DEMONSTRATIO
Cujuscunque humanæ Mentis ideæ aliæ adæquatæ sunt, aliæ autem mutilatæ et confusæ (per Schol. 2[1] Prop. 40 p. II). Ideæ autem, quæ in alicujus Mente sunt adæquatæ, sunt in Deo adæquatæ, quatenus ejusdem Mentis essentiam constituit (per Coroll. Prop. 11 p. II), et quæ deinde inadæquatæ sunt in Mente, sunt etiam in Deo (per idem Coroll.) adæquatæ, non quatenus ejusdem solummodo Mentis essentiam, sed quatenus etiam[2] aliarum rerum Mentes in se simul continet. Deinde ex data quacunque idea aliquis effectus sequi necessario debet (per Prop. 36 p. I), cujus effectus Deus causa est adæquata (vid. Defin. 1 hujus), non quatenus infinitus est, sed quatenus data illa idea, affectus consideratur (vid. Prop. 9 p. II). At ejus effectus, cujus Deus est causa, |
Pagina:Spinoza - Éthique, trad. Appuhn, 1913.djvu/259
Haec pagina emendata est
255
de l’origine et de la nature des affections