quomodo ad vos venerint, qui habent sensum quoque feliciter. tu unus es cum illis in vita; id est quomodo illi qui vitam veniunt ad vos quoque feliciter. Tu es unus cum illis in sua paupertate sic et pauperes gaudentes ad vos veniunt. Sed ubi fides non valuit; nulla fides.
Caput 24
qui stat in digitos certum non est. qui panibus incedit cruribus; non progreditur. Omnis qui vult lucere non illuminetur. Quis enim velit ipsum esse aliquid non erit gloriosus. Qui se gloriatur non facit opera. qui se ipsum praecellit non gravetur. Sensus est sicut culina vastitas et ulcera. Sed et omnis creatura eum odit. Ergo: Quisquis sensum habet abest.
Caput 25
Unum est quod promiscue efficitur. Ante caelum et terra, iam erant; tam quiete, tam sola. Solus stat, et non mutat. Circulo currit et se non periclitatur. Potes dicere matrem mundi Nomen nescio. Sensus voco. laboriose nominans; Voco: magna. Magna significat semper movens. Semper movens, id est, distans. Longe, id est, reverti. Magnum est animus, caelum magnum est, terra magna est; et magnus homo. Quatuor sunt magni in spatio; et homo etiam inter eos est. Homo terram sequitur. Terra caelo conformatur. Caelum est per significationem. Sensus pendet.
Caput 26
Grave est radix luminis. Silentium est dominus inquietudinis.
Sic et vocatus; Totum diem vagatur sine digressu ad sarcinas. Sit autem et ipse ante oculos eius omnes glorias; Contente in solitudine habitat. quanto minus dominus regni mundum leve in persona suscipe! Leviter accipiendo radicem amittit. Per seditionem amittit imperium.
Caput 27
Bonus vagus nullum relinquit vestigium. Disertus bonus nihil refellere eget. Calculator bonus haeret lapsus non eget. Bona cincinno non indiget seria vel clavis, et tamen nemo potest aperire. Bonus ligans funibus aut vittis non eget; et tamen nemo solvere potest. Vocatus semper scit homines salvare; ergo illi non sunt reiecti homines. Semper in rebus salvis bonus est; Itaque nulla sunt eum repudiandae. Quod hereditas per claritatem significat. Sic boni magistri sunt mali; et non boni sunt materia boni. Qui non value praeceptores suos et non diligit supellectilem suam gravi errore omni scientia esset. Id magna taciti.
Caput 28
Quis novit hominem et servat muliebria id est fauces mundi. Ipse est ualle mundi sic eum vita aeterna non deserat; et fit sicut puer iterum.
Quis novit pudicitiam suam et custodiat infirmitatem suam munus exemplar est pro mundo. Estne munus exemplar pro mundo? sic vita aeterna non recedet ab eo; et ad reditum redit.
Quis scit honorem suum et servat verecundiam id est vallis mundi. Estne vallis mundi? tunc satiatur vita aeterna; et redit ad simplicitatem.
Si simplicitas dispersa est, tunc sunt "utiles" homines. Si vocatus exercet, fit dominus officialium. Ideo magna intentio putationem non requirit.
Caput 29
vis vincere et tractare mundum; Ego vidi que deficiunt. Mundus est res spiritualis quod tractari non potest. qui ea tractat, diripiet eos: quicumque vult eam tenere, amittit eam. Cito praecedunt, mox sequuntur; modo calefacere, interdum frigere; interdum validi, interdum graciles sunt; interdum natant, interdum cadunt. Ergo dicta vitat nimium, nimium, nimium magnum.
Caput 30
Quicumque rectorem hominum recto sensu adiuvat non mundum armis rapere; nam actiones redeunt in proprium caput; Ubi exercitus manserunt, tribuli et spinae crescunt. Fames annis semper post pugnam venit. Unde homo idoneus solum quaerit iudicium, nihil amplius; vi vincere non audet. consilium sine iactando arbitrium sine jactantia arbitrium non esse superbus arbitrium, quia nulla alia via est; arbitrium, procul a violentia.
