Haec pagina emendata est
450
éthique
|
DEMONSTRATIO
Quatenus rem ut contingentem imaginamur, nulla alterius rei imagine afficimur, quæ rei existentiam ponat (per Defin. 3 hujus), sed contra (secundum hypothesin) quædam imaginamur, quæ ejusdem præsentem existentiam secludunt. Verum quatenus eandem cum relatione ad tempus præteritum imaginamur, eatenus aliquid imaginari supponimur, quod ipsam ad memoriam redigit, sive quod rei imaginem excitat (vide Prop. 18 p. II cum ejusdem Schol.) ac proinde eatenus efficit, ut ipsam, ac si præsens esset, contemplemur (per Coroll. Prop. 17 p. II). Atque adeo (per Prop. 9 hujus) affectus erga rem contingentem, quam scimus in præsenti non existere, cæteris paribus, remissior erit, quam affectus erga rem præteritam. Q. E. D. |
