O dulci iucunda viro, iucunda parenti,
salve, teque bona Iuppiter auctet ope,
ianua, quam Balbo dicunt servisse benigne
olim, cum sedes ipse senex tenuit,
quamque ferunt rursus nato servire maligne, 5
postquam es porrecto facta marita sene.
dic agedum nobis, quare mutata feraris
in dominum veterem deseruisse fidem.
‘non (ita Caecilio placeam, cui tradita nunc sum)
culpa meast, quamquam dicitur esse mea, 10
nec peccatum a me quisquam pote dicere quicquam:
verum †istius populi ianua qui te facit,†
qui, quacumque aliquid reperitur non bene factum,
ad me omnes clamant: ianua, culpa tuast.’
non istuc satis est uno te dicere verbo, 15
sed facere ut quivis sentiat et videat.
‘qui possum? nemo quaerit nec scire laborat.’
nos volumus: nobis dicere ne dubita.
Pagina:The poems of Gaius Valerius Catullus - Francis Warre Cornish.djvu/130
Haec pagina emendata est
114
C. Valeri Catulli Liber
