Sub uetusto colle stat hilaris taberna...

 EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
"Sub uetusto colle stat hilaris taberna..."
"There is an inn" carmen ex "Anulorum Erus" libro a Ricardo Sturch latine redditum
1954
editio: incognita
fons: Vates V


Sub uetusto colle stat hilaris taberna
qua talem ceruisiam porrigit pincerna
ut olim Vir uenerit Lunae de lucerna
ut sitis sedata sit sua sempiterna.

Agasoni feles est, saepe temulenta,
modulatur fidibus uia uiolenta ,
quarum sonus euocant nunc delectamenta,
tunc in altis uocibus stridulis tormenta.

Caupo canem aluit, callidum odorum,
paruae magnitudinis, cupidum iocorum;
hospitum qui auscultat uerba facetorum
emittitque obloquens risum indecorum.

Bos hic quoque pascitur cornibus ornata,
reginis superbior dum sit tranquillata,
sed cum fidis carmine fiat fascinata
tum saltantis fluctuat cauda capillata.

Aptum est armarium argenti patinis,
aptus cocleariis apothecae finis;
honorantur feriae instrumentis binis
quae ministri poliunt horis matutinis.

Potiones maximas Lunae Vir potabat,
fidibusque stridulis feles ululabat,
lanx cum cocleario hilare saltabat,
uacca quoque, dum canis caudam indagabat.

Tum exhausto poculo Vir nunc satiatus
subter sellam uoluitur potu superatus,
somnians ceruisiam, axis dum stellatus
rediente aurora pallescit lustratus.

Feli tunc est agaso anxie locutus
“frena mandent lunares equi dum solutus
dormit erus somnians sub sellam uolutus;
mox resurget et dies anceps et acutus!”

Carmen modulata est resuscitaturum
quale posset mortuis reddere futurum;
donec caupo hospiti donat ictum durum:
“excitare! mane adest diem adlaturum!”

Lunae Virum in Lunam omnes sustulere;
equi albi lunares pone aduenere;
bos ut cerua exsultans noluit manere;
ipsi ex armario lances cucurrere.

Magis magis rapide fides resonabant,
canis paruus latrabat, patinae saltabant,
bos et equi inuerso in capite stabant,
excitati hospites in solo saltabant.

Ruptis cunctis fidibus lyra crepitauit!
bos trans Lunam siluit, coetus inhiauit;
risu canis ioculum talem aspectauit;
lancem, coclearium sonitus fugauit.

Luna lente uoluitur post collem morata,
ipsa Sol nunc oriens multum est mirata;
quamquam sua coeperat lux desiderata,
omnes ad cubilia ibant adfectata!