Pagina:Thomae Vallaurii Epitome historiae Romanae.djvu/97

Haec pagina nondum emendata est

LIB. V. - CAP. IV. 91

suffectusque in eius locum L. Cornelius Merula, flamen dialis. Tum Cinna, corruptis primo centurionibus ac tribunis, mox etiam, spe largitionis, militibus, ab eo exercitu, qui circa Nolam erat, receptus est. Quumque universus in verba eius iuraret, relinens insignia consulatus, patriae bellum intulit, et C. Marium cum filio, quique eum iis pulsi erant, ab exsilio revocavit. Cinna et Marius, haud incruentis utrinque certaminibus editis, urbem occupaverunt; sed prior ingressus Cinna de recipiendo Mario legem tulit. Postea C. Marius, pestifero civibus suis reditu, intravit moenia. Nihil illa victoria fuisset crudelius, nisi mox Syllana esset secuta. Neque licentia gladiorum in mediocres saevitum; sed excelsissimi quique civitatis viri variis suppliciorum generibus affecti; in his Cn. Octavius, L. Merula et M. Antonius.

Septimum deinde consulatum Marius, in priorum dedecus, iniit. Cuius initio, morbo oppressus decessit. Sylla interim adversus Mithridatis praefectos, circa Athenas Boeotiamque et Macedoniam, ita dimicavit, ut Athenas caperet, et complura hostium millia interficeret. Transgressus deinde in Asiam, pacem petentem Mithridatem invenit. Quem multatum pecunia ac parte navium Asia omnibusque aliis provinciis, quas armis occupaverat, decedere coegit, et paternis idest ponticis finibus contentum esse iussit. Postremo in Italiam traiecit, bellum gesturus adversus Norbanum et Scipionem consules. Et primo quidem contra Norbanum decertans non longe a Capua, septem eius millia cecidit, sex millia cepit. Inde ad Scipionem se convertit, cuius exercitum totum in deditionem accepit.