114 HISTORIAE ROMANAE
neretur, Iulianum patruelem in Gallias misit, ubi nonnulla oppida barbari obsederant, alia expugnaverant. Multa per Iulianum egregie adversus barbaros gesta; summoti ultra Rhenum Germani, et finibus suis romanum imperium restitutum. Nec multo post quum germanieiani exercitus a Galbarum praesidio tollerentur, lulianus a militibus Augustus est salutatus. Re cognita, Constantius ad bellum civile conversus, in itinere obiit anno aetatis quinto et quadragesimo. Hinc lulianus rerum potitus est, acerrimus Christianae sapientiae insectator, quam vel a puero arripuerat; qui adversus Persas profectus, dum se inconsultius proeliis inserit, hostili manu est interfectus.
Post hunc lovianus ad obtinendum imperium consensu oblitum lectus est, qui uno et altero proelio a Persis victus, repentina morte in Galatiae finibus occubuit. Valentinianus, huiusce nominis primus, qui ei successit, Valentem fratrem sibi socium in imperio adseivit. Hinc prima occidentalis et orientalis imperii divisio. Quamdiu imperio praefuit Valentinianus, adversus Alamannos decertavit, qui Galliam et Rhaeliam vastabant. Post huius obitum Valens, commisso cum Gothis lacrymabili bello, sagittis saucius in casam deportatus, supervenientibus hostibus, igni supposito concrematus est.
Quum autem Thraciam Daciamque obtinerent Gothi, Triballi, Hunni et Alani, nominique romano extremam perniciem minitarentur, a Gratiano, occidentale imperium administranto, una cum Valentiniano II, fratre septuenni, ad illos oppugnandos missus est Theodosius, qui genus a Traiano
