Μαίνεσθαι λέγετ’ ὀξυβόας κείνους κατ’ ἀγυιάς, Ἔν τ’ ἀγορῆις Γαλατέων δεινὰ χέοντας ἔπεα. Εὔ γε μάλ’· αλλ’ ἄφρων μὲν ἐλεύθερος ἔστ’ ὅτε βάζει Καὶ σόφ’, ἀτάρ σοφίη δμωός ἄναυδος ἔφυ.
LXII
