Pagina:Thomae Vallaurii Epitome historiae Romanae.djvu/110

104

LIBER VII.

AB ANNO POST CHRISTVM NATVM XIV AD ANNVM CCCCLXXVI.

---

Capvt i.

Roma prona in servitutem. – Tiberius. – Caesar Caligula. – Claudius. – Nero. – Servius Sulpicius Galba. – Otho Salvius. – A. Vitellius. – T. Flavius Vespasianus T. Vespasianus. – Domitianus.

An. post Chr. n. 14.

Post Augusti excessum, Romae rueue in servitium consules, Patres, equites; quanto quis illustrior, tanto magis falsi ac festinantes, vultuque composito, ne laeti excessu Principis, neu tristiores primordio viderentur; lacrimas, gaudium, questus adulatione miscebant. Sed Tiberius signum^[1] imperatoriis cohortibus ut Imperator dedit; excubiae, arma et caelera aulae^[2]; miles in forum, miles in curiam comitabatur. Litteras ad exercitum, tamquam adepto principatu misit; nusquam cunctabundus, nisi quum in senatu loqueretur. Denique delatum a Patribus imperium ingenti socordia administravit, scelesta avaritia, turpi libidine. Nusquam ipse pugnavit; bella per legatos suos gessit. Aut saevire ipse in cives, aut saevientibus

vires praebere. Initium et causa^[3] penes Aelium

1. Signi nomine intellige sonum tubae, pugnam aut aliud quidpiam indicentis, tesseras et unum aut duo verba ab Imperatore concepta, quibus utebantur milites in obeundis vigiliis (nel fare la ronda).
2. Erant Tiberio excubiae, arma et caetera, quae perlinent ad aulam Imperatoris.
3. Supp. saeviendi.