Caput 31
Arma sunt cogitationes sinistre omnes bene oderunt. Ergo qui mentem bonam habet, vult nihil de eis. Nobilis in vita ordinaria ad laevam spectat honoris. In gunsmithing ius honoris. Arma sunt machinae sinistre; non vtensilia nobil. Eos tantum utitur, cum nulla est alia electio. Tranquillitas et pax maxima sunt ei. Vincit, sed laetus non est. qui volebat frui homicidii gauderet. Quicumque volebant gaudere in homicidio metam attingere non potest in mundo. Si sis felix, laevum veneraris honoris. In casu accidentis, iura tamquam locus honoris spectantur. Unterfeldherr ad sinistram stat; Oberfuhrer stat a dextra. Id accipit locum iuxta morem exequiarum. occidere homines in magno numero hoc dolendum est cum lacrymis pietatis. qui in proelio triumphavit ut in exsequiis maneret.
Caput 32
Pro aeterna significatione simplicitas est sine nomine. licet parva non audeas eum mundum facere servum. Si sic principes ac reges servare possent, ita omnia ut hospites viderentur. caelum et terra iungant; STILLO dulcis ros. Populus sine imperio esset libra per se. Quo consilio incipit tunc nomina sunt. Nomina quoque pertingunt; et tu scis ubi desinas. Tu scis ubi prohibere Sic non eris in periculo. Comparari potest relatio significationis ad mundum cum montibus rivis et aquis vallis; flumina et maria infundens.
Caput 33
Qui alios novit, sapiens est. Qui se ipsum novit, sapit. Qui alios vincit, potestatem habet. Qui se ipsum vincit, fortis est. Qui se volunt habere. Qui sibi permittit saturari, dives est. Si locum non perdis, habes permanentiam. Qui non perit in morte, vivit.
Caput 34
Magnus abundat sensus; venit a dextris et a sinistris. Omnia debent illi esse; et non negat. Cum opus est ideo non vocat possessionem suam. Vestit et alit omnia et non ludit domino suo. Nisi velit semper, ut parva describi possit. Si omnia pendent nesciens quod dominus magnum potes dicere.
Sic et vocatus; Numquam se magna facit; ergo magnum opus facit.
Caput 35
Quis magna archetypum ad quam mundus venit. Venit illa et non est nocere in quiete, aequalitas et beatitudo.
Musica et pellice: errantem stare in via. Sensus est de ore blandus et insulsus. Vides eum et nihil speciale vides. Eum audis et nihil ex consuetudine audis. Secundum ipsum facitis, et non invenietis finem.
Caput 36
quid vis premere vos have ut vere fiat quod expand. quid vis infirmare vos have ut adepto vere fortis primus. quid vis perdere ut vere floreat. qui vis accipere recte prius habes. Quod significat claritatem de invisibilibus. Mollia dura triumphi. Super potentes debiles triumphat. Pisces de profundo sumi non debent. Pecunia Reich Ostensum est hominibus non debet.
Caput 37
Sensus est aeternus sine opere; et nihil infectum remanet. Principes cum regibus sciant conservare; sic omnia seipsos formabunt. Exsistunt se ac desideria oriuntur; ut eos simplici simplicitate deleam. Sine nomine simplicitas cupiditatem facit. Desideria facit adhuc et mundus se rectum faciet.
Caput 38
qui sustentat vitam nihil scit vitae; ergo habet vitam. Quis non vitae non quaerit vitam perdere; Ergo non habet vitam. qui sustentat vitam non agit neque habet. Quis non vitae agit et habet intentiones. qui amorem faciunt, sed nullas intentiones habent; Qui justitiam tuentur, faciunt et habent intentiones. Qui mores agunt et si quis ei non responderit ei sic arma ferit et repetit. Ergo: Si periit sensus, vita. Si vita amittitur, tunc amor. Si caritas perditur, iustitia. Si iustitia perditur, ergo moralitas. Consuetudo est fides bona et paupertas et initium confusionis. Praescientia est illusio sensus et initium stultitiae. Unde homo rectus inhaeret perfecto non egenti. In ente et non in apparentiis habitat. Alterum dimittit, huic haeret.
Caput 39
Qui semel adepti sunt; Caelum assecutus est unum, factus est purus. Terra unum adepta est, et solida facta est. Di unum adepti sunt, potentes facti sunt. vallis ad unum pervenit et impleta est. Omnia ad unum, et facta sunt. Reges et principes ad unum et factus est exemplum mundi. Hoc totum fit per unum. Si caelum non esset per mundum mundum, esset rumpere. Unde si terra non esset firma, vacillaret. Non sic potentes erant; ita demum alget. Vallis non repleta ita se debet exhaurire. Omnia non creata sunt sic exire volunt. Nonne reges et principes exaltati sunt ita cadendum esset.
Ergo nobile habet fundamentum ad radicem. Sublimes autem humiles innituntur.
Sic et principes et reges; Solam, Orphanem, Parvam se vocant. Ex quo radicem humilem designant. An non est? Quia: Sine car tium singula nulla plaustra. Non desideria gemma nitorem; sed lapidis rudis asperitas.
Caput 40
Reditus est motus animi. Infirmitas animi est effectus. Omnia quae sub caelo sunt, existunt in esse. ens oritur in non ente.
Caput 41
Cum sapiens summae rei quid significet, ita sollicite agit. Sapiens enim mediocris generis significationem audit; ita medium credit, medium dubitat. Humilis sapiens cum quid significet, audit; ideo magna de eo ridet. Si non rideat magna vere punctum non erat.
quam ob rem poeta habet verba; "Perspicuus sensus obscurus apparet. Progressus sensus apparet ut recessus. Sensus planus videtur asper. Proin vitae convallis quam. Summa pudicitia dedecus apparet. Longa vita videtur insufficiens. Fortis vita furtim apparet. Verum ens mutabile videtur. Quadratum magnum angulos non habet. Magna nuper fabrica perficitur. Magnus sonus habet sonum tacitum. Magna pictura nullam formam habet."
Sensus in occulto sine nomine est. Et tamen significatio bona est dando et complendo.
Caput 42
Sensus unum creat. Una duos facit. Duo facit tres. Tres omnia creat. Omnia post se tenebrae habent contenduntque ad lucem et fluens potestas concordiam dat.
quod homines oderint? desertio, solitudo, parvitas. Et tamen principes et reges suffragio eos ad sui ipsius designationem. Quia haec erit aut augetur reductione vel propagatione diminuta. Quod alii docent, ipse doceo; "Fortis non moritur naturali morte". Cupio id me doctrinae initium facere.
Caput 43
Mollissima res in terra durissimum in terris. Nulla etiam penetrat in illud quod nullum spatium habet. Hic ostendit ignaviae pretium. Instructio sine verbis, pretium inertiae pauci in terra perveniunt.
Caput 44
nomen vel persona; quid propius? Persona vel proprietas; quid amplius? Vincere vel perdere; quid hoc turpius?
Sed nunc: Qui cor suum ponit ad aliquid aliud necessario consumit magnum. qui colligit multum magna amittit. quis est contentus? non erubescas. Quis scit prohibere non est in periculo et perpetuo durare possit.
Caput 45
Magna res insufficiens videri debet; ita fit infinitum in suo effectu. Magna copia fluere videri debet; ita fit inexhausta suo effectu. Magna rectitudo prava videri debet. Magnum ingenium stultum videri debet. Magna eloquentia mutum videri debet. Motus frigus vincit. silentium vincit aestus. Munditia et silentium sunt normae mundi.
Caput 46
Cum mens in terris regnat; id est, quomodo equi vectatione ad stercora mittantur. Si sensus deest in terris; sic proelia miscent virides equi. Nullum est maius peccatum quam multa concupiscentia. Maius nullum est malum quam satis nescium. Maior est error quam velit.
Ergo: Frugalitatis sufficientia est sufficientia permanens.
Caput 47
Sine egrediens ostium scis mundum? Sine vultus fenestram videt quid sit caelum. Et adhuc unus accedit quo minus ejus cognitio fit.
quam ob rem vocatus ire non debet et tamen omnia novit. Non opus est videre et suus patet. Non habet aliquid et tamen perfecte.
Caput 48
Qui discunt cotidie augent. Qui animum exercet minuit cotidie. diminuit et diminuit donec ad nihilum tandem perveniat. Cum nihil agis, nihil infectum manet. Non potest nisi regnum attingere si semper vacat a negotio. Operosa non sunt sollertia; ad regnum assequendum.
