Pagina:Rosati, Pietro – Carmina, 1887.djvu/21

Haec pagina emendata est
17
ornithogonia.

Acri pergratum conantem vellere morsu.
Hac vidi arte modis volucres mansuescere miris;
Cultu hoc non hominum strepitus, non ora pavescunt,
Non captae metuere capi, quin carcere missae
Nec fugiunt (adeo nucleos amor urget edendi)
Atque sequi, atque humeris gaudent sedisse magistri.
Hunc tu felici sponsae sociare maritum
Contende et validum generosa prole parentem.
Septis in solis claudunt, iam tempore verno 160
Exacto, caveamque locus seclusus ab omni
Arcet conspectu, mutuam quo pectore flammam
Concipiant citius: nihilo minus ante iugandum
Claustra propinqua locant claustris adversa seorsum,


2