judicatur, qui Civitatis commodis gaudeat. Deinde in statu naturali nemo ex communi consensu alicujus rei est Dominus, nec in Natura aliquid datur, quod possit dici hujus hominis esse, et non illius ; sed omnia omnium sunt ; ac proinde in statu naturali nulla potest concipi voluntas unicuique suum tribuendi, aut alicui id, quod ejus sit, eripiendi ; hoc est, in statu naturali nihil fit, quod justum aut injustum possit dici ; at quidem in statu civili, ubi ex communi consensu decernitur, quid hujus, quidve illius sit. Ex quibus apparet, justum et injustum, peccatum et meritum, notiones esse extrinsecas ; non autem attributa, quæ Mentis naturam explicent. Sed de his satis.
PROPOSITIO XXXVIII
Id, quod Corpus humanum ita disponit, ut pluribus modis possit affici,
|