Dion dixit: Milita ne pereas. Maximilianus reſpondit: Non milito; caput mihi præcide; non milito ſæculo, fed milito Deo meo. Dion Proconſul dixit: Quis tibi perſuaſit? Maximilianus reſpondit: Animus meus, & is qui me vocavit. Dion ad Viƈtorem patrem ejus dixit: Conſiliare filium tuum. Viƈtor reſpondit: Ipſe ſcit conſilium suum, quid illi expediat. Dion ad Maximilianum dixit: Milita, & accipe ſignaculuma. Reſpondit: Non accipio ſignaculum: jam habeo ſignum Chrifti mei. Dion Proconſul dixit: Statim te ad Chriſtum tuum mitto. Reſpondit: Vellem modò facias, hoc & mea laus eſt, Dion ad Officium dixit: Signetur. Cumque reluƈtaret, reſpondit: Non accipio ſignaculum fæculi; & ſi ſignaveris, rumpo illud, quia nihil valeo*. Ego Chriſtianus sum, non licet mihi plumbum collo portare, poſt ſignum ſalutare Domini mei Jesu-Chriſti filii Dei vivi, quem tu ignoras, qui paſſus eſt pro ſalure noſtra, quem Deus tradidit pro peccatis noſtris. Huic omnes Chriſtiani ſervimus; hunc ſequimur vitæ principem, ſalutis auƈtorem. Dion dixit: Milita & accipe ſignaculum, ne miſer malè pereas. Maximilianus reſpondit: Non pereo, nomen meum jam ad Dominum meum eſt, nun possum militare. Dion dixit: Attende in juventutem tuam, & milita, hoc enum decet juveni. Maximilianus reſpondit; Militia mea ad Dominum meum eſt; nun poſſum ſaeculo* militare, jam Chriſtianus ſum. Dixit Dion Proconſul: In ſacro comitato* dominorum noſtrorum Diocletiani & Maximiani, Constantii & Maximi, milites Chriſtiani ſunt & militant. Maximilianus reſpondit: Ipsi ſciunt quod ipſis expediat. ego tamen Chriſtianus ſum, & non poſſum mala facere. Dion
- Acta S. Maximiliani.
- * f. valet.
- * ita ſupra.
- * comitatu.
- a Punƈta & ςίγματα in manibus, inſcriptio nominis Imperatoris, præterea monile plumbeum, de quo infra, hæ teſſeraæ erant militis adſcripti.
