51.
Quae in Sectione tertia Disquisitionum Arithmeticarum circa residua potestatum tradita sunt, ad maximam partem, levibus mutationibus adhibitis, etiam in arithmetica numerorum complexorum valent: quinadeo demonstrationes theorematum plerumque retineri possent. Ne tamen quid desit, theoremata principalia demonstrationibus concisis firmata proferemus, ubi semper subintelligendum est, modulum esse numerum primum.
Theorema. Denotante integrum per modulum , cuius norma , non divisibilem, erit .
Demonstr. Constituant , , etc. systema completum residuorum incongruorum pro modulo , ita tamen, ut residuum per divisibile omissum sit, adeoque multitudo illorum numerorum, quorum complexum denotamus per , sit . Sit porro complexus productorum , , etc. Ex his productis per hyp. nullum erit divisibile per , quare singula habebunt residua congrua in complexu , puta fieri poterit , , etc. , ita ut numeri , , etc. ipsi in complexu inveniantur: denotemus complexum numerorum , , etc. per . Sint , , producta e singulis numeris complexuum , , resp., sive
Quum numeri complexus
deinceps congrui sint numeris complexus
, erit
sive
. At quum facile perspiciatur, binos quosvis numeros complexus
inter se incongruos, adeoque omnes inter se diversos esse, necessario numeri complexus
cum numeris complexus
prorsus conveniunt, ordine tantummodo mutato, unde fit
. Erit itaque
numerus per
divisibilis, unde, quum
sit numerus primus singulos factores ipsius
non metiens, necessario
per
divisibilis esse debebit. Q. E. D.
52.
Theorema. Denotante , ut in art. praec., integrum per modulum non divisibilem, atque exponentem minimum (praeter 0, pro quo , erit divisor cuiusvis alius exponentis , pro quo .