Pagina:Werkecarlf03gausrich.djvu/357

Haec pagina emendata est
[15]

Ex his aequationibus rite cum 5, 8, 11 combinatis etiam sequitur:

[16]

Hae posteriores expressiones ostendunt, nullam quantitatum negativam esse posse, siquidem debent esse reales.

In casu itaque eo, ubi non est necessario aequalis statui debet radici positivae aequationis patetque adeo, aequalem esse debere alteri radici negativae, atque aequalem alteri[1]; utram vero radicem pro utram pro adoptemus, prorsus arbitrarium erit.

Quoties punctumque attractum intra curvam situm, duas radices negativas aequationis 13 necessario pro et adoptare et proin statuere oportet. Quoniam vero in hoc casu formula prima in 16 fit indeterminata, formulam primam in 15 eius loco retinebimus, quae suppeditat

Quoties autem pro punctum attractum extra ellipsin iacet, aequa-

  1. Proprie quidem ex analysi praecedenti tantummodo sequitur, et satisfacere debere aequationi 13, unde dubium esse videtur, annon liceat, utramque et eidem radici negativae aequalem ponere, prorsus neglecta radice tertia. Sed facile perspicietur, siquidem aequationis radix secunda et tertia sint inaequales, ex sequi et proin quod aequationi quartae in [1] est contrarium. Conf. quae infra de casu duarum radicum aequalium aequationis 13 dicentur.