Caput 49
vocatus non habet cor suum; Corda facit cor hominum. ego bonus sum bonis Ego quoque non bonus sum; quia vita est bonitas. fidelis sum fidelis sum etiam infidelibus fidelis; quia vita est fides. Qui vocatus quietissime vivit in mundo et cor suum mundo aperit. Homines omnes spectant et auscultant eum. Et dicta suscipit eos omnis ut libero.
Caput 50
Exitus vita, ingressus mors est. vitae tres sunt decem; Tres sunt decem comites mortis. qui vivunt movens ad locum mortis Tria quoque dena sunt. Quae causa est? Quia vitam suam augere volunt. Audivi bene qui scit bene vivere, pererrat terram neque rhinoceros neque tigris occurrit. per exercitum ambulat nec lacus et tormenta fugit. Rhinoceros nihil reperire potest ut cornu suum infodiat. Tigris nihil invenit in quam ungues fodere possit. Telum nihil invenit ut acumen hauriat. Quorsum haec? Quia non habet locum mortale.
Caput 51
Sensus creat. Vitae alit. Lorem elit. Perficere impressiones. Ergo omnia entia honorant mentem et bene vivere. Sensus honoratur vita aestimatur sine constitutione externa, omnia per se.
Sic: sensus creat, vita nutrit; laxat curas; peracta tenet; contectus et munitus.
Caput 52
Mundus habet initium haec mundi mater est. qui invenit matrem scire filios suos qui novit filios suos et revertitur ad matrem non erit in periculo reliquae vitae. Qui claudit os suum portas claudit; molestus in reliquum vitae tempus nunquam accipit. qui aperit os suum et velit ordinare negotia sua; Non potes eum adiuvare ad reliquam vitam. Viso minimo significat esse clarum. Sapientia eligens est fortis. Cum luce uteris redire ad illam claritatem ne te in periculo ponas, id est testa aeternitatis.
Caput 53
Si vere scio quid sit vivere in magno sensu ita est omni negotio quod vereor. Ubi magnae viae sunt pulchrae et planae; sed devios amant homines; ubi iudicia severa sunt; sed plena sunt agri zizania; ubi horrea vacua sunt sed vestes elegantes et splendidae sunt; ubi quisque gladium acutum in balteo gerit; ubi est picky de manducando et bibendo et bona sunt plurima; confusio, non imperium.
Caput 54
Quod bene plantatum est, non evelletur. Quod bene captum non effugiet. Qui memoriam filiorum et nepotum suorum relinquit? nolite prohibere Qui suam personam format, eius vita vera est. Si familiam tuam figuras, vita tua perfecta est. Quicumque ecclesiam suam formaverit, vita eius crescet. Si patriam formabis, vita tua dives erit. Si mundum formaveris, vita tua longa erit.
Ergo: Secundum personam tuam iudicate personam alterius. Iudica alterius familiae per familiam tuam. Secundum ecclesiam vestram, iudicate ecclesiam aliorum. Patriam alienam per patriam tuam judica. Iudica mundum aliorum per te ipsum. Quomodo cognosco naturam mundi? Quod huius.
Caput 55 .
Qui tenet vitam, qui quasi modo geniti infantis; Serpentes venenati non pungunt. Capto illum jumentum neque ferox. Volatilia ad illum non involant. Ossa eius infirma, nervus eius infirmus est; et tamen firmiter potest comprehendere. Nihil adhuc scit de viro et muliere; et sanguis tamen eius excitat; quia seminis plenitudinem habet. Potest clamatis totum diem nec vox eius raucus erit; quia habet pacis plenitudinem. Scire pacem est sempiternam esse. Aeternum agnoscere significat esse clarum. Addens vita dicitur felicitas. Utere viribus ad desiderium dicitur fortis. Cum res invaluerunt, aetatem agunt. Quia nugae. Et circa finem stultitia.
