Pagina:Werkecarlf02gausrich.djvu/139

Haec pagina emendata est

In theoria residuorum quadraticorum character numeri respectu moduli idem est, qui numeri respectu moduli .

Demonstratio huius theorematis inde petitur, quod uterque modulus eandem normam habet, atque quoties per divisibilis est, etiam per divisibilis evadit, quoties autem per divisibilis est, etiam per divisibilis esse debet.

59.

Progrediamur ad numeros primos impares.

Numerum invenimus esse residuum quadraticum modulorum , , , , , , , , , etc.

non-residuum autem modulorum , , , , , , , , , , , , etc.

Reducendo modulos prioris classis ad residua eorum absolute minima secundum modulum , haec sola invenimus et , puta , , , etc.

Contra omnes moduli posterioris classis congrui inveniuntur secundum modulum vel ipsi , vel ipsi .

At numeri , ipsi sunt residua quadratica moduli , atque et eiusdem non-residua: quocirca, quatenus inductioni fidem habere licet, prodit theorema: Numerus est residuum vel non-residuum quadraticum numeri primi , prout hic est residuum vel non-residuum quadraticum ipsius , siquidem est primarius e quaternis associatis, vel potius, si est impar, par.

Ceterum ex hoc theoremate sponte sequuntur theoremata analoga circa numeros , , .

60.

Instituendo similem inductionem circa numerum vel , invenimus, utrumque esse residuum quadraticum modulorum , ,