Pagina:Rosati, Pietro – Carmina, 1887.djvu/86

82

croffotanneromachia.

Hostis limen habet, tota turbatur in urbe,
Surge, ait, atque his nos eripe, Croffe, malis.
Excitus ille trahens imo suspiria corde
Oscitat, atque oculos terque quaterque fricat.
Hostis ubi? hostis ubi? clamat, ferte arma, lagenam
Iuniperi, his armis vincitur ultor aquae.
Nec cubito remanet presso, sed pocula siccat.
Multa: hostis nunc nunc excipiendus, ait.
Eia age, rumpe moras, ocreas, femoralia, tegmen
 120Fer capitis, Calybe, nec, rogo, omitte pedum.
Sic celsus graditur, lentoque e limine gressu
It: Calybe, claudens plurima vota facit.
Restitit at subito, per scalas namque trahentem
Vix sese ignotum cernit adesse virum.
Advena iamque gradus ascensu evaserat omnes,
Donec sub pedibus area summa fuit.
Vir bone, Croffus ait, quisnam tu, quove, quid, unde?
Pacem an bella geris? sustulit et baculum. —
Sum Tannerus ego, Croffus mihi causa viai,
 130Ultorem mittit famae America suae. —
Illene potor aquae tu? Iura, vaferrime, iura,
Id sedet, explebant ne morerere famem.
An Croffus tu Tanneri contemptor? At ille
Sum, quid vis? inquit: desine desipere.
Non verbis hodie factis est usus, aquae vis
Est quadragenos experienda dies. —
O tribus Anticyris nunquam sanabilis, eia
In crucem abi, stygios experiare lacus.
Haec dicens urget Tannerum pectore Croffus
 140Arduus: at titubans ille referre pedem.