TO THE MACEDONIAN SUPREMACY.
103.—Graeciam incolebant multae gentes quae quamvis eadem lingua, eadem fere vitae ratione uterentur, plerumque inter se dissentiebant. Cuius rei caussa videtur esse quod[1] in complures partes tota Graecia montibus dividebatur. Ita fit ut, si quis res a Graecis gestas intelligere velit, is civitatum multarum facta animadvertere cogatur.[2] Et propter eandem caussam videbimus summam potestatem penes plures gentes diversis temporibus fuisse. Itaque Athenienses,[3] Lacedaemonii,[4] Thebani,[5] Macedones,[6] alii post alios summo imperio potiti, a potentioribus invicem devicti victoribus servire coacti sunt. Graeciam tandem, tot bellis intestinis dilaniatam, Romani suae ditionis fecerunt et in formam provinciae redegerunt.
104.—Graeci in Asiam colonos antiquitus miserant et magnam partem orae maritimae obtinebant. Hae coloniae adeo
- ↑ quod—‘the fact that.’ This clause is logically substantival, being in apposition to caussa.
- ↑ ut is—cogatur—substantival clause, subject to fit. 22, note.
- ↑ Athenienses—the Athenians. Athens the capital of Attica in N. Greece,
- ↑ Lacedaemonii—the inhabitants of Laconia in S. Greece (the Peloponnesus, or island of Pelops; Pelops was a mythical hero). Its capital was Sparta.
- ↑ Thebani—the people of Thebes, the capital of Boeotia, in N. Greece, adjoining Attica.
- ↑ Macedones—the people of Macedonia, to the north of Greece, now [in the 1890s] part of the Turkish empire.