EPIDICVS I. i
quam id argentum, quod debetur pro illa, dinumerauerit. Ep. eu edepol res turbulentas ! Th. mitte me ut eam nunciam. Ep. haecine ubi scibit senex, puppis pereunda est probe. 75 Th. quid istuc ad me attinet, 75
quo tu intereas modo ? Ep. quia perire solus nolo, te cupio perire mecum, beneuolens cum beneuolente. Th. abi in malam rem ma-
xumam a me cum istac condicione. Ep. i sane, — siquidem festinas magis. 80 Th. numquam hominem quemquam conueni unde abierim 80
lubentius. — Ep. illic hinc abiit. solus nunc es. quo in loco haec res
sit uides Epidice : nisi quid tibi in tete auxili est, apsumptus es. tantae in te impendent ruinae : nisi suffulcis firmiter, non potes supsistere : itaque in te inruont montes mali. 85 neque ego nunc 8 5
quo modo me expeditum ex impedito faciam, consilium placet. ego miser perpuli meis dolis senem ut censeret suam sese emere filiam : is suo filio 90 fidicinam emit, quam ipse amat, quam abiens mandauit mihi. 90 90* si sibi nunc alteram
ab legione abduxit animi caussa, corium perdidi. nam ubi senex 92* senserit
sibi data esse uerba, uirgis dorsum dispoliet meum.
72 heu B 3 73-6 qninqne versus discr. A (fort. v. 75 sic dividendus Quid istuc ad | Meattinet?) 78 ben. sum beneuolenti Goets 79
siquid P 90 amabat q. Guidus : emundam Ussing ao a si om. P E adduxit Ital. anima P E 93 despoiiet cod. : depoliet Palmerius
plavt, 1 23
�� �
