Quantum redactiones paginae "De origine et situ Germanorum (Germania)" differant

[unchecked revision][unchecked revision]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linea 8:
| Hic est indiculum libri I.
 
[[#I|I]] - [[#II|II]] - [[#III|III]] - [[#IV|IV]] - [[#V|V]] - [[#VI|VI]] - [[#VII|VII]] - [[#VIII|VIII]] - [[#IX|IX]] - [[#X|X]] - [[#XI|XI]] - [[#XII|XII]] - [[#XIII|XIII]] - [[#XIV|XIV]] - [[#XV|XV]] - [[#XVI|XVI]] - [[#XVII|XVII]] - [[#XVIII|XVIII]] - [[#XIX|XIX]] - [[#XX|XX]] - [[#XXI|XXI]] - [[#XXII|XXII]] - [[#XXIII|XXIII]] - [[#XXIV|XXIV]] - [[#XXV|XXV]] - [[#XXVI|XXVI]] - [[#XXVII|XXVII]] - [[#XXVIII|XXVIII]] - [[#XXIX|XXIX]] - [[#XXX|XXX]] - [[#XXXI|XXXI]] - [[#XXXII|XXXII]] - [[#XXXIII|XXXIII]] - [[#XXXIV|XXXIV]] - [[#XXXV|XXXV]] - [[#XXXVI|XXXVI]] - [[#XXXVII|XXXVII]] - [[#XXXVIII|XXXVIII]] - [[#XXXIX|XXXIX]] - [[#XL|XL]] - [[#XLI|XLI]] - [[#XLII|XLII]] - [[#XLIII|XLIII]] - [[#XLIV|XLIV]] - [[#XLV|XLV]] - [[#XLVI|XLVI]]
|}
 
__NOTOC__
 
=== 1I ===
 
Germania omnis a Gallis Raetisque et Pannoniis Rheno et Danuvio fluminibus,
Linea 20:
Danuvius molli et clementer edito montis Abnobae iugo effusus pluris populos adit, donec in Ponticum mare sex meatibus erumpat: septimum os paludibus hauritur.
 
=== 2II ===
 
Ipsos Germanos indigenas crediderim minimeque aliarum gentium adventibus et hospitiis mixtos, quia nec terra olim, sed classibus advehebantur qui mutare sedes quaerebant, et inmensus ultra utque sic dixerim adversus Oceanus raris ab orbe nostro navibus aditur.
Linea 32:
Ceterum Germaniae vocabulum recens et nuper additum, quoniam qui primi Rhenum transgressi Gallos expulerint ac nunc Tungri, tunc Germani vocati sint: ita nationis nomen, non gentis evaluisse paulatim, ut omnes primum a victore ob metum, mox etiam a se ipsis, invento nomine Germani vocarentur.
 
=== 3III ===
 
Fuisse apud eos et Herculem memorant, primumque omnium virorum fortium ituri in proelia canunt.
Linea 44:
Quae neque confirmare argumentis neque refellere in animo est: ex ingenio suo quisque demat vel addat fidem.
 
=== 4IV ===
 
Ipse eorum opinionibus accedo, qui Germaniae populos nullis aliis aliarum nationum conubiis infectos propriam et sinceram et tantum sui similem gentem exstitisse arbitrantur.
Unde habitus quoque corporum, tamquam in tanto hominum numero, idem omnibus: truces et caerulei oculi, rutilae comae, magna corpora et tantum ad impetum valida: laboris atque operum non eadem patientia, minimeque sitim aestumque tolerare, frigora atque inediam caelo solove adsueverunt.
 
=== 5V ===
 
Terra etsi aliquanto specie differt, in universum tamen aut silvis horrida aut paludibus foeda, umidior qua Gallias, ventosior qua Noricum ac Pannoniam adspicit; satis ferax, frugiferarum arborum inpatiens, pecorum fecunda, sed plerumque improcera.
Linea 61:
Argentum quoque magis quam aurum sequuntur, nulla adfectione animi, sed quia numerus argenteorum facilior usui est promiscua ac vilia mercantibus.
 
=== 6VI ===
 
Ne ferrum quidem superest, sicut ex genere telorum colligitur.
Linea 77:
Scutum reliquisse praecipuum flagitium, nec aut sacris adesse aut concilium inire ignominioso fas; multique superstites bellorum infamiam laqueo finierunt.
 
=== 7VII ===
 
Reges ex nobilitate, duces ex virtute sumunt.
Linea 86:
Ad matres, ad coniuges vulnera ferunt; nec illae numerare aut exigere plagas pavent, cibosque et hortamina pugnantibus gestant.
 
=== 8VIII ===
 
Memoriae proditur quasdam acies inclinatas iam et labantes a feminis restitutas constantia precum et obiectu pectorum et monstrata comminus captivitate, quam longe inpatientius feminarum suarum nomine timent, adeo ut efficacius obligentur animi civitatum, quibus inter obsides puellae quoque nobiles imperantur.
Linea 92:
Vidimus sub divo Vespasiano Veledam diu apud plerosque numinis loco habitam; sed et olim Albrunam et compluris alias venerati sunt, non adulatione nec tamquam facerent deas.
 
=== 9IX ===
 
Deorum maxime Mercurium colunt, cui certis diebus humanis quoque hostiis litare fas habent.
Linea 99:
Ceterum nec cohibere parietibus deos neque in ullam humani oris speciem adsimulare ex magnitudine caelestium arbitrantur: lucos ac nemora consecrant deorumque nominibus appellant secretum illud, quod sola reverentia vident.
 
=== 10X ===
 
Auspicia sortesque ut qui maxime observant: sortium consuetudo simplex.
Linea 111:
Eius gentis, cum qua bellum est, captivum quoquo modo interceptum cum electo popularium suorum, patriis quemque armis, committunt: victoria huius vel illius pro praeiudicio accipitur.
 
=== 11XI ===
 
De minoribus rebus principes consultant; de maioribus omnes, ita tamen, ut ea quoque, quorum penes plebem arbitrium est, apud principes pertractentur.
Linea 124:
Honoratissimum adsensus genus est armis laudare.
 
=== 12XII ===
 
Licet apud concilium accusare quoque et discrimen capitis intendere.
Linea 134:
Eliguntur in isdem conciliis et principes, qui iura per pagos vicosque reddunt; centeni singulis ex plebe comites consilium simul et auctoritas adsunt.
 
=== 13XIII ===
 
Nihil autem neque publicae neque privatae rei nisi armati agunt.
Linea 144:
Nec solum in sua gente cuique, sed apud finitimas quoque civitates id nomen, ea gloria est, si numero ac virtute comitatus emineat; expetuntur enim legationibus et muneribus ornantur et ipsa plerumque fama bella profligant.
 
=== 14XIV ===
 
Cum ventum in aciem, turpe principi virtute vinci, turpe comitatui virtutem principis non adaequare.
Linea 156:
Pigrum quin immo et iners videtur sudore adquirere quod possis sanguine parare.
 
=== 15XV ===
 
Quotiens bella non ineunt, non multum venatibus, plus per otium transigunt, dediti somno ciboque, fortissimus quisque ac bellicosissimus nihil agens, delegata domus et penatium et agrorum cura feminis senibusque et infirmissimo cuique ex familia; ipsi hebent, mira diversitate naturae, cum idem homines sic ament inertiam et oderint quietem.
Linea 162:
Gaudent praecipue finitimarum gentium donis, quae non modo a singulis, sed et publice mittuntur, electi equi, magna arma, phalerae torquesque; iam et pecuniam accipere docuimus.
 
=== 16XVI ===
 
Nullas Germanorum populis urbes habitari satis notum est, ne pati quidem inter se iunctas sedes.
Linea 171:
Solent et subterraneos specus aperire eosque multo insuper fimo onerant, suffugium hiemis et receptaculum frugibus, quia rigorem frigorum eius modi loci molliunt, et si quando hostis advenit, aperta populatur, abdita autem et defossa aut ignorantur aut eo ipso fallunt, quod quaerenda sunt.
 
=== 17XVII ===
 
Tegumen omnibus sagum fibula aut, si desit, spina consertum: cetera intecti totos dies iuxta focum atque ignem agunt.
Linea 179:
Nec alius feminis quam viris habitus, nisi quod feminae saepius lineis amictibus velantur eosque purpura variant, partemque vestitus superioris in manicas non extendunt, nudae brachia ac lacertos; sed et proxima pars pectoris patet.
 
=== 18XVIII ===
 
Quamquam severa illic matrimonia, nec ullam morum partem magis laudaveris.
Linea 190:
Sic vivendum, sic pereundum: accipere se, quae liberis inviolata ac digna reddat, quae nurus accipiant, rursusque ad nepotes referantur.
 
=== 19XIX ===
 
Ergo saepta pudicitia agunt, nullis spectaculorum inlecebris, nullis conviviorum inritationibus corruptae.
Linea 200:
Numerum liberorum finire aut quemquam ex adgnatis necare flagitium habetur, plusque ibi boni mores valent quam alibi bonae leges.
 
=== 20XX ===
 
In omni domo nudi ac sordidi in hos artus, in haec corpora, quae miramur, excrescunt.
Linea 213:
Quanto plus propinquorum, quanto maior adfinium numerus, tanto gratiosior senectus; nec ulla orbitatis pretia.
 
