Migne Patrologia Latina Tomus 136
Sermo in festo SS. Firmi et Rustici
Sermo in festo SS. Firmi et Rustici (Auctor incertus), J. P. Migne
136.0766A
Sermo in festo SS. Firmi et Rustici
- 136.0763B| 669 1.
Venite, filii, audite me, timorem Domini docebo vos (Ps. XXXIII, 12). Accedite ad eum et illuminamini, et facies vestrae non confundentur (Ibid., 6). Volumus vos scire, fratres, quod omnipotens Dominus Ecclesiam suam sine digna administratione non deserit. Nam cum fortes ad praemium vocat, eorum vice debiles ad certamina roborat; cum illos suscipiendo remunerat, istis laborum virtutes, quas remuneret, subministrat. His roborati virtutibus sanctus Firmus pariter et Rusticus contra hostes fidei audacter pergunt ad praelium, ipsosque insurgentes patiendo despiciunt: quia tales secum dux noster ad praedicationis praelium adduxit, qui despecta salute corporum hostes suos moriendo prosternerent, eorumque gladios non armis, non gladiis, sed patientia superarent. Martyres nostri, fratres, sub duce suo tribus modis venerunt armati ad praelium, tubis, lagenis, 136.0764B| et lampadibus. Sonuerunt tubis, dum praedicant; confregerunt lagenis, dum solvenda in passione sua corpora hostibus opponunt; resplenduerunt lampadibus, dum post solutionem corporum coruscaverunt; moxque hostes in fugam versi sunt, quia dum mortuorum martyrum corpora miraculis coruscare conspiciunt, luce veritatis fracti, quod impugnaverunt, cecinerunt. Cecinerunt ergo tubis milites nostri, ut lagenis frangerentur; id est praedicaverunt martyres nostri, donec eorum corpora in morte solverentur. 670 Lagenae fractae sunt, ut lampades apparerent, id est corpora eorum in morte soluta sunt, ut miraculis coruscarent. Apparuerunt lampades, ut hostes in fugam verterentur, id est coruscaverunt miraculis, ut hostes suos ex divina luce prosternerent, quatenus nequaquam Deo erecti resisterent, sed eum subditi formidarent.
- 2.
136.0765A| Voce sanctorum martyrum Deo per Psalmistam dicitur: Humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis (Psal. XLIII, 20). Umbra igitur mortis mors carnis accipitur; quia sicut vera mors est, quando anima separatur a Deo; ita umbra mortis est, quando caro separatur ab anima. Quos constat non spiritu, sed sola carne mori; nequaquam se vera morte, sed umbra mortis dicunt operiri. Locus afflictionis est vita praesens. Martyres ergo nostri in hoc loco afflictionis humiliati sunt, quia in aeterna vita, id est in loco gaudii, sublimantur. In tantum siquidem sublimantur, quod certissimum est ipsos cum Deo judice venire, qui nunc pro ipso injuste judicantur. Tunc eorum lux tanto latius emicat, quanto nunc manus persequentium durius angustat. Tunc reproborum oculis patescit, quod coelesti potestate subnixi sunt, qui terrena omnia sponte reliquerunt. Stimulo denique divini amoris atque timoris excitati, hic possessa 136.0765B| reliquerunt: idcirco culmen procul dubio judiciariae potestatis obtinebunt, ut simul tunc judices cum 671 judice veniant, qui nunc consideratione judicii sese spontanea paupertate castigant. De sanctae Ecclesiae sponso per Salomonem dicitur: Nobilis in portis vir ejus, quando sederit cum senatoribus terrae (Prov. XXXI, 23). Hinc Isaias ait: Dominus ad judicium veniet cum senatoribus populi sui (Isa. XXXVII, 14). Hinc eosdem senatores ipsa Veritas non jam famulos, sed amicos denuntiat dicens: Jam non vos dico servos, sed amicos meos (Joan. XV, 15). Ecce relinquentes temporalia, gloriam potestatis aeternae meruerunt.
- 3.
Quid itaque in hoc mundo stultius quam sua deserere; et quid in aeternitate nobilius, quam cum Deo judices venire? Rectum quippe est, ut cum Deo de populis in judicio disputent, qui ad verba Dei praesens saeculum perfecte derelinquunt; scriptum quippe est: Advocabit coelos sursum, et terram discernere populum suum (Psal. XLIX, 4). Coelos igitur 136.0766A| sursum advocat, cum ni, qui sua omnia relinquentes, conversationem coelestis vitae tenuerunt, ad consedendum in judicio convocantur, atque cum eo judices veniunt; terram autem sursum vocat, cum hi, qui in terrenis actibus obligati fuerant, in eis tamen plus coelestia quam terrena quaesierunt. Veraciter coelestia quaesierunt lucra, qui omnia relinquentes, plus prompta devotione consecuti sunt, quam juberi generaliter audierant. Speciali jussione paucis perfectioribus, et non generaliter omnibus dicitur hoc, quod adolescens dives audivit: Vade, vende omnia tua, et da pauperibus, et veni, sequere me (Matth. XIX, 21). Si enim sub 672 hoc praecepto cunctos jussio generalis astringeret, culpa profecto esset aliquid nos in hoc mundo possidere. Sed aliud est quod per Scripturam sacram generaliter omnibus praecipitur; aliud quod specialiter paucis perfectioribus imperatur. Sicut enim non judicantur et pereunt, qui suadente perfidia legem tenere contemnunt 136.0766B| (Psal. XV); ita non judicantur, et regnant, qui suadente pietate etiam ultra generalia divinae legis praecepta proficiunt. Paulus vas electionis specialia praecepta transcendens, plus opere exhibuit, quam institutione permissionis accepit. Cum enim accepisset, ut Evangelium praedicans de Evangelio viveret; et Evangelium viventibus contulit, et tamen sumptibus Evangelii sustentari noluit (Thess. II, 7). Quia vero non nobis est concessum generalia, sive specialia divinae legis praecepta transcendere, idcirco studeamus istos sanctos Dei martyres, quorum hodie festa celebramus, humili prece deposcere, ut saltem quod generaliter omnibus praecipitur, ipsorum intercedentibus meritis adimplere possimus, ut cum ipsis in aeterna mercamur gaudere laetitia, qui nihil terrenum, nihil carnale concupiscentes, ad hoc pertingere meruerunt, ut Christi martyres fierent, praestante Domino nostro Jesu Christo, cui est honor et gloria in saecula saeculorum. Amen.