Quantum redactiones paginae "Summa contra Gentiles/Liber I/Caput XCIV" differant

[checked revision][checked revision]
Content deleted Content added
mNo edit summary
mNo edit summary
Linea 8:
}}
<div class=text>
 
 
{{Liber
Line 17 ⟶ 16:
}}
 
'''CAPUT 9594'''
 
''Quod Deusin nonDeo potestsunt vellevirtutes malumcontemplativae''
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 9594 n. 1
ExDe hiscontemplativis autem quaevirtutibus dictadubium sunt,esse ostendinon potest quodquin Deus non potestDeo vellemaxime malumconveniant.
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 9594 n. 2
Si enim sapientia in cognitione altissimarum causarum consistit, secundum philosophum, in principio metaphysicae; ipse autem Deus praecipue seipsum cognoscit, nec aliquid cognoscit nisi cognoscendo seipsum, ut probatum est, qui est omnium prima causa: manifestum est quod sibi potissime sapientia debet adscribi. Unde Iob 9-4: sapiens corde est: et Eccli. 1-1: omnis sapientia a domino Deo est, et cum illo fuit semper. Philosophus etiam dicit, in principio metaphysicae, quod est divina possessio, non humana.
Virtus enim rei est secundum quam aliquis bene operatur. Omnis autem operatio Dei est operatio virtutis: cum sua virtus sit sua essentia, ut supra ostensum est. Non potest igitur malum velle.
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 9594 n. 3
Item. Si scientia est rei cognitio per propriam causam; ipse autem omnium causarum et effectuum ordinem cognoscit, et per hoc singulorum proprias causas novit, ut supra ostensum est: manifestum est quod in ipso proprie scientia est:- non tamen quae sit per ratiocinationem causata, sicut scientia nostra ex demonstratione causatur. Unde I Reg. 2-3: Deus scientiarum dominus est.
Item. Voluntas nunquam ad malum fertur nisi aliquo errore in ratione existente, ad minus in particulari eligibili. Cum enim voluntatis obiectum sit bonum apprehensum, non potest voluntas ferri in malum nisi aliquo modo proponatur sibi ut bonum: et hoc sine errore esse non potest. In divina autem cognitione non potest esse error, ut supra ostensum est. Non igitur voluntas eius potest ad malum tendere.
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 9594 n. 4
Adhuc. Si immaterialis cognitio aliquarum rerum absque discursu intellectus est; Deus autem huiusmodi cognitionem de omnibus habet, ut supra ostensum est: est igitur in ipso intellectus. Unde Iob 12-13: ipse habet consilium et intelligentiam.
Amplius. Deus est summum bonum, ut supra probatum est. Summum autem bonum non patitur aliquod consortium mali: sicut nec summe calidum permixtionem frigidi. Divina igitur voluntas non potest flecti ad malum.
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 9594 n. 5
Hae etiam virtutes in Deo sunt exemplares nostrarum, sicut perfectum imperfecti.-->
Praeterea. Cum bonum habeat rationem finis, malum non potest incidere in voluntate nisi per aversionem a fine. Voluntas autem divina a fine averti non potest: cum nihil possit velle nisi volendo seipsum, ut ostensum est. Non potest igitur velle malum.
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 95 n. 6
Et sic patet quod liberum arbitrium in ipso naturaliter stabilitum est in bono.
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 95 n. 7
Hoc autem est quod dicitur Deut. 32-4: Deus fidelis et absque iniquitate; et Hab. 1-13: mundi sunt oculi tui, domine, et respicere ad iniquitatem non potes.
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 95 n. 8
Per hoc autem confutatur error Iudaeorum, qui in Talmut dicunt Deum quandoque peccare et a peccato purgari; et Luciferianorum, qui dicunt Deum in Luciferi deiectione peccasse.
 
{{Liber
Line 51 ⟶ 41:
|PostNomen= Summa contra Gentiles Liber I Capita XCV
}}
 
<!--CAPUT 94
 
Quod in Deo sunt virtutes contemplativae
 
[24369] Contra Gentiles, lib. 1 cap. 94 n. 1
De contemplativis autem virtutibus dubium esse non potest quin Deo maxime conveniant.
 
[24] Contra Gentiles, lib. 1 cap. 94 n. 2
Si enim sapientia in cognitione altissimarum causarum consistit, secundum philosophum, in principio metaphysicae; ipse autem Deus praecipue seipsum cognoscit, nec aliquid cognoscit nisi cognoscendo seipsum, ut probatum est, qui est omnium prima causa: manifestum est quod sibi potissime sapientia debet adscribi. Unde Iob 9-4: sapiens corde est: et Eccli. 1-1: omnis sapientia a domino Deo est, et cum illo fuit semper. Philosophus etiam dicit, in principio metaphysicae, quod est divina possessio, non humana.
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 94 n. 3
Item. Si scientia est rei cognitio per propriam causam; ipse autem omnium causarum et effectuum ordinem cognoscit, et per hoc singulorum proprias causas novit, ut supra ostensum est: manifestum est quod in ipso proprie scientia est:- non tamen quae sit per ratiocinationem causata, sicut scientia nostra ex demonstratione causatur. Unde I Reg. 2-3: Deus scientiarum dominus est.
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 94 n. 4
Adhuc. Si immaterialis cognitio aliquarum rerum absque discursu intellectus est; Deus autem huiusmodi cognitionem de omnibus habet, ut supra ostensum est: est igitur in ipso intellectus. Unde Iob 12-13: ipse habet consilium et intelligentiam.
 
Contra Gentiles, lib. 1 cap. 94 n. 5
Hae etiam virtutes in Deo sunt exemplares nostrarum, sicut perfectum imperfecti.-->