|
}}
'''CAPUT 67'''
''Quod in Deo competit ut sit aliis principiumpotentia essendiactiva''
Contra Gentiles, lib. 2 cap. 67 n. 1
Ex hoc autem apparet quod Deus est potens, et quod ei convenienter potentia activa attribuitur. ▼Supponentes igitur quae in superioribus ostensa sunt, ostendamus nunc quod competit Deo ut sit aliis essendi principium et causa.
Contra Gentiles, lib. 2 cap. 67 n. 2
Potentia enim activa est principium agendi in aliud secundum quod est aliud. Deo autem convenit esse aliis principium essendi. Ergo convenit sibi esse potentem. ▼Ostensum est enim supra, per demonstrationem Aristotelis, esse aliquam primam causam efficientem, quam Deum dicimus. Efficiens autem causa suos effectus ad esse conducit. Deus igitur aliis essendi causa existit.
Contra Gentiles, lib. 2 cap. 67 n. 3
Amplius. Sicut potentia passiva sequitur ens in potentia, ita potentia activa sequitur ens in actu: unumquodque enim ex hoc agit quod est actu, patitur vero ex hoc quod est potentia. Sed Deo convenit esse actu. Igitur convenit sibi potentia activa. ▼Item. Ostensum est in primo libro, per rationem eiusdem, esse aliquod primum movens immobile, quod Deum dicimus. Primum autem movens in quolibet ordine motuum est causa omnium motuum qui sunt illius ordinis. Cum igitur multa ex motibus caeli producantur in esse, in quorum ordine Deum esse primum movens ostensum est, oportet quod Deus sit multis rebus causa essendi.
Contra Gentiles, lib. 2 cap. 67 n. 4
Adhuc. Divina perfectio omnium perfectiones in se includit, ut in primo libro ostensum est. Virtus autem activa de perfectione rei est: unumquodque enim tanto maioris virtutis invenitur quanto perfectius est. Virtus igitur activa Deo non potest deesse. ▼Amplius. Quod per se alicui convenit, universaliter ei inesse necesse est: sicut homini rationale, et igni sursum moveri. Agere autem aliquem effectum per se convenit enti in actu: nam unumquodque agens secundum hoc agit quod in actu est. Omne igitur ens actu natum est agere aliquid actu existens. Sed Deus est ens actu, ut in primo libro ostensum est. Igitur sibi competit agere aliquid ens actu, cui sit causa essendi.
Contra Gentiles, lib. 2 cap. 67 n. 5
AdhucPraeterea. SignumOmne perfectionisquod inagit rebus inferioribuspotens est agere: nam quod possuntnon sibipotest similiaagere, facere:impossibile utest patetagere; peret philosophumquod impossibile est agere, innecesse IVest Meteororumnon agere. Deus autem est maximeagens perfectuset movens, ut in primo librosupra ostensum est. IpsiIgitur igiturpotens competitest facereagere: aliquidet sibipotentia simileei ensconvenienter inadscribitur actuactiva, ut sic sitsed causanon essendipassiva.
Contra Gentiles, lib. 2 cap. 67 n. 6
Hinc est quod in Psalmo dicitur: potens es, domine. Et alibi: potentiam tuam Deus, et iustitiam tuam usque in altissima quae fecisti magnalia. -->▼Item. Ostensum est in primo libro quod Deus vult suum esse aliis communicare per modum similitudinis. De perfectione autem voluntatis est quod sit actionis et motus principium: ut patet in III de anima. Cum igitur divina voluntas sit perfecta, non deerit ei virtus communicandi esse suum alicui per modum similitudinis. Et sic erit ei causa essendi.
Contra Gentiles, lib. 2 cap. 6 n. 7
Adhuc. Quanto alicuius actionis principium est perfectius, tanto actionem suam potest in plura extendere et magis remota: ignis enim, si sit debilis, solum propinqua calefacit; si autem sit fortis, etiam remota. Actus autem purus, qui Deus est, perfectior est quam actus potentiae permixtus, sicut in nobis est. Actus autem actionis principium est. Cum igitur per actum qui in nobis est possumus non solum in actiones in nobis manentes, sicut sunt intelligere et velle, sed etiam in actiones quae in exteriora tendunt, per quas aliqua facta producimus; multo magis Deus potest, per hoc quod actu est, non solum intelligere et velle, sed etiam producere effectum. Et sic potest aliis esse causa essendi.
Contra Gentiles, lib. 2 cap. 6 n. 8
Hinc est quod dicitur Iob 5-9: qui facit magna et mirabilia et inscrutabilia absque numero.
{{Liber
|PostNomen= Summa contra Gentiles Liber II Capita VIII
}}
<!--CAPUT 7
Quod in Deo sit potentia activa
[24479] Contra Gentiles, lib. 2 cap. 7 n. 1
▲Ex hoc autem apparet quod Deus est potens, et quod ei convenienter potentia activa attribuitur.
[24480] Contra Gentiles, lib. 2 cap. 7 n. 2
▲Potentia enim activa est principium agendi in aliud secundum quod est aliud. Deo autem convenit esse aliis principium essendi. Ergo convenit sibi esse potentem.
[24481] Contra Gentiles, lib. 2 cap. 7 n. 3
▲Amplius. Sicut potentia passiva sequitur ens in potentia, ita potentia activa sequitur ens in actu: unumquodque enim ex hoc agit quod est actu, patitur vero ex hoc quod est potentia. Sed Deo convenit esse actu. Igitur convenit sibi potentia activa.
[24482] Contra Gentiles, lib. 2 cap. 7 n. 4
▲Adhuc. Divina perfectio omnium perfectiones in se includit, ut in primo libro ostensum est. Virtus autem activa de perfectione rei est: unumquodque enim tanto maioris virtutis invenitur quanto perfectius est. Virtus igitur activa Deo non potest deesse.
[24483] Contra Gentiles, lib. 2 cap. 7 n. 5
Praeterea. Omne quod agit potens est agere: nam quod non potest agere, impossibile est agere; et quod impossibile est agere, necesse est non agere. Deus autem est agens et movens, ut supra ostensum est. Igitur potens est agere: et potentia ei convenienter adscribitur activa, sed non passiva.
[24484] Contra Gentiles, lib. 2 cap. 7 n. 6
▲Hinc est quod in Psalmo dicitur: potens es, domine. Et alibi: potentiam tuam Deus, et iustitiam tuam usque in altissima quae fecisti magnalia.-->
| 