Pagina:Werkecarlf03gausrich.djvu/359

Haec pagina emendata est

Postquam coëfficientes inventi sunt, reliqui inde per formulas 3, 4, 6, 7, 9, 10 derivabuntur.

9.

Signa expressionum radicalium, per quas determinavimus, ad lubitum accipi posse facile perspicitur. Operae autem pretium est, inquirere, quomodo signum quantitatis cum signis istis nexum sit. Ad hunc finem consideremus aequationem tertiam in III art. 3.

quae per formulas 6, 7, 9, 10 transmutatur in hanc:

Sed e consideratione aequationis 13 facile deducimus

Hinc aequatio praecedens fit

quae combinata cum aequatione 17 suppeditat

Hinc patet, si pro electa sit aequationis cubicae radix negativa absolute maior, simulque coëfficientes omnes positive accepti sint, idem signum nancisci, quod habet idemque evenire, si his quatuor conditionibus, vel omnibus vel duabus ex ipsis, contraria acta sint, oppositum vero, si uni vel tribus conditionibus adversatus fueris. Ceterum sequentes adhuc relationes notare convenit, e praecedentibus facile derivandas: