EXORDIVM MONASTERII CARÆ INSVLÆ 197
erat discordia tune temporis inler Regem Ericum et ducem Abel fratrem suum. Vnde contigit, quod jumenta nostra in Ynes a Theotonicis abigerentur. Sed cum dominus abbas Johannes insequeretur barbaros, ut iumenta reduceret, ab eisdem latronibus capitur, ceditur et in sinistro brachio 5 grauiter uulneratur. Multaque alia mala passus est, tam ex parte ducis Abel, quam ex parte regalis exercitus, dum quis- que diuitum pro suo libitu bona claustri diriperet violenter, ita vt etiam curiam nostram Horsnes totaliter incendio deua- starent. Sed et regina, Jutta nomine, que tune Skanthorpburg lo morabatur, de euria nostra Thj^rning potenter omni die abs- tulit, quod uolebat; immo etiam fratri Olauo Quiter, qui magister erat illius grangie, abbati quoque Johanni et sepe reliquis fratribus se aliquid mali faeturam in suis eorporibus minabatur, si non omnia nostra sue cederent uoluntati. Eadem 15 etiam Regina, eum annonam nostram de Dyursæ in plaustris, vt moris est, ad monasterium traheremus, multis loeis in via posuit oeeultas insidias, vt ipsam annonam a nobis distraheret, si daretur oceasio, fraudulenter. Eodem tempore dux Abel villam monialium, Gamlævs'isyng nomine, preter solam eecle- 20 siam totaliter ineendio deuastauit. Quod eum abbas Johannes et nos monachi audiuimus, timentes nobis euenire similia, meatum Asgarth stipitibus et magnis sudibus obstruximus nauesque omnes, quotquot apud nos fuerunt, aut irreparabiliter lesimus aut stagnis submersimus, ne in eis bona nostra || a 25 Fol. 26^ cenobio per regine satellites inuitis nobis Skanthorpburgh veherentur, quibus et si vellemus resistere, non haberemus audatiam, nudi homines penitus et inermes. Preterea vesti- menta nostra, exeeptis quibus induebamur cotidie, et cibaria, vnde aleremur in reliquum, exeeptis etiam modieis, quibus 30 pauperem uietum duximus, in turrim noue ecclesie transtu- liraus propter timorem hostium eonseruanda.
Dicam nune de Sj'^thring aliqua, que non possum preter- mittere, quoniam illis eontraetibus magna ex parte interfui, sed (deus nouit!) propter laborem multoeiens et inuitus. Igitur 35 insulam illam Sythring habuimus ah episcopo Petro Elafsun tali modo: Vnam partern ob remedium anime sue elaustro
36. Elaf fun diuisim hic (ut etiam p. 198, 4. 13 et alibi similia) C\
�
