DVO CARMINA HISTORICA
��477
��Donatiua consequitur, sed gracia negligitur; 35 dolum ingratus gracie blanda celat sub facie.
Inuadit solitaiium, iiihil limentem contrarium: aggreditur in lectulo, 40 quem non audet in prelio.
Sit infelix vir Belial, alter Cain, alter Nabal, qui cruentas in proprios manus iniecit dominos!
45 Hune Herodis impietas, quem nuUa flectit pietas, addicit noxe sceleris, malis reum pre ceteris.
Hune Neronis immanitas 50 et enormis erudelitas
��condemnant, in piissimum videlicel plus impium.
Dum impios recenseo, nulium peiorem eenseo hoe Henrieo nequissimo vel Judå, suo soeio.
��55
��Sed Judas eo melior,
quo nobis neeessarior:
dum Christum morti tradidit,
nobis ignorans profuit. 60
Sed hic, malorum pessimus et latro noeentissimus, nullis iuuando eonsulit, sed multis damna intulit.
��Commouit statum seculi, turbauit paeem populi; fit causa pugne principum eertusqiie sudor militum.
��65
��33 — 36. Donatiua consequitur (P male subsequitur) = munera (a rege) accipit; gracia negligitur = niillam ei ob ea reddit graciam (»Tak«). — ingratus gracie = ingratus aduersus regem, qui graciam (Gunst) sibi exhibuerat. — blande H^, corr. P. || 37 — 40. solitarium = in solitudine quiescentem. — contrarium = hoslile. \\ 41 — 44. Sic II\ corr. U. — vir Belial = filius Belial (/. e. filius maliciæ), ut v. c. Nabal in Reg. lib. I, 25, 17 vocatur; cfr. Reg. lib. II, 16, 7; 20, 1. || 45 — 48. Herodis impietas, præcipue aduersus Mariammæ, uxoris suæ, cognatos ; has res auctor ex antiqua Josephi historiarum inter- pretatione Latina cognouisse potuit. — pietas = misericordia. — addicit = adiudicat. — noxe =; poenæ. — reum U corr.; rerum H^. j| 49 — 52. condemnat voluisse videtur U, qui errore condemnit scripsit. Ceterum H^ verba sic scribit: condemnant impiissimum, videlicet plus impium, quod vix intellegi potest; ego correxi, ut supra editum est, et verba significant: videlicet eo magis impium, quod in (= aduersus) piissimum impius fuit. || 53 — 56. recenseo =^ in memoriam reuoco et mihi ob oculos pono. || 57 — 60. profuit P; præfuit H^. || 61 — 64. et latro H^; latronum Pfeffinger, ut dicit U, non inscite. — eonsulit rhythmi causa pro consuluit. — damna multis P, fort. incuria vel errore. || 65 — 68. statum seculi = mundi ordinem. — fit causa p. p. = efficiet, ut principcs (> Stormændene og Fyrstorne«), qui diuersis regni partibus præsunt, iam, remoto rege et domino, inter se pugnent. — certusque H'-\ certus H^, certusque sudor {pro certa causa sudoris) militum = certoque efficiet, ut milites multis laboribus subiciantur. !i
�� �
