Haec Roma vobis, haec domus, hospites,
440 antiqua cunctis, hic patrius focus:
salvete, cives: undecumque est,
quis peregrinus in urbe Roma?
Commune cultis gentibus atrium
Vestae videntes sistitis: hac ferunt
445 ex aede nocturnas per umbras
perpetuam micuisse flammam.
Si nullus aedem nunc tholus obtegit,
si saxa grando putria verberat
flammamque consumpsit vetustas
450 et cinerem rapuere nimbi;
ignem fovetis vos memores sacrum,
nos et fovemus cordibus: adsumus
flammae sacerdotes redemptae
nos, «Vigilas? Vigila!» monentes.
455 Humana prorsus mens, vigila! veta,
mens, quidquid aetas protulerit boni
verique, restingui, facemque
de face posteritas perennis
accendat, et pax rideat et fides
460 nostro quietis omine gentibus
utque una tellus, una Vesta est,
una sit unanimis voluntas.
