Pagina:Werkecarlf02gausrich.djvu/88

Haec pagina emendata est

Ante omnia observamus, duorum quadratorum, in quae discerpitur, alterum impar esse debere, quod statuemus , alterum par, quod statuemus . Quoniam fit formae , patet, valoribus impariter paribus ipsius respondere valores ipsius formae , ab inductione nostra hic exclusos, quippe qui numerum in classe vel haberent. Pro valoribus autem ipsius , qui sunt formae esse debet pariter par, et si inductioni, quam schema allatum ob oculos sistit, fidem habere licet, numerus ad classem referendus erit pro omnibus modulis, pro quibus est formae , ad classem vero pro omnibus modulis, pro quibus est formae . Sed hoc theorema longe altioris indaginis est, quam id, quod in art. praec. eruimus, demonstrationique plures disquisitiones praeliminares sunt praemittendae, ordinem, quo numeri complexuum , , , se invicem sequuntur, spectantes.

15.

Designemus multitudinem numerorum e complexu , quos immediate sequitur numerus e complexu , , , resp., per , , , ; perinde multitudinem numerorum e complexu , quos sequitur numerus e complexu , , , resp. per , , , ; similiterque sint in complexu resp. , , , numeri, in complexu vero , , , numeri, quos sequitur numerus e complexu , , , . Proponimus nobis, has sedecim multitudines a priori determinare. Quo commodius lectores ratiocinia generalia cum exemplis comparare possint, valores numericos terminorum schematis

pro singulis modulis, pro quibus classificationes in art. 11 tradidimus, hic adscribere visum est.