Pagina:Werkecarlf02gausrich.djvu/130

Haec pagina emendata est

essentialiter non differat ab ea, quae pro arithmetica numerorum realium locum habet, atque in Disquisitionibus Arithmeticis copiose exposita est, praecipua momenta hic adscripsisse sufficiet.

I. Congruentia aequivalet aequationi indeterminatae , et si huic satisfit per valores , illius solutio generaliter exhibetur per conditio autem solubilitatis est, ut modulus cum coëfficiente divisorem communem non habeat.

II. Solutio congruentiae in casu eo, ubi , sunt inter se primi, pendet a solutione huius

cui si satisfacit , illius solutio generalis continetur in formula

III. Congruentia in casu eo, ubi , divisorem communem habent, aequivalet huic

Dum itaque pro adoptatur divisor communis maximus numerorum , , solutio congruentiae propositae ad casum praecedentem reducitur, patetque, ad resolubilitatem requiri et sufficere, ut etiam differentiam metiatur.
49.

Hactenus elementaria tantum attigimus, quae tamen nexus caussa omittere non licuit. In disquisitionibus altioribus arithmetica numerorum complexorum arithmeticae realium in eo similis est, quod theoremata elegantiora et simpliciora prodeunt, dum tales modulos, qui sunt numeri primi, solos admittimus: revera illorum extensio ad modulos compositos plerumque prolixior quam difficilior est, et laboris potius quam artis. Quapropter in sequentibus imprimis de modulis primis agetur.

50.

Denotante functionem indeterminatae talem