Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/192

192

HORACE,

Auriculæ) tibi me virtus tua fecit amicum.
Jus anceps novi : causas defendere possum :
Eripiet quivis oculos citius mihi, quam te
Contemptum cassa nuce pauperet. Hæc mea cura est,
Neu quid tu perdas, neu sis jocus. Ire domum, atque
Pelliculam curare jube. Sis cognitor ipse ;
Persta atque obdura : seu rubra canicula findet
Infantes statuas, seu pingui tentus omaso
Furius hibernas cana nive conspuet Alpes.
Nonne vides, ( aliquis cubito stantem prope tangens
Inquiet, ) ut patiens, ut amicis aptus, ut acer ?
Plures annabunt thynni, et cetaria crescent.
Si cui præteræ validus male filius in re
Præclara sublatus aletur, ne manifestum
Cælibis obsequium nudet te, leniter in spem
Accede officiosus, ut et scribare secundus
Heres : et, si quis casus puerum egerit Orco,
Iu vacuum venias. Perraro hæc alea fallit.