Per vada salsa ratis tamen hoc si segnior ibit, 160
Pugnabit Fidei Ratio — Si patria coelum,
Linquenda et tellus, quid adhuc conamine vano
Magna auctura famem petitis compendia terris?
Quidve voluptatis mala gaudia turpis, egentes
Longe aliis, immortalem haud implentia mentem?
Quid cupitis morituri hominum curare triumphos?
Nec pudet idcirco furiis vexare penates
Aut inferre faces, foedare aut sanguine dextras?
Quanto animi melius pugnando prava cupido
Vincitur! Hunc domuisse hostem pars maxima regni, 170
Hac iter ad coelum, hac eritis mercede beati.
Durate et vosmet rebus servate supernis,
Quot cives inter tot erunt ubi sidera reges.
Haec responsa imis homines nisi fixa medullis
Servent, quoque Dei ducunt nisi iussa sequantur,
Heu frustra optatos certent contingere portus,
Pax sit ubi nulla classem vexante procella.
Haec evangelicae documenta salubria legis
Vis vehat electri, vis igne excita vaporis,
Non charthae sileant, vibrans quoque lamina vulget, 180
Fulgidus eois qua sol exurgit ab undis,
Qua caput abscondit, qua Auster desaevit et Arctos.
Accepta hac tandem mitescent saecula lege.»
Sic ait, et rutila fultus petit aethera nube,
Quaque redit longo visa est albescere tractu
Pars coeli: saepe ut sextili mense videmus
Sidere flaminato noctis proscindier umbram.
Pagina:Rosati, Pietro – Carmina, 1887.djvu/121
Haec pagina emendata est
117
christiana progressio.
