Pagina:Werkecarlf02gausrich.djvu/149

Haec pagina emendata est

At non obstante summa huius theorematis simplicitate, ipsius demonstratio inter mysteria arithmeticae sublimioris maxime recondita referenda est, ita ut, saltem ut nunc res est, per subtilissimas tantummodo investigationes enodari possit, quae limites praesentis commentationis longe transgrederentur. Quamobrem promulgationem huius demonstrationis, nec non evolutionem nexus inter hoc theorema atque ea, quae in initio huius commentationis per inductionem stabilire coeperamus, ad commentationem tertiam nobis reservamus. Coronidis tamen loco iam hic trademus, quae ad demonstrationem theorematum in artt. 63, 64 propositorum requiruntur.

68.

Initium facimus a numeris primis talibus, pro quibus (tertia specie art. 34 ), ubi itaque (ut numerus inter associatos primarius sit) a debet esse numerus primus realis negativus formae , pro quo scribemus , quales sunt , , , etc. Denotando per characterem numeri , illo numero pro modulo accepto, esse debet

Sed constat, 2 esse residuum quadraticum, vel non-residuum quadraticum ipsius , prout sit formae , vel formae , unde colligimus, esse generaliter
adeoque evehendo ad potestatem exponentis
Aequatio itaque praecedens hanc formam induit
unde sequitur
sive quum habeatur , . Quod est ipsum theorema art. 63 pro casu .