Caput 56
Cognitor non loquitur. Orator nesciat. Vos have ut os tuum claude et portas claudere acumen hebetare; cogitationes confusas dissolvere; lucem moderari; terrena simul. Quod occulta communitas significat (cum significatione). Non potes afficere aliquem qui eam per amorem et frigore affici non potest. Lucrum non potest commoveri et non potest damnum affici. gloria moveri non potest et per ignobilitatem non potest eum afficere. quam ob rem gloriosissimus in terris est.
Caput 57
Currere rempublicam arte gubernandi opus est; opus est arma innectis eximii ingenii. Sed vincere mundum a negotio vacare debet. Quomodo scio quomodo mundus sit? Plura sunt in mundo quod non oportet; eo magis inopem populum. Plures habent acutas cogitationes; tanto plus exitii domus et status. Plures homines artem atque calliditatem colunt; mala signa magis oriuntur. Quo magis leges ordinesque con- stant; eo magis fures et latrones sunt.
Vocatus ergo ille loquitur; si non aliquid sic homines se mutant. si diligamus silentium tunc populus sibi ius erit. Si nihil sic sponte ditati sunt populi. Si cupiditates non habemus sic fiunt simplices ex se.
Caput 58
Cuius imperium silet et dissimulat; quorum sinceri et honesti sunt. Cuius imperium est callidum et firmum; populus eius dolosus et inconstans. Sed contra est quod beatitudo, cui innititur beatitudo, est infelicitas. ubi infortunii latet felicitas. Sed quis scit hoc esse summum nisi comparatum? Aliter enim ordo pervertit in impares; et bonum in superstitionem convertitur. et dies erroris populi vere diu.
Sic et vocatus; Exemplum est sine circumcisione. pius est sine laesione; verus, sine arbitrio; lucet sine candore.
Caput 59
In ductu hominum et in servitio celi nihil est melius quam limitatio. Quia solum per limitationem res mane agere possis. Per ea quae mane bis vires vitae colligit. Per has duplices vires vitae nullo negotio tractare possis. Si ad aliquem statum es, nullus itaque fines nostros cognoscit. Cum nemo scit fines nostros nos habere mundum Si possides matrem mundi et sic adipiscuntur aeternitatem. Haec alta significatio est radicis; in solidum terram aeternae vitae et assidue spectans.
Caput 60
Magna terra gubernari debet quomodo pisciculi frigescant. Si mundum administrare secundum sensum tunc defunctos non eunt umbrae. non quod mortui non sunt spiritus; sed spiritus eorum hominibus non nocent. Non solum spiritus homines non nocent; vocatus non nocet. Si autem hae duae potentiae non se invicem laedunt; inde vita illorum in effectu suo uniuntur.
Caput 61
Tam magnum imperium amni tenet, erit adunatio mundi. Femininum est mundi. Femininum semper vincit per silentium masculinum. silentium eius detinet. Sic ubi parva se magni subdidit imperiis, sic per hoc parvum regnum vincit. Cum parvum imperium se ponit sub magno; sic inde magnum imperium parta est. Sic ille morando lucrabitur; et alter morando potitus est. Imperium magnum nihil aliud vult ut populus iungat et alat. Imperium parvum nihil aliud vult quam popularem participem esse servitutem. Ita omnes quod volunt efficiunt; sed magnum habet manere.
Caput 62
Sensus omnium rerum domi est; bonum homines deliciae praesidium malorum. Pulchris verbis ad forum ire potes. Cum honesta conversatione possis eminere in conspectu aliorum. Sed mali guys in populo cur projice abs te? Si quis etiam gemmarum sceptra haberet; eos mittere solemne foursome; non aequale donum si hoc sensu flexis genibus principi. Cur veteres tam pretiosam hanc significationem habuerunt? Non est quare de illo dicatur? « Qui petit, accipit; qui habuerit peccata, dimittentur ei? Pretiosissima ergo res est in terra.
Caput 63
qui otia exercet; agit otium; Est faucibus in quam non faucibus; magnus in parvis et multos in paucis videt. Invidias reddit cum vita. Difficile consilium, ubi adhuc facile est! Magna fac, ubi adhuc parva est! Omnia gravia in terris semper incipit ut lux. Omnia magna in terra semper parva sunt.
Ergo: Si vocatus numquam aliquid magnum facit; ita magnas res efficere potest. facile promittit raro verbum suum servat. Qui res facilis multas difficultates habere debet. Ergo si dicta difficultates consideret; itaque numquam molestias.
Caput 64
Quod adhuc quiescit, facile percipi potest. Quod nondum emersit, facile cogitari potest. Quidquid adhuc tenera est, facile frangi potest. Quae adhuc parva sunt, facile spargi possunt. Oportet operari quod nondum est. Ordinandum est quod nondum est in confusione. Lignum pathom in circumferentia nascitur ex pilis paleis. Novem-tiered turrim oritur ex aggere terrae. Iter mille passuum incipit ante pedes tuos. Qui fecerit, spoliabit eam. Qui tenet, amittit.
Sic et vocatus; Si non agit, nihil spoliat. Non tenet, ne quid perdit. Populus ad res suas et cum fere fit; sic eos corrumpunt. Tum ad finem spectare initium tunc nullae res corruptae sunt.
Sic et vocatus; Nihil cupit. Nihil valet in rebus duris obtinendis. Discit non discere. Turba transit ad unum revertitur. et ideo naturalem rerum cursum promovet et non audemus facere.
Caput 65
Qui olim apti erant agendo secundum sensum; non fecit illuminando populum; sed stultum facit populum. rem difficilem ducere; ex nimia cognitione venit.
Ergo ille qui per scientiam ducit praedo reip. Quisquis rempublicam non scientia gubernat; est felicitas publica. Qui haec duo scit, habet specimen. Hoc specimen vitae semper latet. Vita abscondita est alta, profunda; omnia dissimilia; ad extremum vero magnum successum efficit.
Caput 66
Flumina et maria reges omnium fluminum sunt; ab eo quod bene potest deprimere. Hinc est quod reges sunt omnium fluminum.
Sic et vocatus; Si vult supra populum suum esse; ita apud eos se in oratione ponit. si vult praeesse suis; ita in persona sua sedem recipit. Quoque: habitat in alto et non gravabitur populus ab eo. Habitat in primo loco et non laeduntur ab eo. Quoque: Omnis mundus eum promovere vult; et non invitus. Quia non disputat nemo in hoc mundo disputare cum eo potest.
Caput 67
Quisque dicit magna est, sed genus inutile. Sicut quod est magna adeo inutilis est. Si utile esset olim parva crevisset. Habeo tres thesauros quod colis et custodio. Vnus dicitur amor; secunda frugalitas; tertia: Non audes in mundo ducere viam. Per caritatem aliquis potest esse fortis; per frugalitatem potest esse liberalis. Si non audes mundum ducere, unum caput esse potest populi promptissimi. Nunc si vis esse fortis sine amore, si quis velit esse liberalis sine frugalitate, si vis progredi sine tergo; mors est. Si amor in proelio id est quomodo vincas. Si in defensionem una est invicta. Quem caelum vult servare amori tutatur.
Caput 68
Quis scit ducere non est bellicosus. Quis scit pugnare non irascitur. quis scit vincere inimicos nolite pugnare cum eis. Qui scit uti populus bene remanet. Haec vita non pugnat; ea vis utendi populo; hic est polus qui ascendit in caelum.
Caput 69
Est apud milites sermo: Non audeo facere Dominum sed potius hospitem. Non audeo proficere digiti Mallem pedem subducere. Id est sine pedes ambulans saeptum inermes; projice sine impetu habere sine armis.
Non est malum maius quam minoris hostem. Si minoris aestimo inimicum periclitatus sum thesauros meos amittere. ubi duo exercitus concurrunt; tunc qui id facit, moestus vincit.
Caput 70
Verba mea sunt facillima facillime exequi. Sed nemo potest intelligere eam in terra exequi potest. Verba antecessoris habent. Actiones magistri. Quia non intellegis non intelligis. Plane me tam raro intellexi id est id quod mihi innititur pretii. unde vocatus intrat togis hirsutis; sed in sinu gemmam celat.
Caput 71
Scientes ignorantiam summa est. Nesciens quid scientia est dolor. Solum cum hac afflictione laborat; quis efficitur sine dolore. vocatum non patitur; hoc est, quia hac afflictione laborat; Ergo non patitur.
