IV. ii T. MACCI PLAVTI
He. egone? Er. tune. He. tum tu mi igitur erus es.
Er. immo beneuolens. uin te faciam fortunatum? He. malim quam miserum
quidem. Er. cedo manum. He. em manum. Er. di te omnes
adiuuant. He. nihil sentio. 80 Er. non enim es in senticeto, eo non sentis. sed iube 860
uasa tibi pura apparari ad rem diuinam cito, atque agnum adferri proprium pinguem. He. qur ? Er. ut
sacrufices. He. quoi deorum ? Er. mihi hercle, nam ego nunc tibi sum
summus Iuppiter, idem ego sum Salus, Fortuna, Lux, Laetitia, Gaudium. 85 proin tu deum hunc saturitate facias tranquillum tibi. 865
He. essurire mihi uidere. Er. miquidem essurio, non tibi. He. tuo arbitratu, facile patior. Er. credo, consuetu's puer. He. Iuppiter te dique perdant. Er. te hercle — mi aequom
est gratias agere ob nuntium ; tantum ego nunc porto a portu tibi boni : 90 nunc tu mihi places. He. abi, stiiltu's, sero post tempus 870
uenis. Er. igitur olim si aduenissem, magi' tu tum istuc diceres ; nunc hanc laetitiam accipe a me quam fero. nam filium tuom modo in portu Philopolemum uiuom, saluom et so-
spitem uidi in publica celoce, ibidemque illum adulescentulum 95 Aleum una et tuom Stalagmum seruom, qui aufugit domo, 875 qui tibi surrupuit quadrimum puerum filiolum tuom. He. abi in malam rem, ludis me. Er. ita me amabit
sancta Saturitas, Hegio, itaque suo me semper condecoret cognomine,
„ 865 diuum Bothe. cui hiatus deum | hunc displicet 871 vel mage
874 celocem ibidem codd. Aonii 533
�� �
