CAPTIVI II. i
,,.. Ty. unum exorare uos sinite nos. Lo. quidnam id est?
Ty. ut sine hisce arbitris atque uobis nobis detis locum loquendi.
213
2,4 Lo. fiat. apscedite hinc : nos concedamus huc. sed
breuem orationem incipisse. 215 Ty. em istuc mihi certum erat. concedc huc. Lo. [ab] 20
ite ab istis. Ty. obnoxii ambo uobis sumu'propter hanc rem, quomquae uolumu' nos copia est ; ea facitis nos compotes. Philoc. secede huc nunciam, si uidetur, procul, 220 ne arbitri dicta nostra arbitrari queant
neu permanet palam haec nostra fallacia. 25
nam doli non doli sunt, ni(si) astu colas, sed malum maxumum, si id palam prouenit- nam si erus mihi es tu atque ego me tuom esse seruom
adsimulo, 225 tamen uiso opust, cauto est opus, ut hoc sobrie sineque
arbitris accurate agatur, docte et diligenter ; 3°
tanta incepta res est : hau somniculose hoc agendum est. Ty. ero ut me uoles esse. Philoc. spero. Ty. nam tu nunc uides pro tuo caro capite 230 carum offerre (me) meum caput uilitati.
Philoc. scio. Ty. at scire memento, quando id quod 35
uoles habebis ; nam fere maxuma pars morem hunc homines habent : quod
sibi uolunt, dum id impetrant, boni sunt ; sed id ubi iam penes sese habent, 235 ex bonis pessumi et fraudulentissumi
fiunt. Philoc. nunc ut mihi te uolo esse autumo. 40
215 ite scripsi (c/. ad Amph. 32) 224 tu mihi es Hermann
226 [hoc] agatur cod. : corr. Guietus 230 me add. Bentley vel
Vilitati (quasi deae) 231 memento scire Fleckeisen, ut iamb.
septenarius fiat 236 fiunt Hermann : sunt cod. (s pro f)
�� �
