Otonis caput (oppidost pusillum)
†et Eri rustice† semilauta crura,
si non omnia, displicere vellem
tibi et Fuficio seni recocto.
* * * *
Irascere iterum meis iambis
immerentibus, unice imperator.
Oramus, si forte non molestumst,
demonstres, ubi sint tuae tenebrae.
te campo quaesivimus minore,
te in circo, te in omnibus libellis,
te in templo summi Iovis sacrato; 5
in Magni simul ambulatione
femellas omnes, amice, prendi,
quas vultu vidi tamen sereno.
†a, vel te sic ipse† flagitabam,
‘Camerium mihi, pessimae puellae!’ 10
quaedam inquit, nudum reduc[ta pectus],
‘en hic in roseis latet papillis.’
sed te iam ferre Herculi labos est. 13
non custos si fingar ille Cretum, 23
non si Pegaseo ferar volatu,
non Ladas [si] ego pinnipesve Perseus, 25
non Rhesi niveae citaeque bigae:
adde huc plumipedas volatilesque,
ventorumque simul require cursum;
quos iunctos, Cameri, [ut] mihi dicares,
defessus tamen omnibus medullis 30
et multis langoribus peresus
