ALUMNUS DESIDIOSUS.
ELEGIA.
Improba Siren
Desidia (Horat. 2. Sat. 3. 14) |
Laeta abeunt, graviora manent! Periere secundi
Tot lusus vacuo qui peperere dies!
Eheu quam propera canent conspersa pruina
Prata, ubi nescierat finis adesse iocis!
Impiger aequales queis flexi auriga fugaces
Parietibus pendent, stupea vincla, lupi.
Tum currus orbesque leves, puerilia passim
Arma relicta solo pulverulenta iacent.
Acta pila hinc toties, atque inde remissa quiescit,
10Tympana tam grato pulsa sonore silent.
Folles quot vidi tumidos innare per auras,
Hoc turrim, hisque tholos, illo imitante domum.
Et quoties coelum picti petiere cometae,
Certa hac funiculos arte regente manu.
Pulchra abeunt, instant peiora! valete secundi,
Gaudia cum licuit carpere tanta, dies!
Linquenda en tot cara, vocant crudelia namque
Fata retro, expectant urbs et in urbe labor.
Aspicio reliquos, nostri quantum instar in illis!
20Qui graditur tacitus vix modo sanus erat.
Hinnitu hic cursuque fugam simularat equorum,
Rure modo sicut tardus asellus abit.