=== 21XXI ===
 
Suscipere tam inimicitias seu patris seu propinqui quam amicitias necesse est; nec implacabiles durant: luitur enim etiam homicidium certo armentorum ac pecorum numero recipitque satisfactionem universa domus, utiliter in publicum, quia periculosiores sunt inimicitiae iuxta libertatem.
Linea 225:
Gaudent muneribus, sed nec data imputant nec acceptis obligantur: victus inter hospites comis.
 
=== 22XXII ===
 
Statim e somno, quem plerumque in diem extrahunt, lavantur, saepius calida, ut apud quos plurimum hiems occupat.
Linea 236:
Postera die retractatur, et salva utriusque temporis ratio est: deliberant, dum fingere nesciunt, constituunt, dum errare non possunt.
 
=== 23XXIII ===
 
Potui umor ex hordeo aut frumento, in quandam similitudinem vini corruptus: proximi ripae et vinum mercantur.
Linea 243:
Si indulseris ebrietati suggerendo quantum concupiscunt, haud minus facile vitiis quam armis vincentur.
 
=== 24XXIV ===
 
Genus spectaculorum unum atque in omni coetu idem.
Linea 254:
Servos condicionis huius per commercia tradunt, ut se quoque pudore victoriae exsolvant.
 
=== 25XXV ===
 
Ceteris servis non in nostrum morem, descriptis per familiam ministeriis, utuntur: suam quisque sedem, suos penates regit.
Linea 262:
Ibi enim et super ingenuos et super nobiles ascendunt: apud ceteros impares libertini libertatis argumentum sunt.
 
=== 26XXVI ===
 
Faenus agitare et in usuras extendere ignotum; ideoque magis servatur quam si vetitum esset.
Linea 269:
Unde annum quoque ipsum non in totidem digerunt species: hiems et ver et aestas intellectum ac vocabula habent, autumni perinde nomen ac bona ignorantur.
 
=== 27XXVII ===
 
Funerum nulla ambitio: id solum observatur, ut corpora clarorum virorum certis lignis crementur.
Linea 279:
Haec in commune de omnium Germanorum origine ac moribus accepimus: nunc singularum gentium instituta ritusque, quatenus differant, quae nationes e Germania in Gallias commigraverint, expediam.
 
=== 28XXVIII ===
 
Validiores olim Gallorum res fuisse summus auctorum divus Iulius tradit; eoque credibile est etiam Gallos in Germaniam transgressos: quantulum enim amnis obstabat quo minus, ut quaeque gens evaluerat, occuparet permutaretque sedes promiscuas adhuc et nulla regnorum potentia divisas?
Linea 289:
Ne Ubii quidem, quamquam Romana colonia esse meruerint ac libentius Agrippinenses conditoris sui nomine vocentur, origine erubescunt, transgressi olim et experimento fidei super ipsam Rheni ripam conlocati, ut arcerent, non ut custodirentur.
 
=== 29XXIX ===
 
Omnium harum gentium virtute praecipui Batavi non multum ex ripa, sed insulam Rheni amnis colunt, Chattorum quondam populus et seditione domestica in eas sedes transgressus, in quibus pars Romani imperii fierent.
Linea 299:
Levissimus quisque Gallorum et inopia audax dubiae possessionis solum occupavere; mox limite acto promotisque praesidiis sinus imperii et pars provinciae habentur.
 
=== 30XXX ===
 
Ultra hos Chatti initium sedis ab Hercynio saltu incohant, non ita effusis ac palustribus locis, ut ceterae civitates, in quas Germania patescit; durant siquidem colles, paulatim rarescunt, et Chattos suos saltus Hercynius prosequitur simul atque deponit.
Linea 308:
Equestrium sane virium id proprium, cito parare victoriam, cito cedere: velocitas iuxta formidinem, cunctatio propior constantiae est.
 
=== 31XXXI ===
 
Et aliis Germanorum populis usurpatum raro et privata cuiusque audentia apud Chattos in consensum vertit, ut primum adoleverint, crinem barbamque submittere, nec nisi hoste caeso exuere votivum obligatumque virtuti oris habitum.
Linea 317:
Nulli domus aut ager aut aliqua cura: prout ad quemque venere, aluntur, prodigi alieni, contemptores sui, donec exsanguis senectus tam durae virtuti impares faciat.
 
=== 32XXXII ===
 
Proximi Chattis certum iam alveo Rhenum, quique terminus esse sufficiat, Usipi ac Tencteri colunt.
Linea 325:
Inter familiam et penates et iura successionum equi traduntur: excipit filius, non ut cetera, maximus natu, sed prout ferox bello et melior.
 
=== 33XXXIII ===
 
Iuxta Tencteros Bructeri olim occurrebant: nunc Chamavos et Angrivarios inmigrasse narratur, pulsis Bructeris ac penitus excisis vicinarum consensu nationum, seu superbiae odio seu praedae dulcedine seu favore quodam erga nos deorum; nam ne spectaculo quidem proelii invidere.
Linea 331:
Maneat, quaeso, duretque gentibus, si non amor nostri, at certe odium sui, quando urgentibus imperii fatis nihil iam praestare fortuna maius potest quam hostium discordiam.
 
=== 34XXXIV ===
 
Angrivarios et Chamavos a tergo Dulgubnii et Chasuarii cludunt, aliaeque gentes haud perinde memoratae, a fronte Frisii excipiunt.
Linea 340:
Mox nemo temptavit, sanctiusque ac reverentius visum de actis deorum credere quam scire.
 
=== 35XXXV ===
 
Hactenus in occidentem Germaniam novimus; in septentrionem ingenti flexu redit.
Linea 348:
Id praecipuum virtutis ac virium argumentum est, quod, ut superiores agant, non per iniurias adsequuntur; prompta tamen omnibus arma ac, si res poscat, exercitus, plurimum virorum equorumque; et quiescentibus eadem fama.
 
=== 36XXXVI ===
 
In latere Chaucorum Chattorumque Cherusci nimiam ac marcentem diu pacem inlacessiti nutrierunt: idque iucundius quam tutius fuit, quia inter impotentes et validos falso quiescas: ubi manu agitur, modestia ac probitas nomina superioris sunt.
Linea 355:
Adversarum rerum ex aequo socii sunt, cum in secundis minores fuissent.
 
=== 37XXXVII ===
 
Eundem Germaniae sinum proximi Oceano Cimbri tenent, parva nunc civitas, sed gloria ingens.
Linea 368:
Inde otium, donec occasione discordiae nostrae et civilium armorum expugnatis legionum hibernis etiam Gallias adfectavere; ac rursus inde pulsi proximis temporibus triumphati magis quam victi sunt.
 
=== 38XXXVIII ===
 
Nunc de Suebis dicendum est, quorum non una, ut Chattorum Tencterorumve, gens; maiorem enim Germaniae partem obtinent, propriis adhuc nationibus nominibusque discreti, quamquam in commune Suebi vocentur.
Linea 376:
Ea cura formae, sed innoxia; neque enim ut ament amenturve, in altitudinem quandam et terrorem adituri bella compti, ut hostium oculis, armantur.
 
=== 39XXXIX ===
 
Vetustissimos se nobilissimosque Sueborum Semnones memorant; fides antiquitatis religione firmatur.
Linea 385:
Adicit auctoritatem fortuna Semnonum: centum pagi iis habitantur magnoque corpore efficitur ut se Sueborum caput credant.
 
=== 40XL ===
 
Contra Langobardos paucitas nobilitat: plurimis ac valentissimis nationibus cincti non per obsequium, sed proeliis ac periclitando tuti sunt.
Linea 398:
Arcanus hinc terror sanctaque ignorantia, quid sit illud, quod tantum perituri vident.
 
=== 41XLI ===
 
Et haec quidem pars Sueborum in secretiora Germaniae porrigitur.
Linea 405:
In Hermunduris Albis oritur, flumen inclutum et notum olim; nunc tantum auditur.
 
=== 42XLII ===
 
Iuxta Hermunduros Naristi ac deinde Marcomani et Quadi agunt.
Linea 414:
Raro armis nostris, saepius pecunia iuvantur, nec minus valent.
 
=== 43XLIII ===
 
Retro Marsigni, Cotini, Osi, Buri terga Marcomanorum Quadorumque claudunt.
Linea 428:
Ceterum Harii super vires, quibus enumeratos paulo ante populos antecedunt, truces insitae feritati arte ac tempore lenocinantur: nigra scuta, tincta corpora; atras ad proelia noctes legunt ipsaque formidine atque umbra feralis exercitus terrorem inferunt, nullo hostium sustinente novum ac velut infernum adspectum; nam primi in omnibus proeliis oculi vincuntur.
 
=== 44XLIV ===
 
Trans Lygios Gotones regnantur, paulo iam adductius quam ceterae Germanorum gentes, nondum tamen supra libertatem.
Linea 440:
Enimvero neque nobilem neque ingenuum, ne libertinum quidem armis praeponere regia utilitas est.
 
=== 45XLV ===
 
Trans Suionas aliud mare, pigrum ac prope inmotum, quo cingi cludique terrarum orbem hinc fides , quod extremus cadentis iam solis fulgor in ortus edurat adeo clarus, ut sidera hebetet; sonum insuper emergentis audiri formasque equorum et radios capitis adspici persuasio adicit.
Linea 459:
Cetera similes uno differunt, quod femina dominatur; in tantum non modo a libertate sed etiam a servitute degenerant.
 
=== 46XLVI ===
 
Hic Suebiae finis.