Caput 72
Si non timent terribilem tunc magna terrent. Noli facere ea apartment coartatus nec morosa vita eorum. Quia solum quia in angustiis locis non vivunt, et vita eius non erit infrunita.
Sic et vocatus; Se agnoscit, sed lucere non vult. Se ipsum amat, sed sibi gloriam non quaerit. aufert alteram, et hanc accipit.
Caput 73
Qui facit audaciam? moritur. Qui sine temeritate animo quod remanet. Ex his duobus habet quaestum; altera noxa. Sed quis cognoscit rationem? coelum te oderit?
Sic et vocatus; molestias videt. Caelum mens non disputat et bonum est ad lucrandum. Non loqui et invenit bonum responsum. non tangeret et per se totum. Ille tranquillus est et bonum in consilio. Caelum rete est late rete. sed nihil amittit.
Caput 74
Si mortem non timent Quomodo ergo eos morte deterrebo? Sed si populus semper in metu mortis; et si quis mirabile aliquid facit; comprehendam et occidam eum? quis hoc audet? Potestas mortis semper est, quae occidit. Pro hac morte occidere, id est; ut iret in loco fabri securi ferire voluit. Qui loco fabri volebant habere securim raro accipit sine laesa manu.
Caput 75
quod homines pereo ex praelatos nimis multos vectigales; ideo esurit. rem difficilem ducere; a praelatis nimium; ergo difficile est ducere. Homines mortem nimis leviter capiunt; ex Superiores vitae eius abundanter plenitudinem quaerunt; Ergo nimis leviter mortem capit. Sed quis non vitae melior est ille cui vita cara est.
Caput 76
Homo cum existit est mollis et infirma et cum moritur ita durus et fortis est. Plantae cum existunt; molles et molles; et moriuntur sunt macer et rigidi. Unde sunt duri et fortes comites mortis; ad mollis et infirma comites vitae.
Ergo: Si arma valent, non vincunt. Si valent arbores, caeduntur. infra est fortis et magnus. Mollis et debilis est supra.
Caput 77
Sensus coeli, quam similis est sagittanti! Deprimit altos altitudinem auget. Quod nimium habet, diminuit; Non satis addit. Hoc est caelum redigere quod nimium est, adde quod non habet satis. Mens hominis non est talis. quod non est satis diminuit; qui nimium offerre. Sed quis potest quid habet nimium offerre mundo? Unum solum quod facit sensum.
Sic et vocatus; Agit et non servat. Cum opus fuerit, non morabitur opus. Non vult aliis ostendere suum momentum.
Caput 78
Circum mundum nihil mollius aqua. Et tamen in via dura mordet nihil ei conparat. Nihil potest mutare. Quod debile vincit fortem et mollia dura vincit; quisque in terra novit sed nullus in ea agere potest.
So also unus vocatus, said; "Quisquis sordes regni sibi sumit, etc. ipse est dominus sacrificiorum. Quisquis in se recipit casum regni; ipse est rex mundi. Vera verba sunt sicut e converso.
Caput 79
Conciliat magnas simultates et invidet manere quid de illo bono? quam ob rem vocatus ille suum officium tenet et nihil ab aliis quaerit.
Ergo: Qui habet vitam servat suum officium qui non habet vitam adhesit juri suo.
Caput 80
A parva terra sit et incolae parum. cogitationes, quae multiplicant hominis potentiam; ne adhibeatur. Sit populus gravissime mortem accipere et non longe. Utrumne naves et carra? ne quis ascendat in ea. Si lacus et arma ibi essent, ne quis ea. Sit populus iterum ligare funes et loco Scripturae utuntur. Fac cibum suum dulce et pulchra vestimenta sua apartment in pace sua ac mores alacris. Regiones vicinae in conspectum esse possunt; gallos et canes vocat inter se audire possunt: et tamen populus in senectute sua morietur. sine commeo.
Caput 81
Verum verba non sunt bella, bella verba non sunt vera. proficit non persuadet Suasio non est efficiens. Sapientes non discuntur doctus non sapit. Dictus non accumulat possessiones. Quod plus facit pro aliis plus possidet. plus aliis dat plus habet. Propositum coeli est sine noxa promovere. Sensus vocati est sine argumento operari.