valorem obtinet, et proin indefinite per divisibilis erit. Quoties non est neque hi divisores sunt inaequales, et proin etiam per illorum productum divisibilis erit, quoties autem vel adeoque vel illi factores sunt identici scilicet . Certum itaque est, functionem involvere divisorem realem secundi vel primi ordinis, et quum eadem conclusio rursus de quotiente valeat, in tales factores complete resolubilis erit. Q.E.D.
Quamquam in praecedentibus negotio quod propositum erat, iam plene perfuncti simus, tamen haud superfluum erit, adhuc quaedam de ratiocinatione art. 2 adiicere. A suppositione, et pro nullis valoribus indeterminatarum intra limites illic assignatos simul evanescere, ad contradictionem inevitabilem delapsi sumus, unde ipsius suppositionis falsitatem conclusimus. Haec igitur contradictio cessare debet, si revera adsunt valores ipsarum pro quibus et simul fiunt Quod ut magis illustretur, observamus, pro talibus valoribus fieri adeoque ipsam infinitam, unde haud amplius licebit, integrale duplex tamquam quantitatem assignabilem tractare. Generaliter quidem loquendo, denotantibus indefinite coordinatas punctorum in spatio, integrale exhibet volumen solidi, quod continetur inter quinque plana, quorum aequationes sunt atque superficiem, cuius aequatio considerando eas partes tamquam negativas, in quibus coordinatae sunt negativae. Sed tacite hic subintelligitur, superficiem sextam esse continuam, qua conditione cessante, dum evadit infinita, utique fieri potest, ut conceptus ille sensu careat. In tali casu de integrali colligendo sermo esse nequit, neque adeo mirandum est, operationes analyticas coeco calculo ad inania applicatas ad absurda perducere.